Γράφει ο Κώστας Γιαννόπουλος.
Η προετοιμασία του κρατικού μηχανισμού για την πρόληψη των δασικών πυρκαγιών αποτελεί ένα ακόμη παράδειγμα αγαθών προθέσεων, με τις οποίες είναι στρωμένος ο δρόμος που οδηγεί στην κόλαση της γραφειοκρατίας.
Για ένα αγροτεμάχιο ιδιοκτησίας μας που ανήκει στη Δημοτική Κοινότητα Άνοιξης, λάβαμε επιστολή που μας υπενθυμίζει τις υποχρεώσεις για τον καθαρισμό του. Τα τραγελαφικά αρχίζουν από τις πρώτες γραμμές. Η επιστολή έχει ημερομηνία 18/04/2024 και παραλήφθηκε στις 09/05/2024. Νωρίτερα, όπως δείχνει η ταχυδρομική σφραγίδα, αναπαύθηκε στον Άγιο Στέφανο από την 01/05/2024. Χρειάστηκαν δηλαδή 21 ημέρες (ολόκληρες τρεις εβδομάδες) για να διανύσει η επιστολή την απόσταση από την Άνοιξη στο Μαρούσι. Μικρό το κακό, δεδομένου ότι τα ΕΛΤΑ Αμαρουσίου έχουν πετύχει και καλύτερα ρεκόρ σε καθυστερήσεις αλληλογραφίας.
Το θέμα όμως είναι ότι η επιστολή αναφέρει πως ο παραλήπτης της έχει προθεσμία δέκα ημερών για να προβεί σε καθαρισμό του οικοπέδου του. Δεν ξέρω πώς μπορεί ο παραλήπτης να αποδείξει ότι ενημερώθηκε καθυστερημένα, αφού είχε παρέλθει η δεκαήμερη προθεσμία, άλλωστε αμφιβάλλω αν ο Δήμος θα έχει πραγματοποιήσει την απειλή του να «προχωρήσει σε αυτεπάγγελτο καθαρισμό του οικοπέδου σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις…»
Το ενδιαφέρον βρίσκεται στην περιγραφή των ενεργειών που πρέπει να γίνουν, σύμφωνα με Πυροσβεστική Διάταξη. Τις γράφω κατά λέξη:
Α. Υλοτομία και απομάκρυνση των ξερών και σπασμένων δέντρων και κλαδιών, καθώς και κλαδιών που βρίσκονται σε άμεση επαφή με κτίσμα
Β. Απομάκρυνση της καύσιμης φυτικής ύλης που βρίσκεται στην επιφάνεια του εδάφους, όπως, ενδεικτικά, το φυλλόστρωμα, τα ξερά χόρτα και τα κατακείμενα ξερά κλαδιά
Γ. Αποκλάδωση της βάσης της κόμης των δέντρων και αύξηση του ύψους έναρξής της από την επιφάνεια του εδάφους, ανάλογα με την ηλικία και το είδος του δέντρου
Δ. Αραίωση της θαμνώδους βλάστησης ως προς την κάλυψη του εδάφους
Ε. Απομάκρυνση τυχόν άλλων εγκαταλελειμμένων καυστών, αναφλέξιμων, εκρήξιμων ή εύφλεκτων υλικών, αντικειμένων και απορριμμάτων.
Επίσης:
Οι υπόχρεοι οφείλουν να μεριμνούν για την ασφαλή συλλογή και μεταφορά όλων των υπολειμμάτων καθαρισμού. Απαγορεύεται η εγκατάλειψη, η απόρριψη ή η ανεξέλεγκτη διαχείρισή τους.
Οι υποχρεωτικές ενέργειες είναι απολύτως λογικές, μολονότι για κάποιες απ’ αυτές απαιτούνται γνώσεις κηπουρικής ή γεωπονικής. Πάντως αναγνωρίζω ότι είναι αναγκαίο να ληφθούν μέτρα ώστε να μην κατηγορούμε αλλήλους για τις ευθύνες μετά από κάθε καταστροφή. Γι’ αυτό τον λόγο προσπαθήσαμε προ διετίας να συμμορφωθούμε «προς τας υποδείξεις». Μη έχοντας λόγω ηλικίας τις δυνάμεις και λόγω αγνοίας τον τρόπο, αναθέσαμε σε επαγγελματία την εργασία καθαρισμού. Συνεργαστήκαμε μάλιστα με άτομο που μας υπέδειξε εκπρόσωπος της Κοινότητας, στον οποίο απευθυνθήκαμε για πληροφορίες. Για κατοχύρωση των ενεργειών μας πήραμε και έγγραφο που ανέφερε ότι ο καθαρισμός του οικοπέδου ήταν επιβεβλημένος. Η συνέχεια ήταν αποκαρδιωτική. Μετά την πρώτη ημέρα εργασίας, ενέσκηψαν οι ακοίμητοι φρουροί του δασικού μας πλούτου για να διακόψουν βιαίως τον καθαρισμό. Κατά τύχη δεν βρήκαν τον «σαμποτέρ» για να τον οδηγήσουν στο αυτόφωρο!
Προφανώς το εν λόγω «οικόπεδο» είναι εδώ και δεκαετίες χαρακτηρισμένο δασικό, εξ ου και η αστραπιαία αντίδραση του Δασαρχείου. Το είχαμε διαπιστώσει μερικά χρόνια πριν, όταν βρέθηκε αγοραστής αλλά όχι και συμβολαιογράφος για τη σύνταξη του συμβολαίου πώλησης. Όταν μας ζητήθηκε για πρώτη φορά να το καθαρίσουμε πιστέψαμε πως ίσως κάτι έχει αλλάξει στη νομοθεσία, αλλά αντιμετωπίσαμε την απειλή της δίωξης. Το συμπέρασμα προκύπτει αβίαστα: έχουμε να διαλέξουμε μεταξύ ποινικής δίωξης (διαδικασία αυτόφωρου αν ο υπόχρεος είναι παρών στη… δολιοφθορά) και προστίμου, συν την επιβάρυνση δαπάνης καθαρισμού αν αναλάβει ο Δήμος να μας αντικαταστήσει.
Απομένει να διευκρινιστούν δύο εύλογες απορίες:
- Πώς ο Δήμος θα κάνει τον καθαρισμό που απαγορεύεται να κάνουμε εμείς; Έχει ασυλία εκ του νόμου ή θα βρεθεί κι αυτός μπλεγμένος με το Δασαρχείο;
- Τι συμφέρει τον ιδιοκτήτη οικονομικά: να πληρώσει το πρόστιμο ή να εξαγοράσει την ποινή;
Το μεγάλο πρόβλημα (πώς θα εφαρμοστεί στην πράξη η αξιέπαινη αντιπυρική φροντίδα;) μόνο κάποιος αληθινά αρμόδιος οφείλει να το λύσει. Η λύση θα έχει μεγαλύτερη αξία από τα μεγαλόπνοα σχέδια που ανακοινώνονται πανηγυρικά κατ’ έτος, αλλά ναυαγούν ή μάλλον καίγονται όταν δοκιμάζονται επί του πεδίου. Όπως είπε ένας σοφός, όλα τα σχέδια είναι καλά ώσπου να συγκρουστούν με την πραγματικότητα.
