Υπάρχουν όρια στο θράσος; Στην περίπτωση του Μάρτιν Σουλτς, ασφαλώς όχι!
Απτόητος από τον επτάμηνο πόλεμο κατά της συγκυβέρνησης Τσίπρα – Καμμένου, αλλά και από την επιβεβαίωση της εμπιστοσύνης των εκλογέων στο σχήμα αυτό, έσπευσε γι’ άλλη μια φορά να εκθέσει στην κοινή γνώμη το Ποτάμι και τον ιδρυτή του, ζητώντας από τον Τσίπρα να τον κάνει συνεταίρο του! Παράλληλα… κατακεραύνωσε τον Πάνο Καμμένο, χαρακτηρίζοντας τους ΑΝΕΛ «ακροδεξιό κόμμα»!
«Ακροδεξιός, λοιπόν, ο Καμμένος, σύμφωνα με τον σοσιαλδημοκράτη πρόεδρο του Ευρωκοινοβουλίου. Ας συμφωνήσουμε, καθαρά ρητορικά. Τότε ας μας πει ο ίδιος ο λαλίστατος Σουλτς πώς χαρακτηρίζει τους πολιτικούς της αρεσκείας του, όπως τα φασιστικά αποβράσματα της Ουκρανίας, των τριών χωρών της Βαλτικής, τον Όρμπαν που έχει περικυκλώσει την Ουγγαρία με συρματοπλέγματα και εκτοξεύει ρατσιστικές απειλές κατά πάντων, αλλά και τους ηγέτες των βόρειων και ανατολικών επαρχιών της ΕΕ, με τις επίσης ρατσιστικές και ξενοφοβικές παρόλες τους;
Οι πιέσεις και «παραινέσεις» έπιασαν αμέσως τόπο με την απομάκρυνση ενός υπουργού για… σχόλια στο twitter. Στο θέμα θα επανέλθουμε με ξεχωριστό κείμενο.
Όμως, ο Σουλτς αποτελεί τυπικό δείγμα του ευρωιερατείου, αλλά και της γερμανικής πολιτικής σκηνής. Αυτοί οι τύποι έχουν οδηγήσει την Ευρώπη και την πλειοψηφία των κατοίκων της σε απόγνωση και δεν πρόκειται να αλλάξουν με το καλό.
Η νέα κυβέρνηση πρέπει να επικεντρωθεί στο έργο της και να κλείσει τ’ αυτιά της στις σειρήνες των Βρυξελών, του Στρασβούργου και του Βερολίνου. Τα δείγματα γραφής από τη σύνθεσή της είναι ενθαρρυντικά. Απομακρύνθηκε ο («φίλος» μας…) Πανούσης, μετακινήθηκε ο Μπάλτας και πήγε σπίτι η Τασία, αν και η παραμονή του συζύγου της στο λιμάνι δεν εγγυάται ομαλή εξέλιξη των ελληνοκινεζικών σχέσεων…
Χρήστος Φωτιάδης
