ΝΑΤΟ: Συμμαχία… ειρήνης

Γράφει ο Χρήστος Φωτιάδης – Από την έντυπη έκδοση της εβδομαδιαίας Αμαρυσίας, 30/04/2022 

Μπορεί τα γεγονότα που ακολούθησαν τη σταδιακή διάλυση του Συμφώνου της Βαρσοβίας και της ΕΣΣΔ να έχουν περιγραφεί χιλιάδες φορές το τελευταίο διάστημα από εκείνους που δεν ανήκουν στο… Τάγμα Αζόφ της δημοσιογραφίας, αλλά δεν βλάπτει να τα επαναλάβουμε εν συντομία.

Η πρώτη «διαβεβαίωση» των Δυτικών στον Γκορμπατσόφ δόθηκε ενόψει του ξεπουλήματος της Λαϊκής Δημοκρατίας της Γερμανίας στη Δυτική, με τον αισθησιακό τίτλο «επανένωση». Τότε οι Αμερικανοί και ο ίδιος ο Κολ υποσχέθηκαν ότι στο ΝΑΤΟ δεν θα έμπαινε ούτε καν το ανατολικό τμήμα της «ενωμένης» Γερμανίας! Οι υποσχέσεις ακολουθούσαν η μια την άλλη τις επόμενες τρεις δεκαετίες, όμως συνολικά 14 ολόκληρες χώρες έγιναν μέλη του ΝΑΤΟ! Δηλαδή, η Ρωσία περικυκλώθηκε από το ΝΑΤΟ, που έφερε πλέον τους πυραύλους του σε απόσταση αναπνοής από αυτήν! Έμεναν μόλις δυο «εκκρεμότητες», η Γεωργία και η Ουκρανία! Όλα αυτά είναι γνωστά, αφού οδήγησαν στην ακραία αντίδραση της Μόσχας.

Όμως, απευθυνόμενοι σε κάθε άνθρωπο που θεωρεί τη Λογική ως υπέρτατο προσόν ρωτάμε: Εφόσον εξέλειπε το αντίπαλο δέος, ποιος ήταν ο λόγος της διατήρησης του ΝΑΤΟ; Και ποιος λόγος επέβαλε την τόσο δραματική του επέκταση προς τα ρωσικά σύνορα, όταν η Μόσχα, επί Γιέλτσιν και το πρώτο διάστημα της θητείας Πούτιν ήταν πρόθυμη για στενή συνεργασία με ΝΑΤΟ και ΕΕ; Όταν ακόμα και πριν την εισβολή αποκαλούσαν τις χώρες αυτές «εταίρους», και μάλιστα το πίστευαν!

Η «νέα Ευρώπη»

Ο τίτλος αποτελεί έμπνευση ενός από τα «γεράκια» της εποχής Μπους, του μακαρίτη Ντόναλντ Ράμσφελντ. Με αυτόν εννοούσε όλες τις χώρες της ανατολικής Ευρώπης που μετά το 1990 σταδιακά εντάχθηκαν (παρά τις υποσχέσεις) στους δυο δίδυμους θεσμούς ΝΑΤΟ/ΕΕ. Δηλαδή τις χώρες του αντικομμουνισμού, της ρωσοφοβίας και του νεοφασισμού. Οι χώρες αυτές, με «επιλοχία» την Πολωνία και «θαλαμοφύλακες» τα τρία βαλτικά κρατίδια, ανέλαβαν τότε επισήμως την «αντιπροσωπεία των αμερικανικών ιδεωδών» στη γηραιά ήπειρο. Ο βαθμός της επιτυχίας τους διαπιστώνεται τις τελευταίες εβδομάδες, που μας κάνουν να νοσταλγούμε την ηπιότητα του… Γκαίμπελς!

Προπαγανδιστικό ντελίριο

«Η Ρωσία μπορεί να κερδίζει τον πόλεμο των όπλων. Αλλά η Ουκρανία κερδίζει τον πόλεμο της πληροφορίας. Αυτό είναι το κλειδί για να λάβουν την υποστήριξη και τη συμπάθεια των συμμάχων».

Τα παραπάνω λόγια ανήκουν στον Σον Μακ Φέιτ, ανώτερο στέλεχος της ευρωατλαντικής «δεξαμενής σκέψης Atlantic Council», που μίλησε πριν από λίγες μέρες στην «Washington Post» για την απόλυτη επικράτηση της Δύσης στον πόλεμο της πληροφορίας. Αυτή βασίζεται σε μια καλοκουρδισμένη μηχανή προπαγάνδας, στην οποία συμμετέχουν -πέρα από τα επιτελεία ΗΠΑ, ΕΕ και Οργανισμών- πάνω από 150 εταιρείες δημοσίων σχέσεων και επικοινωνίας, οι οποίες συνεργάζονται με το ΥΠΕΞ της Ουκρανίας, προκειμένου το ευρωατλαντικό αφήγημα να επικρατήσει στη σφαίρα της πληροφορίας! Το ΝΑΤΟ έχει στήσει «πρακτορεία» στην Ουκρανία, προκειμένου να μεταφέρει τη μεγάλη «τεχνογνωσία» του στην προπαγάνδα ήδη από το 1997, με την ίδρυση του «Κέντρου Πληροφοριών και Τεκμηρίωσης». Έναν μηχανισμό που σκοπό έχει «να αυξήσει την ευαισθητοποίηση σχετικά με το ΝΑΤΟ και να προωθήσει το ΝΑΤΟ στην Ουκρανία», εκπαιδεύοντας εδώ και δεκαετίες «ανεξάρτητους» δημοσιογράφους και άλλους ειδικούς στα Μέσα Ενημέρωσης και την Επικοινωνία.

