Περσείδες αποκαλούνται τα πεφταστέρια του Αυγούστου. «Περσείδες» τιτλοφορείται και η νέα δισκογραφική δουλειά του Μίλτου Πασχαλίδη. Ο αγαπητός τραγουδοποιός βρίσκεται ήδη σε καλοκαιρινό mood και προλογίζει στην ΑΜΑΡΥΣΙΑ τη συναυλία που θα δώσει στο θέατρο Βράχων την Τετάρτη 7 Ιουνίου.
Συνέντευξη: Τάσος Μεργιάννης
Tραγουδοποιός, ερμηνευτής, στιχουργός, συγγραφέας (έχει ήδη εκδώσει τρία βιβλία) με πτυχίο Μαθηματικών και Φιλοσοφίας… Ο Μίλτος Πασχαλίδης είναι ένας πολυπράγμων δημιουργός με «αποσκευές» που μετράνε πολλά και αγαπημένα τραγούδια – όλα αναγνωρίσιμα από τις πρώτες κιόλας νότες. Από «το Παραμύθι Με Λυπημένο Τέλος», «Τα Μπλουζ της Άγριας Νιότης» ως το «Σ’ τα Είπα Όλα» και από τις «Πεθαμένες Καλησπέρες» ως τις «Βυθισμένες Άγκυρες», καθώς και τα κομμάτια του νέου του δίσκου «Περσείδες», τα οποία θα παρουσιάσει στο κοινό στην πρώτη του καλοκαιρινή συναυλία στο θέατρο Βράχων του Βύρωνα την Τετάρτη 7 Ιουνίου. Ο ίδιος μιλώντας στην ΑΜΑΡΥΣΙΑ κάνει τα… αποκαλυπτήρια αυτής της βραδιάς: «στη συναυλία κυρίως θα ακουστούν τα τραγούδια από τις ‘’Περσείδες’’, τον τελευταίο μου δίσκο, ο οποίος φτιάχτηκε πέρυσι το καλοκαίρι και κυκλοφόρησε πριν από έξι μήνες. Τη συναυλία θα ανοίξουν οι STRING DEMONS, τα αδέρφια Μπουντούνη δηλαδή, οι οποίοι διασκευάζουν από παραδοσιακά τραγούδια μέχρι κομμάτια από τη μέταλ σκηνή. Αν και τα τραγούδια μου λειτουργούν καλύτερα όταν ακούγονται σε κλειστό χώρο, το θέατρο Βράχων αποτελεί εξαίρεση. Όχι μόνο για την ακουστική του αλλά και για την ενέργεια που αποπνέει αυτός ο χώρος. Έχω κάνει υπέροχες συναυλίες εκεί» μας εξηγεί.
Οι Περσείδες είναι τα πεφταστέρια του Αυγούστου. Όταν ήσασταν μικρός και βλέπατε ένα αστέρι να πέφτει τι ευχή κάνατε;
Ήμουν από τους τύπους που δεν κοιτάνε τον ουρανό όταν πέφτει ένα αστέρι. Και έτσι ποτέ δεν προλάβαινα να το δω. Ήμουν πάντα ο χαμένος της υπόθεσης.
Δεν είστε ρομαντικός;
Μπορεί και να είμαι. Απλώς, δεν συνηθίζω να κάνω ευχές στα αστέρια.
Γιατί μοιάζει ουτοπικό στις ημέρες μας για έναν δημιουργό να βγάζει ολοκληρωμένη δουλειά;
Κατά βάση η δισκογραφία έχει καταρρεύσει και αυτό δυσκολεύει πολύ την παραγωγή. Όταν θέλεις να δημιουργήσεις έναν ολοκληρωμένο κύκλο τραγουδιών δεν αρκούν μόνο το ταλέντο, η έμπνευση και η διάθεση. Πολλές φορές χρειάζεται και ένα κίνητρο, δηλαδή ότι αυτή η δουλειά θα εκδοθεί με τους όρους που θες ώστε να φτάσει στον αποδέκτη. Αυτό γίνεται όλο και πιο δύσκολο. Αυτό δεν σημαίνει ότι σταματήσαμε να γράφουμε τραγούδια. Απλώς, δεν είναι κάτι που μπορούμε να κάνουμε ανελλιπώς κάθε χρόνο.
