Για να συμπληρώσει: «Για να μην καταστρέφεται η Πεντέλη ανά δεκαετία, μάξιμουμ, δεν χρειάζεται απλά να κάνουμε κάτι. Χρειάζεται ν’ αλλάξει ριζικά το σύστημα στον τρόπο που λειτουργεί με τα δάση και τους ορεινούς όγκους. Αν η κεντρική διοίκηση δεν προχωρά σε ριζικές αλλαγές, σημαίνει ή ότι δεν μπορεί ή ότι δεν ξέρει τον τρόπο να το κάνει».
Το πρωταρχικό, κατά τον πρόεδρο του ΣΠΑΠ, θα ήταν να διαχωριστεί η πρόληψη από την καταστολή και αντίστοιχα η γ.γ. Πολιτικής Προστασίας να προχωρά στην έκδοση δύο ξεχωριστών εγκυκλίων. Η πρώτη που θα αφορούσε στην πρόληψη θα έπρεπε να εκδίδεται στο τέλος της αντιπυρικής περιόδου, τον Οκτώβριο, λέει ο κ. Στεργίου, και από τότε να τίθεται σταδιακά σε εφαρμογή.
«Δεν μπορούμε να λέμε ότι ξεκινάμε στα τέλη Απριλίου πρόληψη. Το σύστημα δυστυχώς είναι επικεντρωμένο στην καταστολή. Η πρόληψη όμως δεν μπορεί να λειτουργήσει σε ένα μήνα. Τώρα θα πάμε να καθαρίσουμε τα δάση»; αναρωτιέται ο πρόεδρος του ΣΠΑΠ.
Ο ίδιος υποστηρίζει, επίσης, ότι είναι αδιανόητο, μετά από τόσες καταστροφές, το Πυροσβεστικό Σώμα να συνεχίζει να λειτουργεί σε μια μόνο «ταχύτητα», αυτή της καταστολής.
«Θα έπρεπε να δρα σε τρία διαφορετικά επίπεδα: πρόληψη, άμεση επέμβαση και καταστολή. Και μάλιστα για να λειτουργήσει αποτελεσματικά και στα τρία επίπεδα απαιτείται διαφορετική στελέχωση, διαφορετικός σχεδιασμός δράσης κατά περίπτωση και ο αντίστοιχος βέβαια εξοπλισμός», προτείνει ο κ. Στεργίου.
Δύσκολα μπορούμε να αποδεχτούμε ότι η Πολιτεία δεν γνωρίζει τι πρέπει να γίνει για να περισωθεί από τις πυρκαγιές, αλλά και από τους καταπατητές, όσο πράσινο μάς έχει απομείνει. Εκτός και αν κάποιοι φοβούνται τους κλυδωνισμούς που θα δημιουργήσουν οι ανατρεπτικές αποφάσεις τους, σε σχέση ειδικά με την Πεντέλη, που είναι αναμφισβήτητα ο πιο δελεαστικός χώρος ανάπτυξης πρώτης κατοικίας του Έλληνα μεγαλοαστού.
Τι να περιμένουμε λοιπόν; «Ο ενεργός πολίτης, ο εθελοντής, με τη μαζική συμμετοχή του στις αναδασώσεις, έχει ταρακουνήσει το κράτος. Ίσως πρέπει να το ταρακουνήσει ακόμα περισσότερο», απαντά ο κ. Στεργίου.