Σαγηνευμένος ο Μακ Φέιτ, είπε επίσης ότι «οι Ουκρανοί έχουν πάρει μεταπτυχιακό στον πόλεμο πληροφοριών» και εξηγεί πως αυτό που συμβαίνει στη σφαίρα της πληροφορίας είναι «βασική επικοινωνία εν καιρώ πολέμου: Δίνεις έμφαση σε όλα όσα είναι θετικά για εσένα. Φουσκώνεις τις απώλειες του εχθρού, υποβαθμίζεις τις δικές σου, με βάση το παλιό κλισέ: Η αλήθεια είναι η πρώτη απώλεια του πολέμου».

«Διεθνής» πλύση εγκεφάλου

Στην καρδιά της μηχανής που «παράγει» την πολεμική προπαγάνδα βρίσκεται μια διεθνής σύμπραξη, που αριθμεί πάνω από 150 εταιρείες δημοσίων σχέσεων και επικοινωνίας από όλο τον κόσμο, οι οποίες συνεργάζονται απευθείας με το Υπουργείο Εξωτερικών της Ουκρανίας. Σύμφωνα με τη Ναταλία Πόποβιτς, ιδρυτή και πρόεδρο του ομίλου επικοινωνίας «One Philosophy», του μεγαλύτερου στις μετασοβιετικές αγορές, το προσωπικό των εταιρειών της, διαχειριστές κρίσεων και επικοινωνιολόγοι, εργάζεται εθελοντικά «24 ώρες το 24ωρο, 7 μέρες τη βδομάδα».

Μετά το πραξικόπημα του 2014, η Πόποβιτς μαζί με μεγάλη ομάδα επαγγελματιών επικοινωνίας και διεθνών σχέσεων ίδρυσαν το «Ukraine Crisis Media Center», μια οργάνωση που ανάμεσα στους δωρητές της φιγουράρουν το ΝΑΤΟ, οι πρεσβείες των ΗΠΑ, της Φινλανδίας, της Σουηδίας, της Νορβηγίας και της Ολλανδίας, η κυβέρνηση του Καναδά, τα αμερικανικά «National Endowment for Democracy» και USAID, γνωστά «ταμεία» χρηματοδότησης «έγχρωμων επαναστάσεων» και άλλων επίδοξων πραξικοπηματιών σε όλο τον κόσμο και το βρετανικό «Institute for Statecraft», του οποίου οι εκστρατείες παραπληροφόρησης αποκαλύφθηκε πως άγγιξαν ακόμη και την Ελλάδα!

Επιπλέον, η Πόποβιτς ηγήθηκε μιας σειράς «εθνικών εκστρατειών δημόσιας εκπαίδευσης» για την αναθεώρηση της Ιστορίας γύρω από τις επετείους για τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, της ανεξαρτησίας της Ουκρανίας, αλλά και τους αντικομμουνιστικούς εορτασμούς του «Γολoντομόρ». Τον ρόλο του συντονισμού αυτής της γιγάντιας εκστρατείας προπαγάνδας έχει αναλάβει ο γενικός διευθυντής της βρετανικής «Ένωσης Δημοσίων Σχέσεων και Επικοινωνιών» και διευθύνων σύμβουλος του Διεθνούς Οργανισμού Συμβούλων Επικοινωνιών (ICCO), Φράνσις Ίνγκχαμ. Πρόκειται για τη μεγαλύτερη ένωση της βιομηχανίας επικοινωνίας και εκπροσωπεί περισσότερους από 35.000 επαγγελματίες δημοσίων σχέσεων σε 82 χώρες παγκοσμίως.

Τέλος, περισσότερα από 4 εκατομμύρια δολάρια έχουν συγκεντρωθεί σε περίπου δύο εβδομάδες για τα ουκρανικά μέσα ενημέρωσης, για τους Ουκρανούς δημοσιογράφους που καλύπτουν τον πόλεμο. Μια τεράστια οικονομική εκστρατεία που διοργανώθηκε από τις δημοσιογραφικές ομάδες The Fix, Are We Europe, Jnomics και Media Development Foundation. Τα αποτελέσματα τα βλέπουμε καθημερινά στις οθόνες των τηλεοράσεων και τις σελίδες των εφημερίδων…