Δεν έχει κοπάσει ακόμα ο απόηχος του σκανδάλου στην ΑΕΠΙ, στην οποία βρέθηκε «τρύπα» 50 εκατομμυρίων μόνο για 4 χρόνια. Ποια είναι η γνώμη σας;
Μπορεί να υπάρχουν διαφωνίες ανάμεσα στους συναδέλφους ως προς τον τρόπο διαχείρισης, όμως πρόκειται για ένα θέμα που απασχολεί όλους τους δημιουργούς βαθύτατα, γιατί μιλάμε για μια κλοπή εις βάρος μας. Όλοι μυριζόμασταν ότι κάτι δεν πάει καλά, όμως πλέον έχουμε πάθει σοκ με το μέγεθος της απάτης και της υπεξαίρεσης. Αυτήν την στιγμή έχει οριστεί προσωρινή επίτροπος και όλοι περιμένουμε τις εξελίξεις.
Θυμάστε την πρώτη σας ανάμνηση που έχει να κάνει με τη μουσική;
Ήταν ο Τσοπανάκος, που αποτελούσε για χρόνια το σήμα της ΕΡΤ. Τότε μου γεννήθηκε η επιθυμία να μάθω φλογέρα. Η μάνα μου σκέφτηκε «το παιδί είναι χαζό» και αντί για φλογέρα μού αγόρασε κιθάρα. Όχι μόνο ξεκίνησα μαθήματα κιθάρας, αλλά ολοκλήρωσα τις σπουδές μου.
Πότε είπατε «θέλω να ασχοληθώ επαγγελματικά με τη μουσική»;
Μετά τον πρώτο μου προσωπικό δίσκο, ο οποίος κυκλοφόρησε το 1995. Πιο πριν ήμουν στους Χαΐνηδες ως τραγουδιστής και συνδημιουργός του γκρουπ. Μέχρι τότε έκανα το πάθος μου αλλά δεν είχα αποφασίσει ότι θα ασχοληθώ επαγγελματικά. Θα μπορούσε να μην πετύχει αυτό το εγχείρημα. Τι θα έκανα τότε; Τον γραφικό χομπίστα;
Τι θα κάνατε, αλήθεια, σ’ αυτήν την περίπτωση;
Θα χρησιμοποιούσα το άλλο μου πτυχίο και θα γινόμουν καθηγητής μαθηματικών. Ένα πτυχίο που δεν το έβαλα καν σε κορνίζα – κάπου το έχει καταχωνιάσει η μητέρα μου. Θεωρώ ότι τα πτυχία ως χαρτιά δεν έχουν μεγάλη σημασία. Σημασία έχει τι αποκομίζει κανείς από κάθε εμπειρία. Τα μαθηματικά τα αγαπώ πολύ. Μελετάω ακόμα και σήμερα και είμαι ευγνώμων που έτυχε να τα σπουδάσω. Πρόκειται για έναν ανεκτίμητο τρόπο μεθοδολογίας και σκέψης.
Τι θυμάστε πιο έντονα από την τριετία των Χαΐνηδων;
Τα γλέντια που κάναμε και τις ρακές που πίναμε! Μέναμε όλοι στο Ηράκλειο της Κρήτης. Μαζευόμασταν σαν κολεκτίβα και κάναμε πρόβες νυχθημερόν στο σπίτι της Κάλλιας, που ήταν από τα πρώτα μέλη του συγκροτήματος.
Στο παρελθόν ζήσατε για 20 χρόνια στην Κρήτη. Θα μπορούσατε να ζήσετε σήμερα στην επαρχία;
Φυσικά. Δεν έχω «θέμα» με τα ντουβάρια και τα σπίτια. Έχω «θέμα» με τους ανθρώπους. Για μένα πατρίδα είναι το μέρος που έχω ανθρώπους που αγαπώ και με αγαπούν.
Έχετε ποτέ κάνει τη σκέψη «αν έκανα την ίδια δουλειά στην Αμερική θα ήμουν πλούσιος»;
Το έχω σκεφτεί κυρίως λόγω της αδικίας που υφίσταται ο κλάδος σε επίπεδο πνευματικών δικαιωμάτων. Όπως το σκέφτηκα, όμως, έτσι πέρασε. Δεν έχω παράπονο από την πορεία μου τα τελευταία 23 χρόνια. Άλλωστε, δεν νομίζω ότι εάν ήμουν πλούσιος δεν θα έγραφα τραγούδια. Δεν γράφω για τα λεφτά, αλλά για να γλιτώσω από τον ψυχίατρο.
