Γράφει ο Βλάσης Αγτζίδης: Διδάκτωρ Σύγχρονης Ιστορίας – Μαθηματικός – Υπήρξε υποψήφιος Ευρωβουλευτής με τον ΣΥΡΙΖΑ.
Με το 23% των ψηφοφόρων η ΝΔ κατάφερε να επικρατήσει και να συγκροτήσει αυτοδύναμη κυβέρνηση με 158 εδρες στις 300 (39,5% με 44% αποχή). Προσωπικά θα ευχόμουν στους νικητές:– να ακολουθήσουν μια κεντρώα πολιτική,
– να μην επιτρέψουν στον εξτρεμισμό (οικονομικό ή πολιτικό) να επιβάλλει το στίγμα του στην πολιτική ζωή του τόπου
– να μη διαλύσουν το κοινωνικό κράτος
– να μη διευρύνουν το κοινωνικό χάσμα
– να μην επιτρέψουν στο σύστημα της διαφθοράς και της κλεψιάς, που άνθισε επί των ημερών διακυβέρνησης του τόπου, με το (σημιτικό κυρίως) ΠΑΣΟΚ και την καραμανλική ΝΔ, να επανακάμψει.
Απ’ την άλλη, θα ευχόμουν στον ΣΥΡΙΖΑ που πριν 4,5 χρόνια ανέλαβε πετυχημένα κυβερνητικές ευθύνες -παρότι ακόμα ήταν ένα μέτωπο του 4% ανόμοιων δυνάμεων διαμαρτυρίας- να εδραιώσει μια για πάντα την πολιτική
του παρουσία. Το εκλογικό αποτέλεσμα προήλθε εκτός από την αναπόφευκτη φθορά και από μια λυσσώδη επικοινωνιακή επίθεση που δέχτηκε. Το ψύχραιμο συμπέρασμα είναι ότι διαχειρίστηκε μια εξαιρετικά δύσκολη περίοδο -και μια κατάρρευση που προκάλεσαν συγκεκριμένες πολιτικές δυνάμεις- και τα κατάφερε. Εκλογικά
αποτυπώθηκε με το σχεδόν 32% των ψήφων που έλαβε.
Το διακύβευμα της επόμενης περιόδου είναι να εκφραστεί πολιτικά και οργανωτικά αυτό το ποσοστό. Ο ΣΥΡΙΖΑ να πετάξει τα όποια βαρίδια και να μετεξελιχθεί στο μεγάλο δημοκρατικό κόμμα, που τόσο ανάγκη έχει ο τόπος. Σ’ ένα κόμμα – θεματοφύλακα της ισορροπημένης ανάπτυξης και της κοινωνικής ειρήνης που φέρνει η αίσθηση της δικαιοσύνης και η ευαισθησία για τους αδύναμους, υποστηρίζοντας με αποφασιστικότητα τις μεγάλες κατακτήσεις του λαού μας. Πάντως τελικά, ούτε ο Τσίπρας έμοιαζε με τον Μαδούρο, ούτε πρότυπο ήταν η Βενεζουέλα, όπως με τόση επιμονή προσπάθησαν – και τα κατάφεραν εν μέρει – να πείσουν τον Νεοέλληνα τα ποικίλα προπαγανδιστικά κέντρα…
