Το δράμα της Γιουγκοσλαβίας εστιάζεται τώρα στο Κόσοβο, αν και για την Ελλάδα πιο άμεσο είναι το θέμα της ονομασίας των Σκοπίων, έτσι που το κατάντησαν οι ανίκανοι πολιτικοί μας. Το περίφημο «σχέδιο» του φανατικού φιλοαλβανού Αχτισάαρι σκοντάφτει στην αντίθεση της συντριπτικής πλειοψηφίας των Σέρβων, οι οποίοι έχουν ως μοναδικό στήριγμα τη Μόσχα.
Χαρακτηριστική ήταν η δήλωση του επικεφαλής της ρωσικής διπλωματίας Σεργκέι Λαβρόφ, όταν άκουσε τον Αχτισάαρι να λέει ότι «βρισκόμαστε στο τέλος του δρόμου»: «Οι διαβουλεύσεις για το Κόσοβο πρέπει να συνεχιστούν και, εάν οι δυνάμεις του κ. Αχτισάαρι έχουν εξαντληθεί, καλό είναι να αντικατασταθεί. Κάποιος θα βρεθεί να ασχοληθεί με τον φάκελο αυτό»!
Στον χορό των πιέσεων εναντίον των Σέρβων δυτικόφιλων κυβερνώντων έχουν μπει ο «δικός μας» Νίκολας Μπερνς, ένα από τα εναπομείναντα «γεράκια» του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, και ο γ.γ. του ΝΑΤΟ ντε Σέφερ. Όμως, το έργο τους είναι πολύ δύσκολο, ειδικά μετά την όξυνση των προβλημάτων μεταξύ Μόσχας, Ουάσινγκτον και Βρυξελλών.
Συμβολικός θάνατος
Σ' ένα αντίσκηνο, έξω απ' το δημαρχείο της μαρτυρικής πόλης Νις άφησε την τελευταία πνοή του ο 60χρονος απεργός πείνας Μιλόβογε Σταμένκοβιτς. Ξεψύχησε μετά από 39 μέρες αγώνα, ζητώντας μια αξιοπρεπή στέγη. Βλέπετε, το σπίτι του ήταν ένα απ' τα χιλιάδες που καταστράφηκαν απ' τις «φιλάνθρωπες» βόμβες του ΝΑΤΟ, πριν από οκτώ χρόνια. Ο Σταμένκοβιτς είχε μόλις γλιτώσει τη ζωή του, που συνεχίστηκε σ' ένα κρεβάτι των πρόχειρων καταλυμάτων των «φιλανθρωπικών» οργανώσεων.
Το ΝΑΤΟ, οι ΗΠΑ και η Ε.Ε., οι φρικτές αυτές οντότητες, που συνεχίζουν επιτυχέστατα το μακάβριο έργο του ευρωαμερικανικού δουλοκτητικού ιμπεριαλισμού, δεν «ιδρώνουν» με παρόμοιες εξελίξεις. Μπροστά στον πλούτο του υπεδάφους του Κοσόβου, τον οποίο έχουν προκαταβολικά «καπαρώσει», ποια σημασία μπορεί να έχει η ζωή του Μιλόβογε.
Όμως η Iστορία κάνει κύκλους. Και ο επόμενος θα έχει στο επίκεντρό του την ιστορική ρεβάνς του μεγάλου και ασυμβίβαστου έθνους των Σέρβων…
Χρήστος Φωτιάδης