Έχετε σπουδάσει μαθηματικά και φιλοσοφία. Πώς παντρεύονται αυτές οι δυο επιστήμες και πώς από το άθροισμά τους προκύπτει το τραγούδι;
Δεν προκύπτει με τίποτα! Αυτά κατοικούν εντός μου. Αυτές οι δυο επιστήμες έχουν ένα κοινό. Αποτελούν τη βάση των επιστημών. Τα μαθηματικά είναι η βάση των θετικών επιστημών και η φιλοσοφία η βάση των κλασικών επιστημών. Κατά τη γνώμη μου, δεν πρόκειται για καθαρές επιστήμες, αλλά για προαπαιτούμενο για να σπουδάσεις το οτιδήποτε.
Έχετε γράψει τρία βιβλία. Τι σας ώθησε στο να ασχοληθείτε με τη συγγραφή;
Μου περίσσευαν λέξεις! Ήθελα να αφηγηθώ κάποιες ιστορίες με πιο πολλές λέξεις απ’ όσες μπορεί να περιέχει ένα τρίλεπτο τραγούδι. Τελικά, άξιζε τον κόπο. Εγώ πέρασα τέλεια. Ελπίζω το ίδιο και όσοι έκαναν τον κόπο να διαβάσουν τα βιβλία μου.
Από τι εμπνέεστε τόσο σε επίπεδο τραγουδιών όσο και σε επίπεδο συγγραφής;
Δεν πιστεύω στην έμπνευση. Είναι κάτι ψευδεπίγραφο. Αν κάποια ιδέα που έχω θεωρώ ότι είναι τόσο καλή ώστε να καταγραφεί, θα κάτσω να την καταγράψω.
Τι θα κάνατε διαφορετικά σήμερα εάν ήσασταν 20 χρόνων;
Θα έλεγα πιο πολλά «όχι». Γιατί μεγαλώνοντας έχω πει και 1-2 «ναι»…
Αν σας πρότειναν σήμερα να πάτε ως κριτής σε ένα talent show, ποια θα ήταν η απάντησή σας;
Μου έχει ήδη προταθεί και απάντησα αρνητικά.
Για ποιο λόγο;
Εδώ δεν μπορώ να βγω στην τηλεόραση για να δώσω μια συνέντευξη, θα κάνω δημόσια κριτική για το πώς τραγουδάνε τα παιδιά; Δεν είναι θέμα ηθικής, αλλά ότι δεν θα πέρναγα καλά. Και εάν στον χώρο μας δεν περνάς καλά, αυτό δεν πληρώνεται με τίποτα. Με βάση αυτό το κριτήριο έχω απορρίψει προτάσεις για συνεργασία. Δεν είχε να κάνει με οικονομικά θέματα. Το μόνο που σκεφτόμουν ήταν «εγώ εκεί θα περάσω καλά»; Ευτυχώς σήμερα έχω το δικαίωμα της επιλογής. Διαλέγω με ποιους θα παίξω και διαλέγω μόνο τους φίλους μου.
«Δεν με ενδιάφερε ποτέ η μεγάλη ζωή»
Σας φοβίζει το γενικότερο κοινωνικοπολιτικό περιβάλλον στο οποίο καλείται να μεγαλώσει η 8χρονη κόρη σας;
Δεν με φοβίζει. Όταν με έκανε ο πατέρας μου τον ρώτησαν «εδώ έχουμε Χούντα και εσύ κάνεις παιδί»; Τι έπρεπε δηλαδή να κάνει; Το κάθε παιδί βρίσκει ένα περιβάλλον. Χρέος των γονιών είναι να του προσφέρουν μια στοιχειώδη ασφάλεια και ηρεμία. Όλες οι εποχές είναι δύσκολες. Πάντα θα υπάρχουν θέματα προς επίλυση.
Στην Ελλάδα, όμως, ζήσαμε μια ψευδαίσθηση ευημερίας για περίπου 20 χρόνια.
