Γράφει ο Δημήτρης Κουτσούμπας: Γενικός Γραμματέας της ΚΕ του ΚΚΕ
Με τη συμφωνία των Πρεσπών η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ έκλεισε μία από τις «εκκρεμότητές» της. Για «επίτευγμα» μίλησε ο πρωθυπουργός. Στην πραγματικότητα πρόκειται για μια ακόμα βρώμικη αποστολή, που ανέλαβε και ολοκλήρωσε στο πλαίσιο των δεσμεύσεών του απέναντι στην κυβέρνηση των ΗΠΑ, στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ. Απ’ αυτές, που για διάφορους λόγους, άφησαν στη μέση οι προηγούμενες κυβερνήσεις. Οι κυβερνητικοί ισχυρισμοί ότι πρόκειται απλά για μια διμερή συμφωνία που λύνει ένα πρόβλημα χρόνων και συμβάλλει στη φιλία και τη συνεργασία ανάμεσα στους δύο λαούς, έχουν καταρρεύσει πολύ πριν έρθει η συμφωνία στη Βουλή. Η συμφωνία είναι ΝΑΤΟϊκή και το γράφει (αναλυτικά στο άρθρο 2), είναι ευρωατλαντική και το φωνάζει. Η αντίθεση των υπόλοιπων κομμάτων δεν αφορά αυτό το κρίσιμο ζήτημα. Το αντίθετο, η συμφωνία τους με τους σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ στα Δυτικά Βαλκάνια είναι δεδομένη. Για ψηφοθηρικούς λόγους αντιδρούν και ψαρεύουν στα θολά νερά του εθνικισμού.
Κάθε φορά που η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, προσωπικά ο κ. Τσίπρας, ετοιμάζεται να προχωρήσει σε μια αντιλαϊκή επιλογή, όταν νιώθει ότι στριμώχνεται από τους ψηφοφόρους του, καταφεύγει σε αήθη επίθεση στο ΚΚΕ, καταφεύγει στην παραχάραξη της ιστορίας του, στον ωμό αντικομμουνισμό. Τους καταλαβαίνουμε. Πώς αλλιώς να απευθυνθεί στους αριστερούς, προοδευτικούς ανθρώπους που τον στήριξαν; Το ζήσαμε με τη δήθεν «αντιμνημονιακή» κυβέρνησή του, που έγινε μνημονιακή, με το δημοψήφισμα, όπου το ΟΧΙ έγινε ΝΑΙ, μέσα σε μια νύχτα, το ζούμε και τώρα με τη συμφωνία των Πρεσπών.
Δημοσιεύματα, αναρτήσεις στο Διαδίκτυο, παρεμβάσεις υπουργών και στελεχών, στην ίδια γραμμή της παραχάραξης, της διαστρέβλωσης, της προβοκάτσιας, ακόμα και της καπηλείας του λαϊκού κινήματος στη χώρα μας, στην οποία επιδόθηκε προσωπικά και ο πρωθυπουργός στη Βουλή. Διαχωρίζουμε βέβαια την πολιτική αντιπαράθεση ανάμεσα στις πολιτικές δυνάμεις, που είναι θεμιτή και απαραίτητη. Δυστυχώς οι σημερινοί κυβερνώντες, εκτός από το ότι αγγίζουν τα όρια της γελοιότητας, είναι και επικίνδυνοι. Γιατί, τι άλλο από γελοιότητα είναι όταν ισχυρίζονται πως η συμφωνία – την οποία υπαγόρευσαν και επόπτευσαν βήμα το βήμα τα αμερικάνικα και ΝΑΤΟϊκά επιτελεία – είναι «η συνέχεια της πολιτικής του ΕΑΜ», ότι «δημιουργεί ρήγμα στον ιμπεριαλισμό»;
Είναι όμως και επικίνδυνοι, γιατί καλλιεργούν τη λογική της αναγκαίας προσαρμογής, της υποταγής στον αρνητικό συσχετισμό δυνάμεων, λογική που αν είχε ακολουθήσει ο λαός μας, δεν θα είχε γράψει λαμπρές σελίδες στην ιστορία του. Είναι γελοίοι, όταν επικαλούνται τον Λένιν, ο οποίος έγραφε για την πάλη των λαών, γι’ αυτοδιάθεση από τα ιμπεριαλιστικά κέντρα με στόχο τη σοσιαλιστική επανάσταση, για να υπερασπίσουν τη δική τους, επικίνδυνη για τους λαούς, αυτοδιάθεση εντός των ιμπεριαλιστικών κέντρων, εντός του ΝΑΤΟ. Είναι επικίνδυνοι, γιατί δίνουν προοδευτικό κάλυμμα στην αντιδραστική θέση περί «αυτοπροσδιορισμού», της ΕΕ, που ανοίγει τον ασκό του Αιόλου.
