H Γερμανίδα καγκελάριος Άγκελα Μέρκελ δεν πρόκειται να θέσει στο επικείμενο κομματικό συνέδριο υποψηφιότητα για το αξίωμα της προέδρου των Χριστιανοδημοκρατών, το οποίο κατέχει επί 18 συνεχή χρόνια. Παράλληλα όμως διευκρίνισε ότι σκοπεύει να διατηρήσει το αξίωμα της καγκελαρίου ως το τέλος της κοινοβουλευτικής περιόδου. Η Άγκελα Μέρκελ ανακοίνωσε επίσης ότι με το τέλος της θητείας της ως καγκελάριος θα αποχώρησει και από την πολιτική. Στις επόμενες εκλογές, το 2021, δεν πρόκειται να είναι υποψήφια βουλευτής, ούτε έχει την πρόθεση να αναλάβει μελλοντικά κάποιο πολιτικό αξίωμα στην ΕΕ.
Όπως διαβεβαίωσε, την απόφασή της την είχε πάρει ήδη από το καλοκαίρι και δεν σχετίζεται μόνο με τις μεγάλες εκλογικές ήττες των Χριστιανοκοινωνιστών στη Βαυαρία και των Χριστιανοδημοκρατών στο κρατίδιο της Έσης. Οι αντιπαραθέσεις μεταξύ των δύο αδερφών κομμάτων, η αποτυχία σύστασης κυβέρνησης συνασπισμού με Πράσινους και Φιλελεύθερους, οι χρονοβόρες προσπάθειες για τη σύσταση του μεγάλου συνασπισμού αλλά και η αρνητική εικόνα του, την οδήγησαν στο συμπέρασμα ότι έφτασε η ώρα να αποχωρήσει.
Άχρωμη, άοσμη…
Μετά τον Χέλμουτ Κολ, άλλη μια υποτονική πολιτική μετριότητα διαχειρίστηκε την τύχη της ισχυρότερης ευρωπαϊκής οικονομίας επί πολλά χρόνια, με τα γνωστά αποτελέσματα. Η «ενωμένη Γερμανία» δεν κατάφερε να αναδειχθεί σε μια αποδεκτή από όλους ηγετική δύναμη της ηπείρου, αντίθετα δίχασε με τις επιλογές της τους πολίτες και τους ηγέτες της Ένωσης, δημιουργώντας πολλές αμφιβολίες για το μέλλον της.
Η Μέρκελ δυσαρέστησε όλες σχεδόν τις πολιτικές πτέρυγες, διαχειρίστηκε με καταστροφικό τρόπο την κρίση χρέους σε Ελλάδα, Κύπρο, Ιταλία κ.λπ., ενώ κατέστρεψε ό,τι είχε απομείνει από το πάλαι ποτέ «κοινωνικό κράτος», που έκανε τη Γερμανία ένα ελκυστικό μοντέλο επί δεκαετίες. Η μεγαλύτερη αποτυχία της, όμως, ήταν η στήριξη του πραξικοπήματος στην Ουκρανία, που έθεσε τη Ρωσία εκτός στρατηγικής συνεργασίας με τη Γερμανία και την Ευρώπη!
Η κρατούσα άποψη στην ίδια τη Γερμανία είναι ότι η χώρα ευημερούσε μόνον όταν είχε καλές σχέσεις με τη Ρωσία, ενώ στην αντίθετη περίπτωση γνώριζε περιόδους μεγάλων κρίσεων, η Μέρκελ δεν αντιστάθηκε στον πειρασμό να θυσιάσει αυτή την αρχή, σε όφελος της προσάρτησης της Ουκρανίας στη γερμανική ζώνη επιρροής! Η επιλογή αυτή θα κριθεί καλύτερα σε βάθος χρόνου, αλλά όσοι ρισκάρουμε μπορούμε από τώρα να πούμε κατηγορηματικά ότι επρόκειτο περί αυτοκτονίας!
Οι υποψήφιοι διάδοχοι
Με τη Γερμανίδα καγκελάριο να αποσύρεται σταδιακά από την προεδρία των Χριστιανοδημοκρατών (CDU) το φως των προβολέων πέφτει πάνω στους δελφίνους που ετοιμάζονται στο επόμενο συνέδριο να διεκδικήσουν την αρχηγία του CDU. Δύο μέλη του προεδρείου του κόμματος ανακοίνωσαν ήδη την υποψηφιότητά τους, η γ.γ. των Χριστιανοδημοκρατών Άνεγκρετ Κραμπ – Καρενμπάουερ, που θεωρείται άτομο του στενού περιβάλλοντος της Άγκελα Μέρκελ, και ο εσωκομματικός της αντίπαλος, ο υπουργός Υγείας Γενς Σπαν που εκπροσωπεί τη δεξιά πτέρυγα των Χριστιανοδημοκρατών. Είναι σχεδόν βέβαιο ότι στο συνέδριο της CDU στις αρχές Δεκεμβρίου θα υπάρξουν και άλλες υποψηφιότητες. Πάντως, στο «μητρώο αποτυχιών» της Μέρκελ περιλαμβάνεται και η ριζική αλλαγή του πολιτικού τοπίου πολλών δεκαετιών, σε βάρος κυρίως του δικού της κόμματος…