Προσωπικά, δεν το έζησα αυτό, απλώς το είδα να συμβαίνει. Μπορεί να έκανα όνειρα, να κυνήγησα κι εγώ μια ουτοπία όπως όλοι, όμως δεν με πήρε η μπάλα αυτού του πάρτι. Δεν με ενδιάφερε ποτέ η μεγάλη ζωή. Αυτό που με ενδιάφερε είναι να γράφω καλά τραγούδια και να είμαι παρέα με τους αγαπημένους μου ανθρώπους. Να είμαστε όλοι υγιείς και αγαπημένοι και να περνάμε καλά.
Τι σας εξοργίζει πιο πολύ στην πολιτική σκηνή;
Τα ψέματα που μας λένε κατάμουτρα. Είναι ντροπή να λες «δεν θα κοπούν οι συντάξεις» και την ίδια ώρα να τις κόβεις. Ειδικά όταν ισχυρίζεσαι ότι είσαι αριστερός.
Ταιριάζει στην Ελλάδα ο τίτλος του πρώτου προσωπικού σας δίσκου «παραμύθι με λυπημένο τέλος»;
Πιο πολύ ταιριάζει ο τίτλος του δίσκου που έκανα με τον Οδυσσέα Ιωάννου: «Ξένοι σε έναν τόπο που αλλάζει».
Είναι γνωστό ότι υποστηρίζετε την ΑΕΚ. Ποιο είναι το πιο τρελό πράγμα που έχετε κάνει για την ομάδα σας;
Έχει τύχει να ξυπνήσω στο Εδιμβούργο γιατί είχα συναυλία την προηγούμενη ημέρα και να αλλάξω τρία αεροπλάνα για να είμαι το μεσημέρι στο γήπεδο – παίζαμε με τον ΠΑΟΚ, θυμάμαι. Έγινε επί προεδρίας Ντέμη Νικολαΐδη, όταν η ΠΑΕ στο πλαίσιο μιας καμπάνιας που διοργάνωνε, είχε ζητήσει από κάποιους επιφανείς ΑΕΚτζήδες να πάρουν μέρος. Έκανα ένα διαφημιστικό που έπαιξε μια και μόνο φορά στα μάτριξ του γηπέδου.
Παρακολουθείτε τα ποδοσφαιρικά δρώμενα σήμερα;
Δεν πηγαίνω πλέον στο γήπεδο, αλλά όποτε παίζει η ΑΕΚ θα την δω. Δεν είμαι πια πολύ ενεργός, ούτε παθιάζομαι όπως παλιά. Με έχουν απομακρύνει τα επεισόδια και η περιρρέουσα ατμόσφαιρα που θα την χαρακτήριζα «σιχαμένη». Σ’ αυτήν τη χώρα δεν έχουμε μάθει να χάνουμε. Για κάποιους η ήττα είναι κάτι αδιανόητο και όχι μέρος του παιχνιδιού.
Ποιο είναι το μεγαλύτερο πάθος σας σήμερα;
Η κόρη μου. Μου έχει θέσει τα όριά μου από τότε που ήταν 3 ετών. Όταν μου απέδειξε πόσο πεπερασμένη είναι η φράση «μπορώ να κάνω τα πάντα για το παιδί μου».
Με ποιο τρόπο;
Ήταν στο πίσω μέρος του αυτοκινήτου και την χτύπαγε ο ήλιος. Έτσι, κάποια στιγμή μου είπε «μπαμπά, σε παρακαλώ, σβήσε μου τον ήλιο».
Με τι θέλει να ασχοληθεί;
Επειδή ο μπαμπάς της είναι τραγουδιστής, θεωρεί πως είναι πολύ εύκολο να ασχοληθεί με το τραγούδι. Έτσι, τη μια θέλει να μάθει κιθάρα, την άλλη πιάνο… Τα βλέπει όλα ως παιχνίδι. Την αφήνω να τα βλέπει έτσι και εύχομαι κάποια στιγμή να ασχοληθεί πιο σοβαρά.
Info
Συναυλία Μίλτου Πασχαλίδη
Τετάρτη 7 Ιουνίου 2017
Ώρα έναρξης: 21:00
Θέατρο Βράχων – Μελίνα Μερκούρη Είσοδος από Πλατεία Αναγνωσταρά
Τηλέφωνο: 210 7626438
Τιμή εισόδου: 12 €
Προπώληση: www.viva.gr 11876, Seven Spots, Reload
Media Markt
