Διοίκηση που «ακούει και συζητά» κατ’ επιλογή…
Ακολούθησε ορισμένους μήνες μετά το πρωτοφανές για τα δημοτικά δεδομένα των περισσότερων δήμων στη χώρα, να αποχωρεί ο δήμαρχος από τη συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου και να προτρέπει τους δημοτικούς συμβούλους της πλειοψηφίας να πράξουν το ίδιο, με την αιτιολογία ότι ήταν υβριστικές οι τοποθετήσεις της μειοψηφίας σε θέματα του νομικού προσώπου ΠΕΑΠ που η αντιπολίτευση είχε φέρει προς συζήτηση στο δημοτικό συμβούλιο. Αν και μία σειρά αιρετών, εμπλεκομένων με την πολιτική πραγματικότητα της πόλης αλλά και δημοτών δεν έκριναν ως υβριστικές τις τοποθετήσεις της αντιπολίτευσης σχετικά και δεν δικαιολόγησαν σαφώς τη συγκεκριμένη πολιτική επιλογή του δημάρχου, που βάρυνε αρνητικά στο προφίλ της διοίκησης στην πόλη, υπήρξε μία σειρά ανθρώπων, πολιτικών και μη που διατύπωσε συμπυκνωμένα το εξής: «ακόμα και εάν ήταν κατά τη γνώμη του δημάρχου υβριστική η τοποθέτηση της αντιπολίτευσης κατά την έναρξη συζήτησης των θεμάτων του ΠΕΑΠ, εντούτοις ο καλός ο στραγηγός δεν αποχωρεί από τη μάχη καλώντας και το στράτευμά του να πράξει το ίδιο. Μένει και δίνει τη μάχη. Ούτως ή άλλως είναι ευθύνη του δημάρχου και του προεδρείου του δημοτικού συμβουλίου, να επαναφέρουν την τάξη αν διαπιστωθεί οποιδήποτε παρέκκλιση».
Οι πολιτικές ευθύνες πολλές γι’ αυτή την υπόθεση και η σκόνη των γεγονότων που έχει κατασταλάξει στη συνείδηση των αιρετών διαφορετική. Έτσι, υπάρχουν αυτοί που θα έπρατταν και πάλι το ίδιο σε οποιαδήποτε επιταγή του δημάρχου απλά σεβόμενοι την ιεραρχία, ασχέτως εάν συμφωνούν ή διαφωνούν, υπάρχουν εκείνοι που θα έμεναν θεωρώντας την επιταγή του δημάρχου βολή κατά των δημοκρατικών θεσμών της λειτουργίας του δημοτικού συμβουλίου (άλλωστε δεν συμμορφώθηκε με την υπόδειξη του δημάρχου το σύνολο των αιρετών της πλειοψηφίας σε εκείνη τη συνεδρίαση), και υπάρχουν και οι αιρετοί που σήμερα δεν θα αποχωρούσαν από την αίθουσα του δημοτικού συμβουλίου παρά την τότε αποχώρησή τους, κρίνοντας ότι μέσα από τα λάθη τους έγιναν σοφότεροι πολιτικά.
Το πάθημα και το μάθημα λοιπόν με διαφορετικές αναγώσεις στη συνείδηση του κάθε αιρετού της πλειοψηφίας. Ένα πολιτικό γεγονός και μία πολιτική συμπεριφορά που αντί να οδηγήσει σε σειρά συζητήσεων και διαλόγου εντός της πλειοψηφίας με στόχο τη σύγκλιση απόψεων, την αναγνώριση των σωστών και των λανθασμένων επιλογών και τελικά τη δημιουργία συνοχής, αντίθετα συνέβαλε στην κατεύθυνση να «ξετυλιχτεί περισσότερο το κουβάρι της έλλειψης συνοχής της διοίκησης του δήμου».
