Τα επινίκιά μας για τον θρίαμβο των δυνάμεων της λογικής απέναντι σε αυτές του σκότους θα κρατήσουν για πολύ, ίσως όσο κράτησε και το δράμα του συριακού λαού! Οι έπαινοί μας για αυτούς που κράτησαν ψηλά το κεφάλι και γλύτωσαν την τιμή του αραβικού έθνους απ’ τους προσκυνημένους συμμάχους της Δύσης και τους τρομοκράτες, θα συνδυάζονται με τις κατάρες γι’ αυτούς τους τελευταίους! Η Συρία νίκησε! Η Συρία σώθηκε! Και η Ελλάδα μας φιλοξενεί μόνον το… κτήριο της συριακής πρεσβείας, αφού το προτεκτοράτο μας ακολουθεί τις διαταγές των αιμοσταγών σφαγέων της Συρίας, δηλαδή της ΕΕ και των ΗΠΑ!
Εξ ανάγκης;
Άραγε, η «κυβέρνηση της Αριστεράς» συντάχθηκε με τους δήμιους και όχι με τα θύματα, επειδή «ήταν αναγκασμένη»; Έδωσαν γη και ύδωρ, άνοιξαν διάπλατα τη Σούδα στους εγκληματίες, δήθεν «επειδή δεν μπορούσαν να κάνουν αλλιώς»; Στο πλαίσιο, ίσως, του «όποιος βγαίνει απ’ το μαντρί τον τρώει ο λύκος», με τη λογική που ο Σημίτης παρέδωσε τα ιερά μας χώματα στους δολοφόνους του σερβικού λαού;
Όχι και πάλι όχι! Κατηγορηματικά όχι! Όσοι θυμόμαστε ακόμα τον ρόλο της λεγόμενης «ανανεωτικής Αριστεράς» στις δεκαετίες του 1970-2000, γνωρίζουμε καλά ότι το δόγμα της στο πεδίο της εξωτερικής πολιτικής στηριζόταν στην ταύτιση των «δύο υπερδυνάμεων», δηλαδή την εξίσωση των ΗΠΑ με την ΕΣΣΔ! Μάλιστα, γι’ αυτούς η Σοβιετική Ένωση ήταν… χειρότερη απ’ τις ΗΠΑ και είχαν εκπαιδευτεί να την… κατακεραυνώνουν, με το ιδιότυπο «ιδεολογικό» τους λεξιλόγιο!
Βασιλικότεροι των δολοφόνων!
Για όσους δεν είχαν προλάβει να απολαύσουν την «ανανεωτική» λογική, έχουμε μια δεύτερη ευκαιρία. Θαυμάστε αυτά που έλεγε το 2011 -δηλαδή ακριβώς τη χρονιά που οι αιμοσταγείς ιμπεριαλιστές ξεκίνησαν το σχέδιο διάλυσης της Συρίας!- η τότε «Υπεύθυνη Εξωτερικής Πολιτικής» του ΣΥΡΙΖΑ, Ρένα Δούρου:
«Πέντε μήνες μετά από το ξεκίνημα της Άνοιξης της Συρίας, τη στιγμή που ο λαός της Συρίας δίνει ένα αξιοθαύμαστο μάθημα θάρρους και αντίστασης σε ένα βάρβαρο καθεστώς, η διεθνής κοινότητα, οι ΗΠΑ και η Ευρώπη σιωπούν. Τώρα, η διεθνής κοινότητα, με επικεφαλής τον ΟΗΕ και την ΕΕ, οφείλει να απομονώσει το αιμοσταγές καθεστώς, στηρίζοντας τις δυνάμεις της αντιπολίτευσης (σ.σ. οι «δυνάμεις της αντιπολίτευσης» είναι οι τζιχαντιστές και όλοι οι υπόλοιποι που σήμερα στη Δύση χαρακτηρίζουν «αιμοσταγείς τρομοκράτες»!). Η ΕΕ οφείλει να πρωτοστατήσει σ’ ένα μέτωπο που θα δώσει στον Πρόεδρο Άσαντ να καταλάβει ότι έχει έρθει η ώρα των τίτλων του τέλους. Να πάρει μια πρωτοβουλία απέναντι στο λαό της Συρίας»!!!
Μάλιστα κύριε! Η Ρένα «μας», η «Αριστερή» Ρένα δεν έκανε τίποτε λιγότερο από το να «καυτηριάζει» ΗΠΑ, ΕΕ και ΟΗΕ, επειδή δεν υλοποιούσαν -επιτέλους- τα σχέδια στρατιωτικής επέμβασής τους στη Συρία! Δηλαδή, τους κατηγορούσε για… ΑΝΟΧΗ απέναντι στον Άσαντ, τον οποίο, κατά την βαρύνουσα γνώμη της, όφειλαν οι ιμπεριαλιστές να γδάρουν επιτόπου ζωντανό! Δεν πιστεύω να περιμένετε άλλα σχόλια…
