Η απερχόμενη Δημοτική Αρχή και προσωπικά ο κ. Π. Τζανίκος έχουν συχνά αυτοεπαινεθεί για την κατάσταση των σχολικών κτηρίων επί της «βασιλείας» τους. Βέβαια, η πραγματικότητα τούς έχει συχνά διαψεύσει, όπως στην περίπτωση του 1ου Δημοτικού, των ΤΕΕ Αμαρουσίου και των Πειραματικού Λυκείου και Γυμνασίου Αναβρύτων. Χάρη στην παρέμβαση λίγων φιλότιμων Γονέων και Εκπαιδευτικών, τα προαναφερθέντα σχολεία κατάφεραν να επιβιώσουν. Αυτό δεν σημαίνει, βέβαια, ότι βρίσκονται όλα στην κατάσταση που θα έπρεπε. Ενώ, για παράδειγμα, το Πειραματικό Γυμνάσιο διαθέτει ένα πλήρως ανακαινισμένο κτήριο (προς μεγάλη θλίψη κάποιων, που ήθελαν τα σχολεία γκρεμισμένα!), το κτήριο του Λυκείου απαιτεί άμεσες και ριζικές παρεμβάσεις.
Η πιο επείγουσα παρέμβαση αφορά στη μόνωση των ξύλινων κουφωμάτων, ιδιαίτερα της νοτιοανατολικής πλευράς. Με την πρώτη δυνατή βροχή, οι αίθουσες πλημμυρίζουν και εμφανίζουν τριτοκοσμική εικόνα! Ακόμη, η κεντρική είσοδος ανοίγει προς τα μέσα, κατά σαφή παράβαση των βασικών κανόνων ασφαλείας. Άπειρες φορές έχει επισημάνει η διεύθυνση του σχολείου το πρόβλημα στον Δήμο Αμαρουσίου, αλλά οι αρμόδιοι κωφεύουν.
Εκείνο, όμως, που αποτελεί το «κερασάκι» στην τούρτα των «καταπληκτικών» σχολείων του κ. Π. Τζανίκου είναι η περίφημη «αίθουσα Πανίτσα». Πρόκειται για ένα πανάρχαιο κτίσμα, όπου έβρισκε στέγη ένας γυμναστής με τ’ όνομα Πανίτσας, την εποχή που το σχολείο ήταν ακόμη οικοτροφείο! Το κτίσμα αυτό χρησιμοποιήθηκε εδώ και πολλά χρόνια ως… αίθουσα διδασκαλίας, μαζί με τις περίφημες τροχοβίλες. Μπορεί οι δεύτερες να απομακρύνθηκαν, μετά από σκληρό αγώνα γονέων και εκπαιδευτικών, όμως ο «Πανίτσας» ζει και βασιλεύει! Μόνο που οι 15 μαθητές της θεωρητικής κατεύθυνσης χρειάζονται… σωσίβια σε περίπτωση βροχής, αφού τα νερά εισέρχονται ανενόχλητα στην αίθουσα από τα κουφώματα. Όσο για θέρμανση, ένα «συλλεκτικό» ηλεκτρικό καλοριφεράκι αγωνίζεται μάταια να σπάσει το κρύο της αίθουσας! Οι θιγόμενοι μαθητές και η διευθύντρια διαμαρτύρονται για την απαράδεκτη αυτή κατάσταση και απαιτούν την άμεση επισκευή των κουφωμάτων του «Πανίτσα» και του υπόλοιπου κτηρίου.
Σύμφωνα με πληροφορίες, γίνεται καταγραφή του προβλήματος από τον ΟΣΚ και από τις αρμόδιες υπηρεσίες του Δήμου κάθε χρόνο. Οι επισκευές, όμως, πρέπει να γίνουν άμεσα, γιατί το σχολείο δεν μπορεί να περιμένει την αποχώρηση του κ. Π. Τζανίκου. Ας μην ξεχνάμε ότι στο σημερινό Δημοτικό Συμβούλιο υπάρχουν 4 δημοτικοί σύμβουλοι, οι οποίοι έχουν εκλεγεί και στο επόμενο, με το ψηφοδέλτιο του νέου δημάρχου Γ. Πατούλη! Μιλάμε για την κυρία Ρ. Χαλιώτη και τους κ.κ. Επ. Γαρδέλη, Κ. Αντωνόπουλο και Ν. Καλαϊτζίδη. Μαθητές και εκπαιδευτικοί απαιτούν από τους συμβούλους αυτούς να ασκήσουν κάθε δυνατή πίεση, για να δοθεί λύση άμεσα και όχι το… καλοκαίρι.
