Την ταινία «Ο άλλος γιος (Le fils de l’ autre)» προβάλλει την Πέμπτη 4 Οκτωβρίου στις 20.15 στο ΤΥΠΕΤ το Cine-Δράση. «Ο άλλος γιος» είναι ένα συγκινητικό οικογενειακό δράμα, μια Γαλλοϊσραηλινή συμπαραγωγή σε σκηνοθεσία της Lorraine Lévy, η οποία εκπλήσσει με την αξιοπρέπεια που προσεγγίζει την ιστορία της. Εν μέσω της κλιμακούμενης αραβοϊσραηλινής σύγκρουσης και φόντο τον θρησκευτικό και εθνικιστικό φανατισμό η ταινία έχει στο κέντρο της προσοχής του τις προσωπικές συνέπειες που επιφέρει αυτός ο ανηλεής πόλεμος στις ζωές των ανθρώπων.
Η υπόθεση
Ο Γιόζεφ Σϊλμπεργκ, ένα ευαίσθητο αγόρι, ασχολείται με τη μουσική και θέλει να γίνει λαϊκός τραγουδιστής στα πρότυπα του Μπομπ Ντίλαν, ζει μια σχεδόν τέλεια ζωή σε ένα άνετο προάστιο του Τελ Αβίβ με τους γονείς του, την γεννημένη στη Γαλλία γιατρό μητέρα του και τον Ισραηλινό στρατιωτικό διοικητή πατέρα του. Βρίσκεται στην ηλικία των 18 ετών, ηλικία που πρέπει να καταταγεί στην Ισραηλινή αεροπορία. Κατά τη διάρκεια των απαιτούμενων εξετάσεων από τις οποίες θα κριθεί αν είναι κατάλληλος ή όχι να υπηρετήσει το στράτευμα, η οικογένειά του θα ανακαλύψει ότι ο τύπος αίματος του Γιόζεφ, είναι διαφορετικός από αυτόν των υπολοίπων μελών της. Μέσω ελέγχων, συμπεριλαμβανομένης της εξέτασης DNA, η οικογένεια θα βρεθεί μπροστά σε μια σκληρή πραγματικότητα: το παιδί που χρόνια μεγάλωνε σαν δικό της, δεν είναι ο πραγματικός της γιος.
Ο νεαρός γεννήθηκε στη διάρκεια του πολέμου του Κόλπου και όπως αποδεικνύει η έρευνα την βραδιά της γέννας μια βομβιστική επίθεση υποχρέωσε τους υπεύθυνους του μαιευτηρίου να εκκενώσουν το νοσοκομείο και να μεταφέρουν, για ασφάλεια σε καταφύγια, τον Γιόζεφ και ένα άλλο αγόρι που γεννήθηκε την ίδια ημέρα από γονείς Παλαιστίνιους. Προφανώς κατά τη μεταφορά, τα βρέφη αλλάχτηκαν και δόθηκαν στη λάθος οικογένεια. Ο Παλαιστίνιος Γιόζεφ πήγε σπίτι με την Εβραϊκή «οικογένεια» του, όπου μεγαλώνει σαν Ισραηλινός πολίτης και με βάση τις αρχές της Εβραϊκής θρησκείας. Ο Εβραίος Γιασίν, ακολούθησε τους Παλαιστίνιους «γονείς» του στα Κατεχόμενα και μεγαλώνει σύμφωνα με τα παλαιστινιακά πρότυπα και τις αρχές της αραβικής θρησκείας.
Αυτό το τραγικό μυστικό, που τυχαία ανακαλύπτουν οι δύο οικογένειες περιπλέκει και αναστατώνει τις ήδη αναστατωμένες από τον πόλεμο ζωές τους. Όλοι βλέπουν την κοσμοθεωρία τους να γκρεμίζεται, και σταθερές όπως οικογένεια, θρησκεία, πατρίδα να γίνονται ζητούμενα. Σύμφωνα με τη λογική τα παιδιά, πρέπει να πάρουν τη φυσική τους θέση και μαζί με τους γονείς τους να βρουν τρόπους να διαχειριστούν την πραγματικότητα. Ως εκ τούτου θα πρέπει να επανεξετάσουν τις πεποιθήσεις τους, κυρίως την ξενοφοβία και την αντίσταση στην κουλτούρα του γείτονα και εχθρού. Πράγμα καθόλου εύκολο .
