Σχολιάζοντας το γεγονός, ο πρόεδρος του Συλλόγου Παραδείσου Στέλιος Ασημακόπουλος κάνει λόγο για δικαίωση των προσπαθειών των κατοίκων της περιοχής, ενώ επαναδιατυπώνει τα ερωτηματικά που προκύπτουν από την προσπάθεια του Δήμου να το απαλλοτριώσει.
«Από την επιστολογραφία προκύπτει ότι οι θέσεις του Συλλόγου είναι απολύτως ορθές ως προς το ιδιοκτησιακό καθεστώς και τις χρήσεις γης στη συγκεκριμένη έκταση», αναφέρει ο πρόεδρος του Συλλόγου, για να αναρωτηθεί στη συνέχεια: «Για άλλη μια φορά, όμως, εγείρονται ερωτήματα για τη στάση της διοίκησης του Δήμου που κίνησε διαδικασίες απαλλοτρίωσης του χώρου για την κατασκευή πάρκινγκ και αθλητικών εγκαταστάσεων σε χώρο, ο οποίος ανήκει στο Ελληνικό Δημόσιο και έχει άλλες χρήσεις. Εδώ πρέπει να επισημάνουμε την αδράνεια του Δήμου ως προς την προσφυγή της Ελεήμονος Εταιρείας (Γηροκομείο Αθηνών), με αποτέλεσμα τη δημιουργία σύγχυσης ως προς το ιδιοκτησιακό καθεστώς». Και ο κ. Σ. Ασημακόπουλος κατέληξε, πετώντας το «μπαλάκι» στη νέα δημοτική αρχή: «Ο Σύλλογος, έχοντας ξεκαθαρίσει το καθεστώς κυριότητας και της χρήσης γης στη συγκεκριμένη περιοχή, θα συνεχίζει την προσπάθεια της προάσπισης και διατήρησης του δάσους. Άλλωστε, είναι νωπές ακόμη οι επίσημες προεκλογικές δεσμεύσεις του νέου δημάρχου για διαφύλαξη του δασικού χαρακτήρα του Μιμηκόπουλου και καμία μετατροπή στις χρήσεις γης».
Η ερώτηση Ξηροτύρη
Στην ερώτηση της βουλευτού του ΣΥΝ Ασημίνας Ξηροτύρη-Αικατερινάρη που υπεβλήθη στις 14/2/2005 σχετικά με το δάσος Μιμηκόπουλου προς τον υπουργό ΠΕΧΩΔΕ αναφέρονται αναλυτικά τα εξής:
«Μικρό δάσος έκτασης 15 στρεμμάτων, γνωστό ως κτήμα Μιμηκόπουλου, κινδυνεύει να παραδοθεί στη δόμηση. Προηγήθηκε μακρά διένεξη ως προς το ιδιοκτησιακό καθεστώς μεταξύ του Δήμου Αμαρουσίου και του φιλανθρωπικού σωματείου του Γηροκομείου Αθηνών «Ελεήμων Εταιρεία».
Το μεν Δημοτικό Συμβούλιο αποφάσισε το 2000 την απαλλοτρίωση της έκτασης, για να γίνει στον χώρο αυτό υπόγειο πάρκινγκ, αθλητικές εγκαταστάσεις και γραφεία, το δε φιλανθρωπικό σωματείο προσέφυγε στο ΣτΕ (που εξετάζει την προσφυγή στις 14 Φεβρουαρίου 2005), ζητώντας ακύρωση της απόφασης του Δήμου, με σκοπό την ανέγερση κατοικιών και συγκέντρωση πόρων.
Από το Κτηματολόγιο, όμως, κατοχυρώθηκε τελεσίδικα η εν λόγω έκταση στο ελληνικό δημόσιο, πράγμα που σημαίνει ότι ούτε ο Δήμος ούτε άλλος φορέας μπορούν να την απαλλοτριώσουν, αν και οι οριστικοί τίτλοι δεν έχουν εκδοθεί ακόμη.
