Γράφει ο Γιώργος Κουμουτσάκος: Πρώην αναπληρωτής υπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου, Αρμόδιος για τη Μεταναστευτική Πολιτική
Η συγκυρία, με τη δική της ανεξιχνίαστη λογική, έφερε έτσι τα πράγματα ώστε σε μια χρονιά, στο 2021, οι Έλληνες να γιορτάζουμε και να στοχαζόμαστε την επέτειο, όχι ενός, αλλά δύο ιστορικών γεγονότων. Τα γεγονότα αυτά, διαφορετικού ιστορικού εύρους και βάθους, σημάδεψαν, το καθένα με τον τρόπο του, τη διαδρομή και τη μοίρα της σύγχρονης Ελλάδας. Το πρώτο είναι η επαναστατική αφύπνιση του έθνους και η εκκίνηση της διαδρομής των 200 χρόνων ελευθερίας του σύγχρονου ελληνικού κράτους.
Το δεύτερο, που συντελέστηκε 160 χρόνια μετά την απελευθέρωσή μας από την Οθωμανική Αυτοκρατορία, επισφράγισε την οριστική και αμετάκλητη επιλογή της Ελλάδας και των Ελλήνων να ανήκουν γεωπολιτικά, πολιτικά, οικονομικά και πολιτιστικά στη Δύση. Την απόφασή τους να είναι ισότιμοι πολίτες της Ευρώπης. Σχηματικά μπορούμε να πούμε, ότι η πρώτη επέτειος, εκείνη της εθνικής εξέγερσης κατά των Οθωμανών, είναι επέτειος διεκδίκησης και κατάκτησης ελευθερίας και ανεξαρτησίας. Η δεύτερη επέτειος, εκείνη της ένταξής μας στην Ευρώπη, ως ιστορική συνέπεια της πρώτης, είναι επέτειος εθνικής επιλογής για δημοκρατία, ασφάλεια και ευημερία.
Η Ελλάδα στην ιστορική διαδρομή της των δυο αιώνων, έκανε, στις κρίσιμες ώρες, τις σωστές μεγάλες ιδεολογικές και στρατηγικές επιλογές. Ήταν στη σωστή πλευρά της ιστορίας. Στους Βαλκανικούς Πολέμους, στον Πρώτο και Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, στον Ψυχρό Πόλεμο. Το ίδιο έπραξε και με την ένταξή της στην τότε Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα, σήμερα Ευρωπαϊκή Ένωση. Στην μεταπολεμική Ευρώπη που ήταν κομμένη στα δυο, μεταξύ δημοκρατίας και κομμουνισμού, η Ελλάδα επέλεξε πολύ νωρίς με ποιους να πάει και ποιους να αφήσει. Επέλεξε τη δημοκρατία, την ελεύθερη οικονομία, το κοινωνικό κράτος, τα ανθρώπινα δικαιώματα. Στάθηκε αποφασιστικά απέναντι στην ανελευθερία, τη φίμωση και την ισοπέδωση του ανθρώπου.
Η Ελλάδα επέλεξε την ένταξή της στην Ευρώπη για τέσσερις ζωτικής σημασίας λόγους, ταυτόσημους με τέσσερις ζωτικής σημασίας στόχους:
-Την έξοδο από την γεωπολιτική μοναξιά της, από το περιθώριο της Ευρώπης.
-Την προστασία, εμπέδωση και σταθερότητα της δημοκρατίας της.
-Την ενίσχυση της ασφάλειάς της.
– Τον εκσυγχρονισμό και την πρόοδο της οικονομίας, και έτσι της ευημερίας της.
Και οι τέσσερις αυτοί στρατηγικοί στόχοι της ευρωπαϊκής μας επιλογής υπηρετούνται αποτελεσματικά επί 40 χρόνια προς όφελος της Ελλάδας και των Ελλήνων. Όμως, αν και είμαστε πλούσιοι σε σωστές στρατηγικές επιλογές, συχνά είμαστε ελλειμματικοί και αμελείς στην εφαρμογή και βέλτιστη αξιοποίησή τους.
Δεν αξιοποιήσαμε πάντα και πλήρως τις δυνατότητες που μας έδωσε η συμμετοχή μας στην Ευρώπη. Χάσαμε ευκαιρίες. Είχαμε παλινδρομήσεις. Κάναμε λανθασμένους χειρισμούς. Συχνά εγκλωβιστήκαμε σε στερεότυπα και στον κακό μας εαυτό. Δείξαμε έλλειμμα οράματος και θάρρους. Ιδίως τα πρώτα δέκα χρόνια της συμμετοχής μας στην ΕΟΚ, στη δεκαετία του ΄80, η τότε κυβερνητική αμφιθυμία για την Ευρώπη δεν επέτρεψε μια ορμητική εκκίνηση στην συμμετοχή μας. Η πολιτική ηγεσία της χώρας συρρίκνωσε την τεράστια πολιτική σημασία και τα πολιτικά οφέλη από την πλήρη και ισότιμη συμμετοχή μας στον ισχυρότερο όμιλο δημοκρατικών χωρών του κόσμου, σε σχεδόν αποκλειστική ενασχόληση με την εκταμίευση επιδοτήσεων. Χάθηκε έτσι πολύτιμος χρόνος και όφελος.
