Τα παιδιά είναι άγρια. Είμαστε βάρβαροι.
Αυτά είναι τα μηνύματα της Γιασμίνα Ρεζά σε αυτό το βιβλίο.
Είναι η φρικαλέα ανισορροπία ανάμεσα στη μικρότητα του ανθρώπου και τις φιλοδοξίες του , ανάμεσα στην υποβόσκουσα βαρβαρότητά μας και τη δυνατότητα της ομορφιάς του έργου τέχνης. Όμως σε τι ωφελεί η τέχνη, αν δεν βελτιώνει τον άνθρωπο, αν δεν τον κάνει να αναζητεί την τελειότητά του, παρά τον μεταμορφώνει σε όργανο ματαιοδοξίας;
Βρισκόμαστε σε ένα αστικό γαλλικό σπίτι , στο σπίτι του Μισέλ και της Βερονίκης Ουλιέ . Στο σπίτι αυτό καταφθάνουν το ζευγάρι Ανέτ και Αλέν Ρέιγ, για να συζητήσουν τον τσακωμό των παιδιών τους, με τρόπο ώριμο και πολιτισμένο, να συμφιλιωθούν τα παιδιά τους και για να μην έχουν στο μέλλον παρόμοια επεισόδια.
Ο Φερδινάνδος Ρέιγ, έντεκα ετών, οπλισμένος με ένα ραβδί, κτύπησε στο πρόσωπο τον Μπρούνο Ουλιέ, με αποτέλεσμα να του σπάσει δύο δόντια.
Οι γονείς των δύο παιδιών είναι: δικηγόρος, αντιπρόσωπος οικιακών ειδών, συγγραφέας και σύμβουλος διαχείρισης κεφαλαίων.
Κατά τη διάρκεια της συζήτησης και έχοντας πιει κάποια ποτά οι γονείς χάνουν τον έλεγχο, αρχίζουν να συμπεριφέρονται οι ίδιοι σαν «παιδιά». Θα εκραγούν, θα συγκρουστούν, θα αλληλοβριστούν, αναδεικνύοντας στο τέλος ως νικητή τον θεό της σφαγής.
Η Γιασμίνα Ρεζά μας μιλάει για τη σύγχρονη δυτική κοινωνία και για τους σύγχρονους γονείς.
Γονείς αδιάφορους για τα παιδιά τους, που ενδιαφέρονται για τις δουλειές τους και είναι εξαρτημένοι από τα κινητά και τα αξεσουάρ.
Γονείς φρικαλέους και μισάνθρωπους.
Γονείς σε νευρική κρίση και γονείς που δεν συγκρατούν τις ορμές τους.
Γονείς τέρατα.
Γονείς που νοιάζονται για τα παιδιά τους με τρόπο υστερικό.
Γονείς τελείως αρνητικοί, που τους ενδιαφέρει μόνο ο εαυτός τους και αναρωτιούνται : γιατί να φέρνουμε παιδιά στον κόσμο;
Γονείς που πιστεύουν ότι το αντρόγυνο και η οικογενειακή ζωή είναι η φοβερότερη δοκιμασία που έδωσε ο θεός στον άνθρωπο και που πιστεύουν ότι τα παιδιά απορροφούν τη ζωή τους, την αποσυνθέτουν και τους οδηγούν στην καταστροφή.
Γονείς που αν πιούν λίγο παραπάνω, βγάζουν το αληθινό τους πρόσωπο, τον απαίσιο εαυτό τους, πετώντας τις μάσκες των συμπαθητικών, συγκρατημένων, γλυκών γονέων.
Γονείς κατά τα άλλα φιλόζωοι, φιλότεχνοι, που αγωνίζονται για την ειρήνη στον κόσμο, γονείς δήθεν, γονείς με αξίες δυτικής κοινωνίας.
Γυναίκες που δέρνουν τους άντρες , άντρες που βιοπραγούν στις γυναίκες.
Πρόκειται για Αριστούργημα. Διαβάστε το.
———————–
Η Γιασμίνα Ρεζά γεννήθηκε στο Παρίσι το 1959 από μητέρα Ουγγαρέζα και πατέρα Ρωσοϊρανό. Τα θεατρικά της έργα έχουν μεταφραστεί σε περισσότερες από 35 γλώσσες και έχουν παρουσιαστεί σε ολόκληρο τον κόσμο. Έχει τιμηθεί με τα σημαντικότερα βραβεία. Η Γιαμίνα Ρεζά είναι θεατρική συγγραφέας, πεζογράφος, σεναριογράφος, σκηνοθέτης στο θέατρο και τον κινηματογράφο και ηθοποιός θεάτρου.
Άλλο βιβλίο της είναι «Αυγή, νύχτα ή βράδυ».
«Ο θεός της σφαγής» βραβεύτηκε με το Oliver Award of Best New Play 2009 και το Tony Award of Best Play 2010 και έχει γνωρίσει τεράστια διεθνή επιτυχία με παραγωγές , μεταξύ άλλων, στην Ελβετία, τη Γαλλία, την Αγγλία και την Αμερική.
Ανέβηκε στην ελληνική θεατρική σκηνή.
Ο Ρομάν Πολάνσκι μετέφερε το έργο στον κινηματογράφο με τους : Τζόντι Φόστερ, Κρίστοφερ Γουόλτζ, Κέιτ Γουίνσλετ και Τζονς Ράιλι.
Η ταινία διαγωνίστηκε στη Μόστρα της Βενετίας. Προβλήθηκε στους ελληνικούς κινηματογράφους στις 2 Φεβρουαρίου 2011.
ΚΩΣΤΑΣ ΤΡΑΧΑΝΑΣ
