Σημαντικές επιπτώσεις θα επιφέρει στη λειτουργία του Δήμου Χαλανδρίου η διαθεσιμότητα των δημοτικών υπαλλήλων έτσι όπως αυτή προκύπτει από την ψήφιση του πολυνομοσχεδίου την προηγούμενη Τετάρτη.
Ρεπορτάζ: Μαρία Εργατούδη
Με μια πρώτη πρόχειρη εκτίμηση στον Δήμο αρχικά εξαιρούνται από τη διαθεσιμότητα δύο από τους 18 σχολικούς φύλακες και τρεις από τους 26 δημοτικούς αστυνομικούς. Ωστόσο και με αυτές τις εξαιρέσεις είναι σαφής η μεγάλη αποδυνάμωση του Δήμου σε έμψυχο δυναμικό και οι δραματικές συνέπειες που μπορεί αυτή να επιφέρει στη λειτουργικότητά του και στις υπηρεσίες προς τους δημότες.
Οι εργαζόμενοι
Για τους εργαζόμενους μπορεί να χάθηκε μια μάχη αλλά δεν σκοπεύουν να παραδώσουν τα όπλα αμαχητί. Για αυτή την επόμενη μέρα, μετά την ψήφιση του πολυνομοσχεδίου και πώς σκοπεύουν να συνεχίσουν οι εργαζόμενοι τις κινητοποιήσεις μας μιλά η πρόεδρος του Συλλόγου Εργαζομένων Χαλανδρίου κυρία Σοφία Κορωναίου.
– Πρόκειται να συνεχίσετε τις κινητοποιήσεις σας;
Θα ξεκινήσουμε από το να προγραμματίζουμε κάποιες κινητοποιήσεις, δεν έχει διαμορφωθεί ακόμα το πρόγραμμα, αλλά το σίγουρο είναι ότι δεν πρόκειται να περιμένουμε μέχρι τον Σεπτέμβρη, τότε θα είναι πολύ αργά. Πρέπει να συνεχίσουμε για να μην φτάσουμε μέχρι τον Σεπτέμβρη και να μην έχουμε κάνει τίποτα. Την επόμενη βδομάδα θα κάνουμε ένα Διοικητικό Συμβούλιο του συλλόγου όπου θα κάνουμε ένα απολογισμό των μέχρι τώρα κινητοποιήσεων και ένα προγραμματισμό των δράσεων μας για τον υπόλοιπο Ιούλη και τον Αύγουστο. Είμαστε σε επικοινωνία με φορείς της πόλης, με τους εκπαιδευτικούς, συνεχίζουμε να είμαστε σε επαφή με τα σωματεία των άλλων δήμων και με τον Εμπορικό Σύλλογο Χαλανδρίου «Φλύα» με τον οποίο μάλιστα έχουμε βγάλει και κοινή ανακοίνωση. Γενικότερα προσπαθούμε να οργανώσουμε κοινές δράσεις και μ’ αλλους φορείς.
– Πώς σκοπεύετε να κινηθείτε από εδώ και πέρα;
Σκεφτόμαστε διάφορα πράγματα, όπως να οργανώσουμε μια συναυλία, να κάνουμε απογευματινά συλλαλητήρια. Από εδώ και πέρα θα επιδιώξουμε να γίνονται όλα το απόγευμα για να μην ταλαιπωρείται ο κόσμος. Δεν θέλουμε να έχουμε τους δημότες απέναντι μας, τους θέλουμε μαζί μας.
– Ο Δήμος σας στήριξε στις μέχρι τώρα προσπάθειές σας;
Ζητήσαμε έκτακτο Δημοτικό Συμβούλιο για να ζητήσουμε την συμπαράσταση των αιρετών, από το οποίο βγήκε ένα ψήφισμα το οποίο δεν ήταν και ομόφωνο.
– Υπάρχει πρακτικός τρόπος στήριξης από το Δημοτικό Συμβούλιο;
Προς το παρόν δεν υπάρχει κάτι άλλο, εμείς είχαμε ζητήσει να ασκηθεί πίεση από τη διοίκηση και το δημοτικό συμβούλιου για να μην ψηφιστεί ο νόμος. Θεωρώ δεν γίνει μια συλλογική προσπάθεια απ΄όλους τους δήμους δεν είναι εφικτό να μπλοκαριστεί κάτι όπως η ψήφιση του πολυνομοσχεδίου.
Παρ’ όλα αυτά είμαστε σε επαφή με τη διοίκηση για να δούμε τι θα κάνουμε από εδώ και πέρα. Χρειάζεται συντονισμός και συλλογικότητα για να έχουμε αποτέλεσμα, δεν είναι αρκετή μόνο η προσπάθεια των σωματείων και των συλλόγων, χρειάζεται και η υποστήριξη όλων των δήμων.
– Πόσο εύκολο είναι να χαραχθεί μια κοινή γραμμή;
Δεν συμφωνούν όλοι στο ίδιο, οπότε είναι δύσκολο να καταλήξουν σε μια κοινή γραμμή για να μπλοκάρουν κάτι.
– Από την εμπειρία σας πόσο αποτελεσματικές είναι αυτές οι κινητοποιήσεις;
Νομίζω ότι βγαίνει κάτι από αυτές τις κινητοποιήσεις, από το μικρό θα ξεκινήσει κάτι για να γίνει κάτι πιο μεγάλο. Γι’ αυτό συνεχίζουμε για να φτάσουμε στο μεγάλο, που δεν ξέρω τι θα είναι, αλλά τουλάχιστον να σταματήσει η καταστροφή. Δύσκολο, αλλά θέλει προσπάθεια απ’ όλους μας.
– Τι αποφασίσατε στην τελευταία γενική συνέλευση;
Αποφασίσαμε να σταματήσουμε την κατάληψη, κυρίως για να μπορέσει να εξυπηρετηθεί ο κόσμος του Χαλανδρίου γιατί τον ταλαιπωρήσαμε αυτό τον καιρό.
– Είχατε παράπονα από τους δημότες;
Ευτυχώς δεν είχαμε παράπονα ακόμα, γιατί νομίζω ότι ο κόσμος κατανοεί τι γίνεται και μας συμπαραστέκεται επειδή καταλαβαίνει ότι ό,τι συμβαίνει, συμβαίνει σε όλους μας. Δεν είναι είμαστε μόνο εμείς ή οι άλλοι, είμαστε όλοι μαζί και μας συμβαίνει το ίδιο.
Με τις απεργίες όμως υπήρξε ένα θέμα με την καθαριότητα. Ευτυχώς αντιμετωπίζαμε τα έκτακτα περιστατικά, μαζευόντουσαν καθημερινά τα σκουπίδια από τα γηροκομεία, τα νοσοκομεία και τις λαϊκές. Όπως υπήρχαν και πιστοποιητικά που έπρεπε να βγούνε και τα αξιολογούσαμε ανάλογα με το πόσο επείγοντα ήταν. Γενικά προσπαθούσαμε να εξυπηρετούμε τον κόσμο όπου χρειαζόταν. Επειδή όμως η καθημερινότητα του καθενός δεν σταματάει αποφασίσαμε να μη συνεχίσουμε την κατάληψη για να μην φτάσουμε στο σημείο να ταλαιπωρούμε τον κόσμο και να μην τον έχουμε μαζί μας.