Η ιστορία εξελίσσεται αντικατοπτρίζοντας την ίδια την ισραηλινο-παλαιστινιακή σύγκρουση, που δυσκολεύει τη λύση και την αμοιβαία κατανόηση. Οι δύο πατέρες είναι απρόθυμοι να δεχτούν την νέα κατάσταση. Το ίδιο ισχύει για τον πραγματικό αδελφό του Γιόζεφ, ο οποίος, συνεπεία της πολιτικής του Ισραήλ στα Κατεχόμενα διακατέχεται, δικαίως, από μίσος για τους Ισραηλινούς. Οι μητέρες, εμφανίζονται πιο ευαίσθητες και αρκετά ανοικτές στη δυνατότητα να πλησιάσουν τα βιολογικά παιδιά τους. Παραδόξως, οι δύο νεαροί θα είναι εκείνοι που θα δουν τα άσχημα νέα με μεγαλύτερη ωριμότητα από τους υπόλοιπους εμπλεκόμενους και θα αποδεχτούν με πιο άνετο τρόπο τη νέα τους ταυτότητα. Θα πλησιάσουν ο ένας τον άλλον, θα γίνουν φίλοι και σε αυτό προφανώς συμβάλει το γεγονός ότι ο Γιασίν εκπαιδεύτηκε στο Παρίσι ενώ ο Γιόζεφ έχει απορρίψει το φανατισμό και διακατέχεται από φιλελεύθερες αντιλήψεις και καλλιτεχνικές ανησυχίες.
Εξαιρετικές ερμηνείες
Η Γαλλίδα σκηνοθέτης και σεναριογράφος Lorraine Levy καταφέρνει να αποφύγει όλες τις παγίδες στο έργο της. Προσεγγίζει την ιστορία της, μια ιστορία ανθρώπινη από έναν πολυβασανισμένο τόπο στον οποίο οι άνθρωποι χωρίζονται από ένα τείχος- ντροπή για την πολιτισμένη ανθρωπότητα, χωρίς να παρασύρεται σε φθηνούς συναισθηματισμούς, μελοδραματισμούς, ψεύτικους χαρακτήρες και πολιτικοκοινωνικά συνθήματα. Τόσο η Levy όσο και οι συν-σεναριογράφοι Nathalie Saugeon και Noam Fitoussi διερευνούν με ρεαλισμό τις επιπτώσεις που έχει στον ψυχισμό των μελών και των δύο οικογενειών το γεγονός ότι ένα μέλος τους, σάρκα από τη σάρκα τους, αίμα από το αίμα τους, βρέθηκε ενταγμένο στις εχθρικές γραμμές. Καταφέρνουν να κρατούν τα πράγματα εξαιρετικά προσωπικά, αποκαλύπτοντας τις συναισθηματικές επιπτώσεις και το ανθρώπινο κόστος της πολυετούς πολεμικής σύγκρουσης. Ερωτήματα όπως αν οικογένεια είναι οι βιολογικοί γονείς ή αυτοί που μεγαλώνουν ένα παιδί ή αν τελικά είμαστε το περιβάλλον στο οποίο γεννιόμαστε και μεγαλώνουμε, κατέχουν σημαντική θέση στις αναζητήσεις τους.
Εξαιρετικές οι ερμηνείες του πολυεθνικού καστ που περιλαμβάνει την υπέροχη γαλλίδα Emmanuelle Devos, τον επίσης Γάλλο Pascal Elbé, τον Ισραηλινό Khalifa Natour και την Παλαιστίνια Areen Omari. Αλλά οι πιο αξιομνημόνευτες ερμηνείες προέρχονται από τους δύο νέους ηθοποιούς. Ο Μehdi Dehbi ερμηνεύει γοητευτικά τον Γιασίν, ως τον νεαρό που προσπαθεί να οικοδομήσει μια καλύτερη ζωή για τον εαυτό του στο εξωτερικό. Ο Jules Sitruk δείχνει πειστικά έναν Γιοζέφ ονειροπόλο του οποίου η καρδιά ξεπερνά τις φιλοδοξίες του και του οποίου η περιέργεια και η ειλικρίνεια κερδίζουν τον θεατή.
Στα θετικά του φιλμ ο σχεδιασμός των σκηνών που αποκαλύπτουν τις έντονες αντιθέσεις εκατέρωθεν του τείχους της ντροπής. Οι σκηνές δε, όπου οι δύο γιοι επισκέπτονται τα σπίτια των αντίστοιχων πραγματικών τους γονιών, μένουν αξέχαστες.
Γαλλία-Ισραήλ, 2012. Διάρκεια: 105΄. Σκηνοθεσία: Lorraine Lévy. Σενάριο: Noam Fitoussi (αρχική ιδέα), Lorraine Lévy, Nathalie Saugeon (σενάριο). Πρωταγωνιστούν: Emmanuelle Devos, Pascal Elbé, Jules Sitruk, Khalifa Natour, Areen Omari, Μehdi Dehbi.
Δείτε το trailer:
