Συνέπεια των παραπάνω είναι οι όποιες επιπτώσεις της απόφασης να περιορίζονται στον Δήμο Νέας Πεντέλης και να μην δημιουργούν δεδικασμένο για την Τοπική Αυτοδιοίκηση συνολικά, όπως θα συνέβαινε στην περίπτωση που η ακύρωση της απόφασης βασιζόταν στην αντισυνταγματικότητα της επιβολής δημοτικών τελών.
Η διοίκηση πάντως του Δήμου Νέας Πεντέλης επιφυλάχτηκε να τοποθετηθεί επί του θέματος, όταν θα της έχει κοινοποιηθεί αρμοδίως η απόφαση του ΣτΕ.
Δεν «πέρασαν» τα περί αντισυνταγματικότητας
Μεγάλη έκπληξη είχε προκαλέσει τον Οκτώβριο του 2010 η απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ), να παραπέμψει την προσφυγή που αφορούσε στα δημοτικά τέλη της Νέας Πεντέλης από την 5μελή στην 7μελή σύνθεση του Τμήματος, με εισήγηση που ανέφερε ότι τα δημοτικά τέλη είναι… αντισυνταγματικά!
Η εισήγηση αυτή δεν «πέρασε» στην απόφαση του επταμελούς τμήματος, παρά το γεγονός ότι δύο σύμβουλοι –Ι. Γράβαρης και Μ. Σταματελάτου-Μπιεράτου– αλλά και οι δύο πάρεδροι στήριξαν τα περί αντισυνταγματικότητας.
Τελικά όμως υπερίσχυσε η κάτωθι άποψη:
«Επειδή το κατά άρθρο 25. παρ. 12 του Ν.1828/1989 ενιαίο τέλος προβλέπεται από τον νόμο ως ανταποδοτικό και επιβάλλεται για παρεχόμενες από τους δήμους ή τις κοινότητες υπηρεσίες καθαριότητας των οδών, πλατειών και κοινοχρήστων εν γένει χώρων, περισυλλογής, αποκομιδής και διαθέσεως απορριμμάτων, κατασκευής και λειτουργίας κοινοχρήστων αποχωρητηρίων, φωτισμού των κοινοχρήστων χώρων, καθώς και για κάθε άλλη παγίως παρεχόμενη στους πολίτες δημοτική ή κοινοτική υπηρεσία ανταποδοτικού χαρακτήρα. Δεδομένου ότι οι εν λόγω υπηρεσίες ωφελούν προεχόντως τους εγκατεστημένους στην περιοχή του οικείου οργανισμού τοπικής αυτοδιοίκησης που βαρύνονται με την καταβολή του, το τέλος αυτό έχει πράγματι ανταποδοτικό χαρακτήρα και δεν συνιστά φόρο, με συνέπεια να μην το αφορά η διάταξη του άρθρου 78 παρ. 4 του Συντάγματος».
Τον ύπνο τους μάλλον θα έχαναν οι δημοτικοί άρχοντες αν υπερίσχυε η αντίθετη άποψη, όπως εκφράστηκε από τους δύο συμβούλους που μειοψήφησαν, ότι «το τέλος καθαριότητας και φωτισμού δεν αντικρύζει ειδική αντιπαροχή προς τους βαρυνόμενους με αυτό και, περαιτέρω, δεν έχει ανταποδοτικό χαρακτήρα, αλλά στην πραγματικότητα συνιστά φόρο».
Κατερίνα Καρύγιαννη
