Ο δημοτικός σύμβουλος Αγίας Παρασκευής Μιχάλης Γαβράς με γραπτή παρέμβασή του εκφράζει τους προβληματισμούς του για το τι θα σημαίνει το Δημαρχείο για τους δημότες, για το κόστος ανέγερσης του και με τι κριτήρια θα επιλεγεί ο τρόπος κατασκευής του. Το πλήρες κείμενο, έχει ως εξής:
❍ ❍ ❍
Το θέμα της ανέγερσης του Δημαρχείου Αγίας Παρασκευής, είναι και πάλι στην επικαιρότητα και βέβαια όσοι συμμετέχουν στο Δημ.Συμβούλιο και εκπροσωπούν δημότες είναι υποχρεωμένοι να καταθέσουν την άποψή τους.
Η απάντηση σε τρία βασικά ερωτήματα αποσαφηνίζει το θέμα και γίνεται εύκολο το ξεκαθάρισμα.
1ο ερώτημα: Τι θεωρούμε πως είναι ένα ΔΗΜΑΡΧΕΙΟ και συνεπώς πρέπει να έχει η πόλη μας δημαρχείο;
Κάθε δήμος αποτελεί την βασική σύγχρονη μορφή οργάνωσης της κοινωνίας με ιστορική αναφορά από την αρχαιότητα. Το ΔΗΜΑΡΧΕΙΟ συμβολοποιεί με την ύπαρξή του την ιστορική βεβαιότητα της ύπαρξης οργανωμένης κοινωνίας με συνεκτικά χαρακτηριστικά και τοπική αναφορά. Βέβαια όταν μιλάμε για Δημαρχείο δεν εννοούμε ένα κτήριο γραφείων που στεγάζονται οι υπηρεσίες Ληξιαρχείου, Γρ. Προσωπικού και Τεχνικών Υπηρεσιών. Μιλάμε για την κτηριακή δομή που στεγάζει τις κοινωνικές και πολιτιστικές δραστηριότητες της πόλης. Ένα τέτοιο Δημαρχείο, κέντρο και πυρήνα της κοινωνικής και πολιτιστικής ζωής της πόλης, το θέλουμε, το έχουμε ανάγκη, έστω και αν ένας νέος «Καλλικράτης» εξαφανίσει την διοικητική δομή «Αγία Παρασκευή». Δεν θα μπορέσει να εξαφανίσει την ιστορία μιας κοινότητας ανθρώπων, που υπήρξαν σε ένα τόπο που λεγόταν Αγία Παρασκευή. Αυτό το σκοπό δεν τον εκπληρώνει ένα κτηριακό συγκρότημα γραφείων, όσο και αν το χαμηλό κόστος του το κάνει ιδιαίτερα ελκυστικό.
2ο ερώτημα: Θέλουμε αυτό το δημαρχείο που έχει σχεδιαστεί;
Είναι γεγονός πως όταν άρχισε να σχεδιάζεται το Δημαρχείο (2002) ήταν άλλοι καιροί. Καιροί πλούτου και ευμάρειας που ο οικονομικός παράγοντας δεν ήταν ο κυρίαρχος. Οι σχεδιαστές είχαν την ευχέρεια να σχεδιάσουν ένα άνετο – large κτήριο, με Δημαρχιακό Δώμα, γραφεία για πολλούς περισσότερους υπαλλήλους, από αυτούς που υπάρχουν σήμερα. Με τα σημερινά δεδομένα τα 3.700τμ ανωδομή είναι πολλά. Τα 7.000τμ υπόγειοι χώροι (140 θέσεις parking) σε μια περιοχή με πολλά νερά οδηγεί σε υπερβολικό κόστος για την στεγάνωση και την αναγκαία στερέωση που θα αποτρέπουν τις ανωστικές δυνάμεις. Με αυτές τις σκέψεις το 2ο υπόγειο φαίνεται πως θα μπορούσε να μην κατασκευαστεί, με αποτέλεσμα σημαντική μείωση του τελικού κόστους.
Θα πρέπει επίσης να λάβουμε υπ’ όψιν μας, πως η σημερινή νομοθεσία, αποτέλεσμα της διαπραγμάτευσης οργανωμένων κοινωνικών ομάδων με τους πολιτικούς, δίνει κίνητρο στους σχεδιαστές να υπάρχει αυξημένο κατασκευαστικό κόστος και άρα για πληθωρικό σχεδιασμό και ανάπτυξη του δημαρχείου. Σύμφωνα με τον νόμο το ΓΕ/ΕΟ 18% (γενικά έξοδα & εργολαβικό όφελος), απρόβλεπτα 15%, ΦΠΑ 23% υπολογίζονται επί του προϋπολογισθέντος κατασκευαστικού κόστους. Εκτιμώ πως θα υπήρχε μια τελείως διαφορετική αρχιτεκτονική πρόταση αν αυτή εκπονείτο κάτω από τις σημερινές οικονομικές συνθήκες λιτότητας και φτώχειας. Σε κάθε περίπτωση θα πρέπει να λάβουμε υπ’ όψιν μας πως μέχρι σήμερα μας έχουν κοστίσει ήδη 1.300.000 ευρώ οι αρχιτεκτονικές, στατικές και Η/Μ μελέτες και τεύχη δημοπράτησης.