Αυτά τον Μάρτιο του 2015, όταν διατυπώθηκε για τρίτη φορά στις συζητήσεις των πολιτικών κύκλων και εμπλεκομένων στην πόλη, ο ακόλουθος προβληματισμός: «Τελικά η διοίκηση του δήμου δεν χρειάζεται την αντιπολίτευση μέσα στο δημοτικό συμβούλιο για να διαιρεθεί. Είναι από μόνη της και συμπολίτευση και αντιπολίτευση και εάν συνεχίσει να διοικεί με τέτοιον τρόπο κάποια στιγμή θα ‘αυτοπυρποληθεί’». Και όπως διατυπώσαμε αυτή ήταν η τρίτη φορά που διατυπώθηκε ο συγκεκριμένος προβληματισμός, η δε πρώτη αφορούσε μήνες πριν, τον Νοέμβριο 2014 και τη μεταβολή στους δημοτικούς φόρους. Όσο για τη δεύτερη, άπτεται του κεφαλαίου Νίκου Γκαραβέλα και της παραίτησής του από τη θέση του προέδρου του ΚΟΙΠΑΠ όταν αυτή ζητήθηκε από τον δήμαρχο, Τάσο Μαυρίδη.
Νίκος Γκαραβέλλας: «Μην με ταπεινώνεις άλλο δήμαρχε – ζήτησες δύο παραιτήσεις και πήρες τη μία»
Μία τόση δα φρασούλα, «Μην με ταπεινώνεις άλλο δήμαρχε», πέντε μόλις λέξεων δια στόματος του δημοτικού συμβούλου της πλειοψηφίας Νίκου Γκαραβέλα που ισοδυναμεί με χίλιες λέξεις. Έτερον ουδέν για όσους γνωρίζουν την υπόθεση που άρει την απαρχή της ήδη από τα τέλη του προηγούμενου έτους με τις αρχές του τρέχοντος.
Μία τόση δα φρασούλα που ενεργοποιεί το σύνολο της ανθρώπινης ευαισθησίας εάν θεωρήσουμε ότι η πολιτική ευαισθησία θα έπρεπε να είναι δεδομένη. Είναι όμως;
Εν τοιαύτη περιπτώσει επειδή όσοι δεν γνωρίζουν την υπόθεση, εύλογα λίγα μόλις αντιλαμβάνονται από τον εν λόγω σχολιασμό, ας εξειδικεύσουμε περαιτέρω.
Θέμα των αρχών του 2015 οι διαφορετικές πολιτικές θέσεις μετά και από επιστολή δημοτών σε ότι άπτεται πρόσωπα και πράγματα στη λειτουργία των δημοτικών παιδικών σταθμών που βρίσκονται υπό τη διοικητική σκέπη του νομικού προσώπου ΚΟΙΠΑΠ. Ήταν η εποχή που πρόεδρος του ΚΟΙΠΑΠ ήταν ο Νίκος Γκαραβέλλας και αντιπρόεδρος η Μαριάννα Μαμαλάκη. Σήμερα, η δεύτερη διατηρεί τα καθήκοντά της, ενώ ο Νίκος Γκαραβέλλας παραιτήθηκε μετά από αίτημα του δημάρχου για να αναλάβει πρόεδρος του ΚΟΙΠΑΠ ο Αντώνης Τσελέντας.
Ήταν η εποχή που το σχετικό ρεπορτάζ των αρχών Φεβρουαρίου 2015 στην ΑΜΑΡΥΣΙΑ, διατύπωνε: «Συνέβησαν στη συνεδρίαση του τελευταίου δημοτικού συμβουλίου, το πρώτο του έτους, στη μία και μοναδική συνεδρίαση που πραγματοποιήθηκε μέσα στον Γενάρη του 2015. Αθυροστομίες, λεκτικές εμπλοκές και επιπλοκές τόσο που δοκιμάζονταν οι αντοχές και οι ανοχές ενός πολιτικού γίγνεσθαι άκαιρου στον χωροχρόνο των αναγκών της οικονομικής κρίσης. Ένα δημοτικό συμβούλιο που εάν το παρακολουθούσες ως θεατής δεν ήξερες εάν πρέπει να γελάσεις ή να κλάψεις. Μάλλον τελικά αυτό που προκαλούσε η εικόνα ήταν μία εναλλαγή από το γέλιο στο κλάμα, αφήνοντας πάντα την πικρή αίσθηση του χρόνου που αναλώνεται σε φρούδες διατυπώσεις «à la française». Ένα δημοτικό συμβούλιο που όπως λεκτικά σχολιάστηκε στους διαδρόμους του δευτέρου ορόφου του δημαρχιακού Μεγάρου, ο ρόλος των παρατάξεων της αντιπολίτευσης μάλλον ήταν περιττός… καθώς η πλειοψηφία είχε αναλάβει μόνη της σε αυτή την πρώτη του έτους συνεδρίαση διττό ρόλο, αυτόν της συμπολίτευσης και της αντιπολίτευσης.
