Με το μικρό, εγκάρδιο, έξυπνο, τρυφερό και με ιστορικό βάθος φιλμ «Καμτσάτκα» συνεχίζει τις ζωντανές προβολές του στο ΤΥΠΕΤ την Πέμπτη 2 Δεκεμβρίου στις 20.15 το Cine -Δράση. Η ταινία ήταν η επίσημη πρόταση της Αργεντινής για το Όσκαρ Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας. Αγαπήθηκε από κοινό και κριτικούς όπου προβλήθηκε, εξαιτίας της θεματολογίας της που αφορά ζητήματα δημοκρατίας, ενηλικίωσης, οικογενειακής αγάπης και απώλειας και της πρωταγωνιστικής παρουσίας του Ricardo Darin του καλύτερου σήμερα ισπανόφωνου ηθοποιού («Εννέα βασίλισσες», «Ο γιος της νύφης»).
Η υπόθεση
Αποδεικνύοντας το ρητό ότι «κάθε τι πολιτικό είναι πρωτίστως προσωπικό», ο Pineyro χρησιμοποιεί μια μόνο οικογένεια για να απεικονίσει με οικείο τρόπο τις απειλητικές πρώτες ημέρες του στρατιωτικού πραξικοπήματος του Βιντέλα στην Αργεντινή στις 24 Μαρτίου του 1976. Το παραμύθι αφηγείται ο δεκάχρονος Χάρι (εξαιρετικός ο Matias del Pozo), που υποχρεώθηκε να εγκαταλείψει το σχολείο τους φίλους και την γενέθλια πόλη του και μαζί με τους γονείς του και τον μικρότερο αδερφό του– τον οποίο αποκαλεί στοργικά «μάγκα» (de la Canal) βρίσκουν καταφύγιο σε ένα αγρόκτημα όπου θα ζήσουν για ένα διάστημα με πλαστές ταυτότητες. Έχοντας βιώσει την εξαφάνιση ομοϊδεατών τους και αντιφρονούντων φίλων, οι γονείς τους δραπετεύουν για να αποφύγουν τις διώξεις από τη δίωξη από το νέο καθεστώς. «Θέλουμε να είμαστε μαζί, οι τέσσερις όσο μπορούμε», εξηγεί ο πατέρας στον παππού του Χάρι και δικό του πατέρα (Hector Alterio).
Η οικογένεια που δημιουργούν ο σκηνοθέτης και ο συν-σεναριογράφος Marcelo Figueras είναι αυθεντική, σαγηνευτική και γεμάτη από πλούσιες πραγματικές λεπτομέρειες, όπως η αγάπη του μικρού Χάρι για τον Ούγγρο μάγο και καλλιτέχνη των εξαφανίσεων Χουντίνι. Η γνωριμία του παιδιού με τη φύση, οι εμπειρίες του στην εξοχή άλλοτε συγκλονιστικές όπως η παρακολούθηση της βροχής των αστεριών και άλλοτε βάναυσες όπως η θανάτωση των ζώων, καθώς και η συνάντηση του με τον νεαρό Λούκας (δυνατός ο Tomas Fonzi) τον βοηθούν να συμβιβαστεί με την βίαιη ανατροπή της καθημερινότητας του και να αποδεχτεί τη νέα πραγματικότητα. Το επιτραπέζιο παιχνίδι γεωγραφίας, με τον τίτλο «Καμτσάτκα» που παίζει το παιδί με τον πατέρα του έχει συμβολικό χαρακτήρα και εν μέρει αποκαλύπτει το βαθύτερο νόημα πίσω από τον τίτλο της ταινίας.
Η σκηνοθεσία
Ο Pineyro σκηνοθετεί με τρόπο που εμπλέκει συναισθηματικά τους θεατές στην καθημερινότητα που βιώνουν οι χαρακτήρες, ξεχνώντας ή αγνοώντας -έστω και προσωρινά- το φινάλε που προμηνύεται στις εναρκτήριες σκηνές. Σε αυτό συμβάλλουν τόσο το γεγονός ότι πολλές σκηνές δεν παραπέμπουν ούτε στα ιστορικά γεγονότα, ούτε καν θυμίζουν το ρόλο του πατέρα σε αυτά όσο και η έξυπνη τοποθέτηση ως πρωταγωνιστή ενός νεαρού αγοριού σε μεγάλο βαθμό αθώου για την πολιτική αναταραχή που ανέτρεψε τη ζωή της οικογένειάς του.
Η μουσική του Bingen Mendizabal ταιριάζει απόλυτα με τους συναισθηματικούς ρυθμούς της ιστορίας και ο βετεράνος διευθυντής φωτογραφίας Alfredo Mayo (Mondays In The Sun) με μια παλέτα από γκρι, πράσινα και καφέ αποτυπώνει διακριτικά το κλίμα της δεκαετίας του 1970. Ο Ricardo Darin είναι ο απόλυτος σταρ του φιλμ. Ισάξια του η Cecilia Roth (μια από τις αγαπημένες πρωταγωνίστριες του Αλμαδόβαρ) δημιουργεί ένα μητρικό χαρακτήρα γεμάτο δύναμη και ζεστασιά, συναισθηματικό επίκεντρο της οικογένειας. Ταυτόχρονα εμποτίζει τον χαρακτήρα με ευαισθησία που αποκαλύπτει τον φόβο για όποια συμφορά θα μπορούσαν να προκαλέσουν τα ιστορικά γεγονότα.
Αργεντινή-Ιταλία-Ισπανία, Δραματική, 2005. Διάρκεια:104’. Σενάριο: Marcelo Figueras, Marcelo Pineyro.Σκηνοθεσία: Marchelo Pineiro. Πρωταγωνιστούν: Ricardo Darin, Cecilia Roth, Matias del Pozo, Milton de la Canal, Tomas Fonzi, Hector Alterio, Fernanda Mistral