Γράφει ο Χρήστος Φωτιάδης
Βαρυσήμαντες οι συνέπειες από τη δολοφονία του υποστράτηγου Σουλεϊμανί και την άμεση πυραυλική απάντηση του Ιράν, η οποία είχε πολλαπλή στόχευση: α) την εξισορρόπηση των εντυπώσεων, από το χτύπημα «ακριβείας» των Αμερικανών, β) την ικανοποίηση του πατριωτικού αισθήματος των Ιρανών, που διαδήλωναν μαζικά, γ) την επιβεβαίωση της αποτελεσματικότητας του ιρανικού πυραυλικού προγράμματος. Ούτε ένας πύραυλος δεν αναχαιτίστηκε από τα πανάκριβα Patriot, όπως άλλωστε είχε γίνει και κατά τον βομβαρδισμό της σαουδαραβικής Aramco από τους αντάρτες Χούτι της Υεμένης!
Πράγματι, οι φορητοί ιρανικοί πύραυλοι δεν εντοπίζονται, έχουν αξιοθαύμαστη ακρίβεια και ελάχιστο κόστος! Ίσως πιο τρομακτική για το αμερικανικό Πεντάγωνο ήταν η ξεκάθαρη δήλωση του Ιρανού προέδρου: «Η στρατιωτική δράση όπως αυτή δεν επαρκεί. Το σημαντικό είναι να τερματιστεί η φθοροποιός παρουσία της Αμερικής στην περιοχή», συνοδευόμενη από την απειλή «διάχυσης του πολέμου»! Στην επόμενη μέρα, τίποτε δεν θα είναι ίδιο στο Ιράκ, όπου η αμερικανική παρουσία είναι πλέον άκρως ανεπιθύμητη!
