Άρθρο ειδικού συνεργάτη
Εκεί που, σε παγκόσμια κλίμακα, έχουν σχεδόν απλουστευθεί τα πάντα προκειμένου να γίνει η ζωή των πολιτών πιο «εύκολη», εδώ το «χαρτομάνι» και η κλασική μεθοδολογία ενισχύει την ταλαιπωρία των Ελλήνων, σε σημείο που δεν θα ήταν και τόσο άστοχο αν θα ήθελε ο Όμηρος να τραγουδήσει μια νέα «Οδύσσεια». Αυτή την «Οδύσσεια του ψηφοφόρου»! Γιατί την Κυριακή των εκλογών (26 Μαΐου) οι ψηφοφόροι πρόκειται να υποστούν μια ταλαιπωρία, όμοια της οποίας δεν θα υπήρξε και ποτέ άλλοτε σε τέτοιες περιστάσεις, που ακόμη και η αγχωτική κατάσταση περί του… Κτηματολογίου θα φαίνεται σαν ένας… περίπατος στον κήπο!
Εδώ, την Κυριακή των εκλογών, οι ψηφοφόροι, φτάνοντας στο εκλογικό κέντρο, θα νιώσουν σαν σύγχρονοι… Οδυσσείς, καθώς θα κληθούν να περάσουν από τη Σκύλα και τη Χάρυβδη για να βρουν την κάλπη, να μπουν στη σπηλιά της Κίρκης για να βρουν χώρο να ξεμπερδέψουν με τα ψηφοδέλτια και να διαλέξουν αυτό που τους «εκφράζει», να βιώσουν ρόλο Πολύφημου στο ποιον ή πόσους υποψήφιους μπορούν και να «σταυρώσουν», να αισθανθούν πως έφτασαν στο νησί των Φαιάκων, όπου η όμορφη Ναυσικά θα τους καταπραΰνει τον… πόνο, αλλά και στη χώρα των Λωτοφάγων μπας και ξεχάσουν όλο αυτό το «λούκι» που θα τραβήξουν, άσχετα αν θα τους μείνει και η αγωνία αν, τελικά, θα γλιτώσουν από τους… μνηστήρες!
Γιατί, τα δρομολόγια που θα κάνουν ανάμεσα κάλπης και εκλογικών αντιπροσώπων είναι πολλά. Αφού πρώτα θα πάρουν τα ψηφοδέλτια για τις δημοτικές εκλογές και θα πάνε στην κάλπη για να ρίξουν στον «καλό» τους, μετά θα επιστρέψουν στο τραπέζι των αντιπροσώπων για να πάρουν, σε όποιον δήμο απαιτείται (και είναι οι περισσότεροι, λόγω Καλλικράτη), τα ψηφοδέλτια για τα κοινοτικά συμβούλια και θα ξαναπηγαίνουν σε άλλη κάλπη, για να ρίξουν στον «δικό» τους, ενώ μετά θα πρέπει να πάνε σε άλλο τραπέζι και σαφώς σε άλλον χώρο για να πάρουν τα ψηφοδέλτια για τις περιφερειακές εκλογές, οπότε, αφού τελειώσουν με τα ελληνικά να πάνε στα ευρωπαϊκά. Γιατί αυτά θα «παίζονται» στην άλλη αίθουσα, με άλλους εκλογικούς εκπροσώπους, σε άλλες κάλπες και με άλλα ψηφοδέλτια, για να εκλέξει τους ευρωβουλευτές μας. Τα ψηφοδέλτια. Άλλος μπελάς και δαύτος! Ουκ έστιν αριθμός αφού οι συνδυασμοί σε κάθε δήμο είναι πάρα πολλοί, οι διεκδικητές για τις θέσεις αιρετών στην Περιφέρεια μετρούν εκατοντάδες, ενώ για τις ευρωεκλογές εκείνοι οι κομματικοί σχεδιασμοί που ζητούν την προτίμησή μας ανέρχονται… αισίως στους 40, ανατρέχοντάς μας στο παλιό γνωστό άσμα «τι 30, τι 40…» κι αν γίνουμε 50 τί πειράζει;
Κι όλο αυτό το… χαρτομάνι απαιτεί προσοχή πού θα το… σταυρώσεις! Άλλος νταλκάς και τούτος. Θα πρέπει ο κάθε ψηφοφόρος να ξέρει εκ των προτέρων πόσους σταυρούς θα πρέπει να βάλει σε κάθε ψηφοδέλτιο. Κι αυτό, γιατί αλλού επιτρέπονται μέχρι δύο (2) σταυροί, αλλού φτάνουν τους τρεις (3), αλλού θα πρέπει να σταυρώσεις και κάποιον από άλλη Δημοτική Ενότητα, που θα πρέπει να προσέξει για να μη μπερδευτεί με τους σταυρούς σ’ αυτόν τον εκλογικό του Γολγοθά. Είναι και οι ευρωεκλογές, με 1.680 υποψήφιους, συνολικά, στα 40 κόμματα που μας ζητούν την ψήφο, είναι και οι 1.000 τόσοι υποψήφιοι δημοτικοί και κοινοτικοί σύμβουλοι, είναι και 500 τόσοι υποψήφιοι περιφερειακοί σύμβουλοι, που, αν δεν μας βγει το… μάτι, ως σύγχρονοι Κύκλωπες, θα είμαστε από τους τυχερούς αυτού του τόπου. Μα, αυτές, τελικά, δεν είναι εκλογές! Είναι μάλλον… σταυρόλεξο για δυνατούς λύτες. Είναι μια «σπαζοκεφαλιά» που μόνο ένας πολυμήχανος Οδυσσέας, πάντα με τη βοήθεια της έμπνευσης ενός Ομήρου, θα μπορούσε να μας λύσει, ίσως επειδή ο Όμηρος ήταν και… τυφλός.