Είναι γελοίοι όταν μιλούν για αλλαγή στάσης του ΚΚΕ στο λεγόμενο «Μακεδονικό», γιατί και οι πέτρες ξέρουν πως το ΚΚΕ είναι το μόνο κόμμα, που από το ’92, έκανε κριτική στην ονοματολογία και μιλούσε ξεκάθαρα για συμφωνία, μακριά από ΝΑΤΟ και ΕΕ. Ξέρουν ότι μιλούσε σταθερά για συμφωνία που θα περιέχει σύνθετη ονομασία, με αυστηρά γεωγραφικό προσδιορισμό έναντι όλων, εξάλειψη όλων των αλυτρωτισμών και των ανιστόρητων εννοιών περί «μακεδονικού» λαού ή γλώσσας κ.λπ. Η συμφωνία τους, όμως, δεν προσδιορίζει αυτές τις έννοιες είτε αυστηρά γεωγραφικά είτε από την ίδια την καταγωγή τους. Περιέχει αμφισημίες που έχουν μέσα τους το σπέρμα του αλυτρωτισμού κι εθνικισμού. Να θυμίσουμε, ακόμη, ότι τα στελέχη του ΣΥΝ συμμετείχαν στα εθνικιστικά συλλαλητήρια το ’92-’93. Είναι επικίνδυνοι, γιατί η συμφωνία τους είναι «βούτυρο στο ψωμί» των ιμπεριαλιστών για αλλαγές συνόρων.
Είναι γελοίοι και επικίνδυνοι ταυτόχρονα, γιατί στην προσπάθειά τους να συγκρατήσουν αριστερούς, προοδευτικούς ανθρώπους, που τους γυρίζουν την πλάτη, πιάνουν στο στόμα τους ηρωικές μορφές της 100χρονης ιστορίας του ΚΚΕ, την εκτελεσμένη ηρωίδα του ΚΚΕ Μίρκα Γκίνοβα (Ειρήνη Γκίνη), την οποία εκτέλεσαν με την καθοδήγηση των Αμερικάνων, με αμερικάνικα όπλα, που τώρα υπηρετεί ο κ. Τσίπρας και η οποία πέθανε φωνάζοντας «Ζήτω το ΚΚΕ, ζήτω ο Δημοκρατικός Στρατός Ελλάδας». Τολμούν να αναφέρονται στους πολιτικούς πρόσφυγες, που ήταν Σλαβομακεδόνες και όχι γενικά «Μακεδόνες», για να κρύψουν το επικίνδυνο παιχνίδι τού «διαίρει και βασίλευε», που παίζουν για λογαριασμό της ελληνικής άρχουσας τάξης και των ευρωατλαντικών συμμάχων τους.
Είναι επικίνδυνοι – και ο ΣΥΡΙΖΑ και η ΝΔ – γιατί παίζουν και οι δύο πολιτικά παιχνίδια με την ακροδεξιά. Ο μεν ΣΥΡΙΖΑ συγκυβερνούσε 4 χρόνια με μια τέτοια δύναμη και τώρα την εγκαταλείπει για να φτιάξει δήθεν «προοδευτικά» μέτωπα, με φθαρμένα πρόσωπα που έχουν διακριθεί στην αντιλαϊκή πολιτική. Η δε ΝΔ με εθνικιστική ρητορική, με τη στάση της στα εθνικιστικά συλλαλητήρια, δίνει κάλυψη σε όλον αυτόν τον ακροδεξιό συρφετό. Ο λαός μπορεί να παίξει στο δικό του γήπεδο, της πάλης ενάντια στο ΝΑΤΟ, την ΕΕ, τους σχεδιασμούς του κεφαλαίου. Και μόνο αυτή η πάλη μπορεί να βάλει εμπόδια στον εθνικισμό, να δυναμώσει την αλληλεγγύη, τη φιλία, την κοινή πάλη των λαών, για να ακολουθήσουν τον δικό τους δρόμο.