Θανάσης Σκαλωμένος Φυσικός στο Λύκειο Αναβρύτων Συγγραφέας Διδακτικών Bιβλίων
Ακολουθεί η συγκινητική επιστολή της μαθήτριας του Πειραματικού Λυκείου Βικτωρίας Σιαλμά, που αναπαριστά με γλαφυρότητα την κωμικοτραγική κατάσταση στην «αίθουσα Πανίτσα».
Ελπίζουμε να μη μας βρει ο νέος χρόνος στη ίδια κατάσταση… Σχολική αίθουσα «Πανίτσα» «Και τα νερά έφταναν ως τον αστράγαλο, μια βαριά μυρωδιά μούχλας και υγρασίας μάς έπνιγε, τα σπασμένα παράθυρα έτριζαν και τα ξεχαρβαλωμένα παντζούρια χτυπούσαν αλύπητα…».
Όχι, λοιπόν, δεν περιγράφουμε σκηνή από τον «εφιάλτη στον δρόμο με τις λεύκες», αλλά μια συνηθισμένη μέρα στην τάξη του «Πανίτσα» (εξωτερική αίθουσα διδασκαλίας στο Πειραματικό Λύκειο Αναβρύτων). Το Πειραματικό Λύκειο Αναβρύτων, λοιπόν, πειραματίζεται με τα θεωρητικά τμήματα του σχολείου, βάζοντάς τα να παρακολουθούν τα μαθήματα σε μια τάξη ερείπιο, χωρίς θέρμανση, με σπασμένα τζάμια και ιδιαιτέρως ευάλωτη σε κάθε έντονη καιρική μεταβολή.
Αλλά μην ξεχνάμε ότι οι μύθοι υπάρχουν για να καταρρέουν! Γι΄ αυτό, λοιπόν, κι ο μύθος του σχολείου, ακολουθώντας πιστά τον κανόνα μα και την αδυσώπητη φθορά του χρόνου, αναγκάζει 4 τμήματα των 15 μαθητών να παρακολουθούν διδασκαλίες υπό τέτοιες συνθήκες. Βέβαια, κάθε φορά που η συζήτηση έρχεται στο σημείο «και τώρα λοιπόν τι κάνουμε;», τότε φυσικά όλοι είναι πρόθυμοι να βοηθήσουν στην επίλυση του προβλήματος αλλά, τι παράξενο, πάντα κάτι γίνεται, πάντα κάτι εμποδίζει τη λύση του προβλήματος και επιτρέπει στον «Πανίτσα» να επιζήσει!
Μόνο λίγα λεπτά παραμονής μέσα σ’ αυτή την ιστορική τάξη θα επέτρεπαν στον καθένα ν’ αντιληφθεί το μέγεθος του προβλήματος. Είναι αδιανόητο, στον 21ο αιώνα, να υπάρχουν τέτοιες συνθήκες διδασκαλίας σ’ ένα από τα σχολεία-πρότυπα, που πασχίζει να διατηρήσει το βαρύ του όνομα. Αλλά δυστυχώς, ένα βαρύ όνομα με μια λαμπρή ιστορία δεν αρκεί για να στεγάσει τόσα παιδιά.
Άρα, αντιλαμβανόμαστε ότι οι αρμόδιοι φορείς επιβάλλεται να γίνουν αρωγοί σ’ αυτό τον αγώνα. Όπως είναι φυσικό, ο Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων του σχολείου αδυνατεί να καλύψει τα έξοδα για την αναστήλωση αυτού του μικρού οικοδομήματος, άρα ο Δήμος Αμαρουσίου ή οποιοσδήποτε άλλος φορέας πρέπει να διαθέσει ένα ποσό για την ανακαίνιση του κτίσματος.
Φυσικά, θαύματα δεν περιμένουμε. Η 3η Λυκείου (θεωρητική κατεύθυνση), που παρακολουθεί τα μαθήματά της στην αίθουσα του «Πανίτσα», κατά πάσα πιθανότητα δεν θα προλάβει οποιαδήποτε αλλαγή σε αυτό τον χώρο, αλλά ευελπιστούμε ότι τα αιτήματά μας θα φτάσουν στ’ αυτιά των αρμοδίων. Μην ξεχνάμε ότι σε μια τέτοια εποχή, που τα πάντα γύρω μας πέφτουν σαν τραπουλόχαρτα, καλό θα ήταν «κάποιοι» ν’ ακούσουν την επιθυμία «κάποιων», να διατηρήσουν, να διασώσουν και να προστατέψουν ένα «μύθο»!
Βικτώρια Σιαλμά Μαθήτρια Γ’ Λυκείου Πειραματικού Λυκείου Αναβρύτων
