Γράφει ο Χρήστος Φωτιάδης: Ειδικός Σύμβουλος
Φαίνεται ότι ορισμένοι δικαστές αποφάσισαν να αντιμετωπίσουν ριζικά την εκτεταμένη διαφθορά στον δημόσιο τομέα. Εντάξει, μπορεί να μην ασχολήθηκαν απευθείας με τα υψηλά κλιμάκια, υπουργούς, γενικούς γραμματείς, συμβούλους και λοιπά υψηλόβαθμα στελέχη. Είπαν ν’ αρχίσουν στη βάση του συστήματος, στο πιο εξαθλιωμένο τμήμα αυτών που απασχολεί το Δημόσιο, ώστε η αυστηρότητά τους να παραδειγματίσει και τους «από πάνω». Πιο συγκεκριμένα, το τελευταίο διάστημα οι δικαστές έχουν στόχο τις… καθαρίστριες!
Μετά τη διάσημη πλέον στο πανελλήνιο περίπτωση της καθαρίστριας από τον Βόλο, που στάλθηκε για διακοπές στις φυλακές επειδή είχε τελειώσει την πέμπτη και όχι την έκτη δημοτικού, ο Άρειος Πάγος ασχολήθηκε με μια άλλη καταδίκη. Ειδικότερα, το Ε’ Ποινικό Τμήμα του Αρείου Πάγου αναίρεσε απόφαση του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Πειραιά, με την οποία καθαρίστρια από τη Χίο καταδικάσθηκε σε φυλάκιση 6 μηνών με τριετή αναστολή για απάτη κατ’ εξακολούθηση, ενώ παράλληλα απολύθηκε από τον Δήμο Κορυδαλλού όπου εργαζόταν! Οι ανώτατοι δικαστές -προς τιμήν τους!- επισήμαναν ότι η απόφαση του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Πειραιά στερείται της επιβαλλόμενης ειδικής και εμπεριστατωμένης αιτιολογίας, ανιχνεύοντας κάποιες λεπτομέρειες του Ποινικού Κώδικα, ώστε να ακυρώσουν την εξόφθαλμη αδικία.
Και ξαφνικά, νέα περίπτωση καθαρίστριας απασχολεί την κοινή γνώμη, και μάλιστα με ακόμη πιο εντυπωσιακά δεδομένα! Αυτή τη φορά, καθαρίστρια στα Ιωάννινα – μητέρα 13 παιδιών εκ των οποίων τα 5 ανήλικα – καταδικάστηκε ερήμην σε 8 χρόνια φυλάκισης για «πλαστογραφία με χρήση» και «ψευδή υπεύθυνη δήλωση με σκοπό το κέρδος», επειδή… παραποίησε το απολυτήριο του Δημοτικού! Σε ό,τι αφορά την ερημοδικία και την απουσία της από το δικαστήριο του πρώτου βαθμού, δεν οφείλεται σε στρεψοδικία από την πλευρά της αλλά στο γεγονός ότι ζήτησε αναβολή, επειδή πάσχει από την καρδιά της και της έχει τοποθετηθεί «απινιδωτής», προσκομίζοντας μάλιστα ιατρική γνωμάτευση! Όμως το αίτημά της για αναβολή δεν έγινε δεκτό και δικάστηκε ερήμην…
Τι να πρωτοσχολιάσει κανείς από τα παραπάνω; Τη χαώδη απόσταση που χωρίζει ορισμένες αποφάσεις από την κοινή λογική; Την περιφρόνηση κάποιων δικαστών προς τους συνανθρώπους μιας ευπαθούς κατηγορίας; Την ευκολία με την οποία εφαρμόζουν τους τύπους των νόμων, αγνοώντας την ουσία; Την «από καθέδρας» επίδειξη αυθεντίας και ισχύος, σε βάρος κοινωνικά ασθενέστατων προσώπων, και μάλιστα σκληρά εργαζόμενων γυναικών και μητέρων, με σοβαρά οικογενειακά προβλήματα;
Όλοι γνωρίζουμε πια ότι κάτι δεν πάει καλά με την απόδοση δικαιοσύνης. Η εξελισσόμενη συνταγματική αναθεώρηση δεν στοχεύει στη λύση του προβλήματος, αντίθετα εισάγει μια νέα διάταξη που προβληματίζει, συγκεκριμένα την εξίσωση των στρατιωτικών δικαστών με τους τακτικούς. Ενώ, δηλαδή, είναι διαχρονικό αίτημα η κατάργηση της στρατιωτικής δικαιοσύνης (ή τουλάχιστον ο περιορισμός της αποκλειστικά σε διαφορές μεταξύ ένστολων…), σύμπασα η Βουλή αποφάσισε την… αναβάθμισή της! Παράλληλα, αναβάλλεται και πάλι η ίδρυση Συνταγματικού Δικαστηρίου, ενώ είναι γνωστό ότι τα δικαστήρια σπάνια ασχολούνται με τον οφειλόμενο «διάχυτο» συνταγματικό έλεγχο των διώξεων και εκδίδουν αντισυνταγματικές αποφάσεις!
Μπροστά σε όλα αυτά τα αρνητικά δεδομένα, φαίνεται καθαρά ότι δύο παράγοντες μπορούν να μετριάσουν τα απαράδεκτα φαινόμενα. Η αντίδραση των συνειδητών πολιτών, μεμονωμένα ή με τη μορφή της «κοινής γνώμης» και η διαρκής παρέμβαση της «τέταρτης εξουσίας»! Πράγματι, απεδείχθη και στις τρεις περιπτώσεις που αναφέραμε πιο πάνω ότι η δημοσιότητα κινητοποιεί την κοινή γνώμη και αυτή με τη σειρά της ανατρέπει ακόμα και δικαστικές αποφάσεις! Και ας μην ξεχνά κανείς ότι ο δημόσιος χαρακτήρας κάθε δίκης αποτελεί συνταγματικό δικαίωμα και υποχρέωση, ο δε έλεγχος από τους πολίτες συνιστά εγγύηση για την ορθή ετυμηγορία! Αν ο κάθε θιγόμενος αφεθεί να αντιμετωπίσει μόνος του την κακοδικία, τότε το επόμενο θύμα μπορεί να είστε εσείς…
Φωτό: Σκίτσο του Τάσου Αναστασίου από την εφημερίδα ΑΥΓΗ