Σύμφωνα, τέλος, με τους δασικούς χάρτες του Δασαρχείου Πεντέλης η επίμαχη έκταση είναι χαρακτηρισμένη δασική.
Επειδή χρησιμοποιείται αυθαίρετα ως χώρος στάθμευσης, αποτελεί, όμως, τον τελευταίο σχεδόν ελεύθερο χώρο στην περιοχή και γι’ αυτό είναι οι κάτοικοι κι όχι οι αρμόδιες αρχές που φροντίζουν το μικρό αυτό δάσος.
Ερωτάται ο κ. Υπουργός:
– Πώς θα διασφαλιστεί η δασική έκταση ως πνεύμονας πρασίνου και χώρος αναψυχής;
– Με ποια μέτρα οικονομικά και άλλα, θα αποκατασταθεί πλήρως και θα δοθεί προς χρήση υπέρ του δημοσίου συμφέροντος;»
Η απάντηση του ΥΠΕΧΩΔΕ
Στην απάντησή του, το υπουργείο αναφέρει ως προς το δάσος Μικηκόπουλου τα εξής:
«Από τη διαδικασία κτηματογράφησης που είναι σε εξέλιξη στον Δήμο Αμαρουσίου του νομού Αττικής και σύμφωνα με το αρχείο κτηματογράφησης που τηρεί ο Ανάδοχος της εκπονούμενης μελέτης, προκύπτει ότι το κτήμα Μιμηκόπουλου συμπεριλήφθηκε στους προσωρινούς κτηματολογικούς πίνακες της Α’ Ανάρτησης με δικαιούχο κυριότητας τον Δήμο Αμαρουσίου κατόπιν υποβολής δήλωσης του ν. 2308/1995 και δεν υπεβλήθη ένσταση κατά της προσωρινής αυτής εγγραφής. Στη Β’ Ανάρτηση ο Δήμος Αμαρουσίου συμπεριλήφθηκε ως δικαιούχος κυριότητας στους προσωρινούς κτηματολογικούς πίνακες, αλλά ασκήθηκαν ενστάσεις από το Ελληνικό Δημόσιο, δια της αρμόδιας Διεύθυνσης Δασών, για τμήματα των εν λόγω γεωτεμαχίων με επίκληση του τεκμηρίου κυριότητάς του λόγω του δασικού τους χαρακτήρα. Οι σχετικές ενστάσεις έγιναν δεκτές από τις αρμόδιες Δευτεροβάθμιες Επιτροπές και κατά την αναμόρφωση των τελικών κτηματολογικών πινάκων για την καταχώρηση των αρχικών εγγράφων του Κτηματολογίου το Ελληνικό Δημόσιο θα αναγραφεί ως δικαιούχος των εν λόγω τμημάτων. Θα πρέπει να τονιστεί ότι η σύνταξη του Κτηματολογίου που οδηγεί στις πρώτες εγγραφές έχει διαπιστωτικό και μόνο χαρακτήρα. Η ορθότητα των αρχικών εγγράφων μπορεί να αμφισβητηθεί μέσα στη νόμιμη αποκλειστική προθεσμία που προβλέπουν οι διατάξεις του άρθρου 6 του ν. 2664/1998, μετά την πάροδο της οποία παράγεται αμάχητο τεκμήριο υπέρ των φερομένων με αυτές ως δικαιούχων, εφόσον δεν αμφισβητήθηκε η ορθότητά τους ή απερρίφθη με αμετάκλητη δικαστική απόφαση η ασκηθείσα αγωγή. Τέλος, η κατάρτιση των δασικών χαρτών γίνεται σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 27 και 28 του ν. 2664/1998 και μετά την κύρωσή τους καθίστανται οριστικοί και έχουν πλήρη αποδεικτική ισχύ έναντι κάθε διοικητικής και δικαστικής αρχής».
