Η εισήγηση του αντιδημάρχου Οικονομικών Τάσου Γιαννακόπουλου για τον Προϋπολογισμό
Θα ανέμενε κανείς προσεγγίζοντας τα οικονομικά μεγέθη του Δήμου Αμαρουσίου να διαβλέψει οικονομική συγκρότηση και δυναμική αυτοτέλεια. Κάτι που θα αποτελούσε διαρκή ζωοποιό δύναμη κοινωνικής ισορροπίας στην πόλη, ανάπτυξη και περιβαλλοντική ευαισθησία.
Αντίστοιχα, θα περίμενε κανείς έναν συντεταγμένο δημόσιο πολιτικό βίο, με ένταση στο νοικοκύρεμα των οικονομικών, προσφορά στους πολίτες, και μόνο στους πολίτες αυτής της πόλης.
Απεναντίας, αυτό που βλέπει και ο πλέον αισιόδοξος είναι η απίστευτη οικονομική κρίση, η οικονομική εξαθλίωση, τα υψηλά ελλείμματα, οι μοναδικές διαχειριστικές τρύπες και οι αδικημένοι έως ταπεινωμένοι πολίτες. Με λίγα λόγια η γενική κατάπτωση σ’ ένα σύστημα εντροπίας δηλαδή εμφανούς πολλαπλασιαστικής αταξίας.
Για να μιλήσει κανείς για τον Προϋπολογισμό του 2007, σημειωτέον, πρόκειται για μεταβατική περίοδο στη γενικότερη οργάνωση των δήμων όλης της χώρας. Σύμφωνα με τον νέο Δημοτικό Κώδικα, θα πρέπει να συνδέσει άρρηκτα το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον. Η ασυνέχεια και η αποσπασματική αντίληψη εγκιβωτίζει σοβαρές πιθανότητες αποτυχίας στην επεξεργασία, κατά συνέπεια και την τελική αντίληψη του τρόπου ενέργειας.
Τα οικονομικά μεγέθη παραλαμβάνονται, ίσως εξισώνονται, θετικοποιούνται ή «κατρακυλούν» περισσότερο, με μοναδική λογική την ικανοποίηση της αξίας των πολιτών δηλαδή της βιωματικής καθημερινότητας.
Θα ήταν ουσιώδης παράλειψη, να μη συγχαρεί κανείς τους άμεσα εμπλεκόμενους στην κατάρτιση του προϋπολογισμού και του τεχνικού προγράμματος για το 2007, υπαλλήλους του Δήμου μας, όπου τον συνέταξαν, με προσωπικό μόχθο, παρά το οικονομικό αδιέξοδο του Δήμου, για το οποίο ουδεμία ευθύνη τους αναλογεί. Αφού μπροστά τους είναι βέβαιο τείχος από την οικονομική αδυναμία του Δήμου να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις του.
Οι οικονομολόγοι είναι κάτι σαν τους μελλοντολόγους. Προσπαθούν να προβλέψουν πού πάει η κοινωνία, ποιες οι μέσες ανάγκες και ποια στάση προγραμματισμού θα επιβάλλουν στον καιρό του μέλλοντος οι πολιτικές πρωτοβουλίες και δυνάμεις. Δύσκολο να προβλέψεις τι έχουν στο μυαλό τους οι πολιτικοί για την οργάνωση και τις ανάγκες της κοινωνίας. Κατά συνέπεια εξαιρετικά εύκολο να αποτύχουν οι οικονομολόγοι όπως έγινε εμφανώς και παταγωδώς και στο Μαρούσι.
Στο περασμένο 10ήμερο που ο ομιλών ανέλαβε καθήκοντα και άρχισε να ερευνά τα οικονομικά θέματα, στο ομιχλώδες και δαιδαλώδες οικονομικό τοπίο, ένα έχει να προσθέσει με σαφήνεια και για ένα πράγμα είναι απολύτως σίγουρος.
Είναι τόσα πολλά τα οικονομικά ανοίγματα που απελπιστικά δύσκολα θα μπουν σε τάξη και θα εξυπηρετηθούν πλήρως. Το χάος είναι σε όλο το φάσμα των παραγόντων της διοικητικής και της οικονομικής ζωής του Ομίλου «Δήμος Αμαρουσίου». Οι ευθύνες δεν είναι μόνο πολιτικές είναι και εξόφθαλμα διαχειριστικές, είναι αποκρουστέες στη μέση ηθική συνείδηση, ενώ καλύπτουν με ευρύτητα το φάσμα της παραβατικής συμπεριφοράς των υπευθύνων.
Είναι βέβαιο ότι για να τα φέρουμε εις πέρας απαιτείται να συμμετέχουμε όλοι ανεξαιρέτως, συνδράμοντας με την πολιτική μας οξύνοια, τη γνωστική μας βαθύνοια και, εν γένει, την αποκρυπτογραφημένη παιδεία μας σε όλο το φάσμα της επεξεργασίας των προβλημάτων, αφού το ελικόπτερο που πετάμε είναι χωρίς καύσιμα με μόνο του τον κυβερνήτη.
