Γράφει ο Τάσος Μεργιάννης – Από την έντυπη έκδοση της Καθημερινής Αμαρυσίας – φύλλο Πεντέλης – Μελισσίων – Βριλησσίων – 01/10
Τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές ούτε ένα, ούτε δυο, αλλά 42 σχολεία Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης στην Περιφέρεια Βόρειου Τομέα Αττικής τελούν υπό κατάληψη, ενώ περίπου 300 είναι τα σχολεία σε όλη την επικράτεια που βρίσκονται υπό μαθητική ομηρία.
Χαρακτηριστικό είναι ότι τα υπό κατάληψη σχολεία είναι περισσότερα από τα κλειστά λόγω κορωνοϊού. Tέσσερα από αυτά βρίσκονται στην Πεντέλη, καθώς το πρωί της Δευτέρας 28 Σεπτεμβρίου, οι μαθητές στο Λύκειο Μελισσίων, το Λύκειο Πεντέλης και το Λύκειο της Νέας Πεντέλης (τυχαίος άραγε αυτός ο απόλυτος συγχρονισμός;) εισέβαλαν στους αύλειους χώρους και κατέλαβαν τα κτήρια. Την επόμενη ημέρα, κατάληψη ξεκίνησαν οι μαθητές του Γυμνασίου της Νέας Πεντέλης ενώ και το 1ο ΓΕΛ Βριλησσίων έπεσε θύμα της διαχρονικής και απόλυτα μεταδοτικής αυτής σχολικής συνήθειας.
Τα αιτήματα των μαθητών είναι λίγο έως πολύ γνωστά. «Δεν θέλουμε μάσκες στα σχολεία», «λιγότεροι μαθητές ανά τάξη», «τα μαθήματα να γίνονται εκ περιτροπής», «να προσληφθεί προσωπικό καθαριότητας» , «να καταργηθεί η Τράπεζα Θεμάτων», «λεφτά στην Παιδεία και όχι στους εξοπλισμούς»… Κάπως έτσι πάει το «ποίημα» των καταληψιών.
Δίκαια τα περισσότερα αιτήματα των μαθητών, θα πει κάποιος… Αρκεί να περιχαρακώνουν το πλαίσιο των διεκδικήσεών τους σε ότι αφορά το σχολικό – υγειονομικό περιβάλλον και να μην …ξεφεύγουν από το θέμα, όπως μας έλεγαν οι καθηγητές μας στο μάθημα της Έκθεσης. Και το κυριότερο, αρκεί αυτοί που συντάσσουν τα αιτήματα να έχουν τη δικαιοδοσία να εκπροσωπούν το σύνολο των μαθητών του σχολείου, καθώς είναι σύνηθες το φαινόμενο να μην είναι εκλεγμένα μέλη του 15μελούς ή -ακόμα χειρότερα- να είναι εξωσχολικοί οι οποίοι υποκινούνται από πολιτικά – κομματικά κέντρα.
Aιτήματα που φέρουν κομματικό στίγμα, όπως η μη αγορά των μαχητικών αεροσκαφών Rafale ή αντιτίθενται στην κοινή λογική όπως η άρνηση της χρήσης μάσκας στο Λύκειο («οι μαθητές άνω των 12 ετών πρέπει να φορούν μάσκα υπό τις ίδιες συνθήκες με τους ενήλικες» λέει ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας) είναι καταφανώς …εκτός θέματος.
Στο έργο του Λουίτζι Πιραντέλλο «Έξι πρόσωπα ζητούν συγγραφέα», ο κάθε ήρωας παρουσιάζει την ιστορία, από τη δική του οπτική γωνία. Τι είναι πραγματικό και τι όχι, τι να πιστέψει κανείς και τι να αμφισβητήσει, ποια η «μάσκα» και ποιο το πρόσωπο… Τα ερωτήματα που αναδύονται στο έμπλεο συναισθημάτων σύμπαν του Ιταλού δραματουργού μοιάζουν πιο επίκαιρα από ποτέ και η αναγωγή στο «εδώ και τώρα» μοιάζει αναπόφευκτη.
Σήμερα, που όλα γύρω μας μεταβάλλονται με δαιμονιώδεις ρυθμούς (οικονομική – υγειονομική κρίση, μεταναστευτικό και γεωπολιτικές αλλαγές), το τσουνάμι ανατροπών μάς παρασέρνει όλους. Ακόμα και τους σημερινούς 17άρηδες, στους οποίους ο «Κλεισθένης» έχει δώσει το δικαίωμα του εκλέγειν. Και αφού μπορούν και ψηφίζουν, οφείλουν να εξαντλούν την όποια ορθολογική κρίση διαθέτουν και να μη… βγαίνουν εκτός θέματος.
Y.Γ. Επί του πιεστηρίου, έγινε γνωστό ότι από σήμερα στα υπό κατάληψη σχολεία ξεκινά υποχρεωτική για όλους σύγχρονη εξ αποστάσεως εκπαίδευση ενώ θα γίνονται μαθήματα αργίες και Σάββατα. Πώς θα αντιδράσουν άραγε οι μαθητές; Μήπως με νέες καταλήψεις;
