Την εποχή που ο Γκορμπατσόφ κατέστρεψε την ΕΣΣΔ, οι κάθε λογής αριστεροδεξιοί εχθροί της θεώρησαν ότι… δικαιώθηκαν! Μέχρι το χάραμα της νέας χιλιετίας, οι εικόνες που έφταναν απ΄ τη Ρωσία του Γέλτσιν ήταν οι συνταξιούχοι που έψαχναν στα σκουπίδια, τα χιλιάδες ορφανά ή παραβατικά παιδιά και η αποσχιστική δράση διαφόρων τρομοκρατών, που η Δύση τούς ενίσχυε ως… «υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων»! Στην Ελλάδα, ο όρος «Ρωσίδα» ήταν συνώνυμος της «γυναίκας ελευθερίων ηθών», ανεξάρτητα αν οι περισσότερες «Ρωσίδες» ήταν στην πραγματικότητα Ουκρανές, Μολδαβές, Λιθουανές κλπ!
Ο Βλαντιμίρ Πούτιν συνέδεσε το όνομά του με την πρώτη αναγέννηση της (καπιταλιστικής, πλέον) Ρωσίας, μετά την πάταξη κάθε αποσχιστικής τάσης, τη σωτηρία της οικονομίας και τον εκσυγχρονισμό του στρατού. Το μέγα σφάλμα του ήταν ότι πίστεψε ακράδαντα στην εντιμότητα των συνομιλητών του από τις ΗΠΑ και τη Γερμανία …
Περικύκλωση – υπονόμευση
Στη διάρκεια των 12 ετών της παντοδυναμίας του, ο Πούτιν ανέχτηκε το σφίξιμο της τανάλιας του ΝΑΤΟ γύρω απ΄τη χώρα του και την καταστροφή των συμμάχων του στη Μέση Ανατολή. Είναι αλήθεια ότι μετά το έγκλημα της Δύσης στη Συρία τα πράγματα άρχισαν να αλλάζουν. Η Ουκρανία ήταν το τερματικό ορόσημο της παλιάς –ετεροβαρούς- ισορροπίας μεταξύ Ρωσίας και Δύσης. Έτσι, αν και καθυστερημένα, το καμπανάκι του κινδύνου χτύπησε στο Κρεμλίνο. Το νέο δόγμα στις εξωτερικές σχέσεις, την οικονομία και την άμυνα αλλάζει τελείως το τοπίο στην ίδια τη Ρωσία, στην Ευρώπη και στον κόσμο. Η συνέχεια θα εξαρτηθεί από την ικανότητα του Πούτιν και των συνεργατών του να ανατάξουν τη λειτουργία της ρωσικής υπερδύναμης.
Τόσο απλή είναι η πραγματικότητα. Ή μήπως όχι;
Ανιστόρητα κοράκια…
Η αναμενόμενη ολομέτωπη οικονομική επίθεση του Δυτικού καπιταλισμού – καζίνο κατά της Ρωσίας, ήταν… ξαναζεσταμένη σούπα και δεν είχε ίχνος πρωτοτυπίας. Η παράλληλη ψυχροπολεμική εξιστόρηση της «αλήθειας» δεν διέφερε απ΄τις μεταπολεμικές δεκαετίες του αντισοβιετισμού.
Φυσικό ήταν να βρεθούν και στην Ελλάδα οι… χαιρέκακοι αντιρωσικοί κόρακες, που νόμισαν ότι έφτασε και πάλι η ώρα της νέας καταστροφής για τη Ρωσία. Στις υστερικές κραυγές του CNN, της New York Times, του Spiegel και όλων των παραγώγων τους, ήρθαν να προστεθούν οι «εξυπνάδες» του Πάσχοντα Μανδραβέλη, του Γιώργου Κύρτσου (μετά από μια άκρως εντυπωσιακή πολιτική πορεία: ΚΝΕ, Καραμανλής, αντιμνημονιακή διετία, Καρατζαφέρης και ήδη Ευρωβουλή ως ΝΔ!) και μια ακόμη εκ του συμπαθούς δημοσιογραφικού κυκλώματος, της Μαρίας Σπυράκη, συναδέλφου πλέον του Κύρτσου στις Βρυξέλες!
«Δεν βλέπετε που ολόκληρη Ρωσία περνάει τεράστια κρίση και δεν μπορεί να υπερασπιστεί το νόμισμά της;», επιχειρηματολόγησε η πρώην υπεύθυνη Τύπου της ΝΔ! Και, το φυσικό συμπέρασμα: οι Έλληνες πρέπει να μάθουν καλά την κίνηση της υπόκλισης, όπως το κάνουν και οι ευρωβουλευτές της ΝΔ…
Οι –ευτυχώς λίγοι- «ελαφρόμυαλοι» που νομίζουν ότι ο νέος ψυχρός πόλεμος της Δύσης κατά της Ρωσίας θα οδηγήσει στη διάλυσή της, περίπου στο σενάριο του 1989 – 91, θα απογοητευτούν οικτρά και μάλιστα πολύ σύντομα. Όταν μάλιστα το οικονομικό πρότυπό τους είναι οι ΗΠΑ (εξωτερικό χρέος 17,6 τρισεκατομμύρια $!), η ΕΕ (17,2 τρισεκατομμύρια $!) και η Ιαπωνία (12,4 τρισεκατομμύρια $!), τότε μάλλον δεν πείθουν ούτε τον ίδιο τους τον εαυτό!