Δεν ευνοεί η αντιπαράθεση την πόλη. Δεν ευνοεί η αντιπαράθεση τη διέξοδο από τη σοβαρή κρίση του Δήμου. Εν τέλει δεν ευνοεί η αντιπαράθεση την αντιπολίτευση, την αναμεμειγμένη στην προγενέστερη διαχείριση. Από τις σκοτεινές τρύπες, κύριοι, έχουν αρχίσει να λαλούν οι αριθμοί. Τα συμπεράσματα κατανοητά.
Σε καθημερινή βάση σας βλέπω να αγωνιάτε και αντιλαμβάνομαι την ανησυχία σας. Ξέρω τον αγώνα σας, συμμετέχω στην αγωνία σας, παρακολουθώ από κοντά τα συμβαίνοντα. Η ευθύνη σας είναι μεγάλη και ο δρόμος σας δύσκολος, δύσβατος και ακανθώδης.
Όμως σας προτρέπω ν’ αγνοήσετε τους όψιμους επικριτές της νέας εξουσίας, τους ολοκληρωτικά ευθυνόμενους για τα οικονομικά διέξοδα. Αντί της απύθμενης σιωπής οι πρώην αναμεμειγμένοι «βγάζουν γλώσσα», ίδιον χαρακτηριστικό των πολιτικά ανώριμων, των πολιτικά ανεύθυνων, των καλυπτόμενων πίσω από τη λαϊκή φράση «φωνάζει… για να φοβηθεί…».
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Επιτέλους, ας σταθούμε όλοι στο ύψος των περιστάσεων, ας συνδράμουμε τον δήμαρχο στο έργο του, την πόλη στο τέλος τέλος αφορά, τους αγωνιούντες συμπολίτες μας.
Σήμερα ο Δήμος Αμαρουσίου είναι φτωχός, στους δημότες απομένει να πληρώσουν τα σπασμένα.
Συγκεκριμένα:
Σήμερα, ο Δήμος από το σύνολο των συνολικών οφειλών έχει δάνεια ύψους 145 εκατ. ευρώ με μέσο επιτόκιο 6,75% όταν στην αγορά Eur+Spead κυμαίνονται σε δυσχερείς συνθήκες 4,5%-5%. Ο Δήμος έχει περίπου 15 εκατ. ευρώ ληξιπρόθεσμα δάνεια από το 2003 που τρέχουν με τόκους υπερημερίας 10,5% περίπου και ανατοκισμό εξαμήνου.
Στην εφημερίδα ΑΜΑΡΥΣΙΑ την 3η/10/05 σε συνέντευξή του ο τότε αντιδήμαρχος Οικονομικών Γ. Συκαμιώτης, έλεγε, επί λέξει: «Δεν έχει πρόβλημα ρευστότητας ο Δήμος»!
Από το 2003 ο Δήμος αδυνατεί να πληρώσει το δάνειο για το Κτήμα Καρέλλα. Η Εθνική Τράπεζα τελευταία στιγμή έκανε πίσω μετά την ασφυκτική πολιτική πίεση που άσκησε ο δήμαρχος Γ. Πατούλης. Θα χανόταν το κτήμα, θα εκπλειστηριαζόταν.
Τα ληξιπρόθεσμα στην Εθνική Τράπεζα σήμερα ανέρχονται στα 5,5 εκατ. ευρώ. Γιατί δεν είπαμε την αλήθεια κ. Συκαμιώτη όταν οι οφειλές από το ΟΕΣΔΑ είναι υπόθεση του 2000;
Ούτε τα μισθώματα, τα leasing προς την Τράπεζα Πειραιώς πληρώνονται που αφορούν τα λεωφορεία της συγκοινωνίας. Στις 31/12/2006 αντικατέστησαν επιταγές ύψους 250.000 ευρώ για να τις βρει η νέα διοίκηση κι αυτές μπροστά της, στις 15/2/2007.
Ποιος μπορεί να εξηγήσει πού πήγαν τα χρήματα των δανείων; Ποιος μπορεί να ερμηνεύσει το δαιδαλώδες τοπίο των δημοτικών επιχειρήσεων, όλες με αρνητικά ίδια κεφάλαια και ζημίες; Ποιος μπορεί να ερμηνεύσει την ισοπεδωτική αδιαφάνεια; Ενδεικτικά η Επιχείρηση Πολιτισμού οφείλει 800.000 ευρώ από έλεγχο της Εφορίας και έχει μετοχικό 12.000 ευρώ με κύκλο εργασιών 1,6 εκατ. ευρώ. Δηλαδή, οφείλει 70 φορές στην Εφορία το κεφάλαιό της (περίπου).