Επίσης, πρόσφατα το 2015, η χώρα παρασυρμένη από την επικίνδυνη δίνη ενός τυχοδιωκτικού λαϊκισμού, έφτασε στο σημείο να διακινδυνεύσει το μεγάλο αγαθό της συμμετοχής μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Ευτυχώς, το ένστικτο της αυτοσυντήρησης, της πολιτικής και οικονομικής επιβίωσης της χώρας επικράτησε. Παρά τα όποια λάθη μας, το τελικό πρόσημο της συμμετοχής μας στην Ευρώπη είναι και παραμένει εξόχως θετικό για την Ελλάδα. Ένα πολύτιμο εφόδιο που ισχυροποιεί την Πατρίδα μας και τα συμφέροντά της. Φανταστείτε σήμερα, μπροστά στις τεράστιες προκλήσεις και στους κινδύνους των καιρών, από την οικονομική κρίση και το μεταναστευτικό, έως την πανδημία και την τουρκική γεωπολιτική βουλιμία, να ήμασταν μόνοι. Εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης. Θα ήταν ο τέλειος εθνικός εφιάλτης. Μια μοναχική πλεύση μέσα στην τέλεια καταιγίδα.
Για την Ελλάδα, η πλήρης και ισότιμη συμμετοχή σε μια όλο και πιο ισχυρή Ευρώπη είναι μονόδρομος. Αναντικατάστατη στρατηγική επιλογή. Ταυτόχρονα όμως οφείλουμε να μην εθελοτυφλούμε. Βλέπουμε τα λάθη και τις αδυναμίες της σημερινής Ευρώπης. Τα ελλείμματά της. Έλλειμμα οράματος, έλλειμμα αποφασιστικότητας, έλλειμμα αποτελεσματικότητας, πλεόνασμα γραφειοκρατίας, στασιμότητα στην εμβάθυνση της δημοκρατικής της λειτουργίας.
Όσοι πιστεύουμε στην Ευρώπη, οφείλουμε να είμαστε αυστηροί και απαιτητικοί μαζί της. Να της ασκούμε έντονη κριτική. Για να γίνει καλύτερη και ισχυρότερη. Με την κριτική μας επιδιώκουμε να βελτιώσουμε, να εκσυγχρονίσουμε, να ισχυροποιήσουμε και όχι να κατεδαφίσουμε το ευρωπαϊκό οικοδόμημα, όπως το επιδιώκουν σταθερά τα αντιευρωπαϊκά άκρα, του εθνικιστικού λαϊκισμού από τη μια πλευρά και του ταξικού λαϊκισμού από την άλλη.
Οι αξίες μας παραμένουν επίκαιρες. Ανεξαρτησία. Ελευθερία. Δημοκρατία. Αυτές υπηρετούμε σε Ελλάδα και Ευρώπη. Η Ελλάδα οφείλει να είναι παρούσα και πρωτοπόρος σε κάθε πρωτοβουλία, σε κάθε προσπάθεια σε κάθε πολιτική για το μέλλον της Ε.Ε. που θα την ισχυροποιήσει την Ενωμένη Ευρώπη. Γιατί αυτό εξυπηρετεί πρωτίστως τα δικά της συμφέροντα. Ισχυρή Ελλάδα μέσα σε μια ισχυρή Ευρώπη.
Αυτό είναι το διαρκές ζητούμενο, το διαρκές ευρωπαϊκό σχέδιο για την Ελλάδα. Τα λόγια του μεγάλου απόντος, αλλά και καταλυτικά διαρκώς παρόντος μεγάλου πολιτικού ηγέτη που συνέλαβε, σχεδίασε, εφάρμοσε και έκανε πραγματικότητα το ευρωπαϊκό πεπρωμένο της Ελλάδας, του Κωνσταντίνου Καραμανλή, τα λένε όλα: «Η Ελλάς δεν μπορούσε να απουσιάσει από αυτήν την ιστορική για το μέλλον της Ευρώπης συλλογική προσπάθεια. Γιατί η τύχη της είναι στενά, αναπόσπαστα θα έλεγα, συνυφασμένη με την τύχη των άλλων Δημοκρατιών της ηπείρου. Αν η Ευρώπη κινδυνεύσει σαν μορφή διακυβερνήσεως και σαν τρόπος ζωής, θα είναι εντελώς παράλογο να πιστεύουμε ότι η Ελλάς θα μπορέσει να διατηρηθεί σαν μοναδική όαση ανεξαρτησίας και ελευθερίας στην ήπειρό μας.
Με την συμμετοχή της στην διαμορφούμενη Ευρώπη, η Ελλάς χαράσσει κατά τρόπο σταθερό τον εθνικό της προσανατολισμό και την μελλοντική της πορεία». Με αυτές τις θέσεις ως διαρκή παρακαταθήκη, συνεχίζουμε την εθνική και ευρωπαϊκή μας διαδρομή. Με αυτοπεποίθηση, ελπίδα και την αποφασιστικότητα να κερδίσουμε, να κατακτήσουμε ένα καλύτερο μέλλον για όλους.