To Λεκανοπέδιο Αττικής εκπέμπει από χρόνια SOS και, αν συνεχιστούν οι έως τώρα ρυθμοί οικιστικής ανάπτυξης, σε μία 20ετία θα έχουμε μια ενιαία τσιμεντούπολη.
Μόνο στη δεκαετία 1991-2000 η επιφάνεια των αστικών περιοχών στην Αττική αυξήθηκαν από 15,1% στο 18,1%. Η αλλαγή αυτή ισοδυναμεί με αύξηση της δομημένης επιφάνειας κατά 90 τετραγωνικά χιλιόμετρα (τ. χλμ.), έκταση 18 φορές μεγαλύτερη από αυτή του παλιού αεροδρομίου στο Ελληνικό. Στο ίδιο χρονικό διάστημα:
- Κάηκαν 103 τ. χλμ., σχεδόν το 4% της επιφάνειας του νομού, από τα οποία τα 2,3 τ. χλμ. οικοδομήθηκαν! Ειδικά στην Πεντέλη χάθηκαν 31,7 τ. χλμ., από τα οποία έγιναν «τσιμέντο» 1,4 τ. χλμ.
- Η αναδάσωση και αναγέννηση των καμένων περιοχών καλύπτει 20 τ. χλμ., που σημαίνει απώλεια 83 τ. χλμ. δασικών περιοχών, το 24% της δασοκάλυψης του 1990.
- Οικοδομήθηκαν επίσης άλλα 58 τ. χλμ. αγροτικής γης, το 1,9% του νομού.
- Η μεγαλύτερη οικιστική ανάπτυξη εντοπίζεται κατά μήκος της Αττικής Οδού. Συνολικά 26 τ. χλμ υπολογίζεται ότι δομήθηκαν μόνο στον Γέρακα, τα Βριλήσσια, το Μαρούσι, την Πεύκη, τη Νέα Ερυθραία, τα Άνω Λιόσια, τις Αχαρνές και την Κηφισιά.
- Δημιουργήθηκαν νέες βιομηχανικές και εμπορικές ζώνες στα Μεσόγεια, καθώς και στη δυτική Αττική, κυρίως τη Μαγούλα και τη Μάνδρα.
- Εγκαταλείφθηκαν ορισμένες περιοχές του κέντρου, ενώ οικογένειες που ανήκουν σε ανώτερες εισοδηματικά τάξεις εγκαταστάθηκαν στα Βόρεια και τα Νότια Προάστια.
Τα ανωτέρω στοιχεία προέρχονται από μελέτη για το μέλλον της Αττικής, που εκπόνησαν ειδικοί του Ινστιτούτου Στρατηγικών και Αναπτυξιακών Μελετών (ΙΣΤΑΜΕ) – Ανδρέας Παπανδρέου. Μάλιστα, όπως έγινε γνωστό, η μεγαλύτερη οικιστική παρέμβαση στην πρωτεύουσα έγινε με ένα φορολογικό μέτρο, την εφαρμογή του ΦΠΑ, με αποτέλεσμα τη διετία 2005-6 να τριπλασιαστεί ο αριθμός των μονοκατοικιών που κατεδαφίστηκαν για να αναγερθούν πολυκατοικίες.
