Η ημερομηνία του δημοψηφίσματος είχε σαφή συμβολικό χαρακτήρα: συνέπιπτε με την 30ή επέτειο από την επιβολή της χούντας του Εβρέν. Μιας και η ανάλυση αυτή έχει καθαρά χαρακτήρα σύγκρισης της γείτονος με τη χώρα μας, ας θυμηθούμε ότι εκείνη την εποχή ξεκινούσε στην Ελλάδα η νιρβάνα της εισόδου στην Ε.Ο.Κ. (που θα έλυνε μια για πάντα όλα τα προβλήματά μας!) και της περίφημης «αλλαγής» του ΠΑΣΟΚ. Τότε όλα έδειχναν ότι οι προοπτικές της Τουρκίας ήσαν δραματικά αρνητικές, ενώ η Ελλάδα σκόπευε να εξελιχθεί σε «αφεντικό» των Βαλκανίων…
Η ανάληψη της πρωθυπουργίας από τον Ερντογάν το 2002 άνοιξε μια νέα εποχή για την Τουρκία. Θυμίζουμε ότι κανείς από τους «έγκυρους αναλυτές» δεν είχε προβλέψει αυτή την εξέλιξη! Αντίθετα, σχεδόν όλοι προέβλεπαν «επιστροφή της Τουρκίας στο Ισλάμ και οπισθοδρόμηση στον κοινωνικό και οικονομικό τομέα»!
Θριαμβικά σχόλια
Οι τίτλοι των «έγκυρων» ευρωπαϊκών εφημερίδων την επομένη του δημοψηφίσματος της 12.9.2010 ήσαν χαρακτηριστικοί για τα έτη φωτός που μεσολάβησαν από την έναρξη της οκταετίας του Ερντογάν: «Ένας θρίαμβος για τον Ερντογάν, ένα δημοψήφισμα υπέρ του κόμματός του» (Liberation), «Η νίκη αυτή εμφανίζεται εκ πρώτης όψεως ως δημοψήφισμα υπέρ της κυβέρνησης (Figaro), «Η Τουρκία εισήλθε στη σύγχρονη εποχή» (Sueddeutsche Zeitung), «Οι Τούρκοι έκαναν ένα ακόμη βήμα προς την Ευρώπη» (El Pais), «Ονειρεμένη νίκη» (Svenska Dagbladet), και πάει λέγοντας!
Το ίδιο θετικά ήσαν τα «αποφθέγματα» του Ομπάμα και των περισσότερων Ευρωπαίων ηγετών. Άλλωστε, παρά τις δυσκολίες στις σχέσεις του Ερντογάν με Η.Π.Α. και Ε.Ε. (ή μάλλον ακριβώς λόγω της σκληρής του στάσης όταν πρόκειται για σημαντικά εθνικά ζητήματα!), η αναβάθμιση της Τουρκίας εξελίσσεται υπό τα αναγκαστικά χειροκροτήματα των διαρκώς υποβαθμιζόμενων ατλαντικών εταίρων…
Μαγικά μεγέθη!
Δεν είναι τυχαίο ότι τα τουρκικά «spreads» βρίσκονται μόλις στις 169 μονάδες βάσης, όταν της Ιταλίας είναι στις 215 μ.β., της Ισπανίας στις 234 μ.β. και της Ελλάδας στις… 917 μ.β.! Με την ανάπτυξη να κινείται επισήμως στο 5,7% (και ανεπισήμως στο υπερδιπλάσιο!), όταν το ποσοστό αυτό στην Ελλάδα έχει μπροστά αρνητικό πρόστιμο, οι συγκρίσεις υπογραμμίζουν την πλήρη ανατροπή των δεδομένων που ίσχυαν για τις δύο χώρες, όταν τις κυβερνούσαν ο Εβρέν και ο Ανδρέας αντίστοιχα…
Δεν είναι μόνον αυτά τα νούμερα που τρομάζουν τους… φιλέλληνες. Ενώ το δημογραφικό εμφανιζόταν ως μείζον πρόβλημα της Τουρκίας (και εν μέρει είναι), ο μέσος όρος ηλικίας εκεί είναι τα 28 έτη, ενώ στην Ελλάδα τα 42 έτη! Η Τουρκία πρέπει να δημιουργεί θέσεις εργασίας για τα νιάτα της, ενώ εμείς θέσεις γηροκομείων για τα… περήφανα γηρατειά μας!
Επίσης, σύμφωνα με τα Α.Ε.Π. του 2009, η Τουρκία βρίσκεται ήδη στη 18η θέση διεθνώς, με σαφείς ανοδικές τάσεις, ενώ εμείς μόλις στην 34η, με βέβαιη την περαιτέρω υποβάθμιση για την επόμενη πενταετία, τουλάχιστον!
