Γράφει ο Αλέξανδρος Καζαντζίδης
Θα έμοιαζε παράταιρο πριν από 10-15 χρόνια να μιλά κανείς για κοινωνικές δομές στήριξης, όπως συσσίτιο, παντοπωλείο, φαρμακείο, στα Βόρεια προάστια. Ωστόσο, την κρίση ένιωσαν σχεδόν όλοι στο πετσί τους, ιδίως Δήμοι, όπως το Χαλάνδρι, όπου η κοινωνική σύνθεση δεν ήταν ανέκαθεν αμιγώς αυτή που με ευκολία κάποιοι θα κατέτασσαν στο κουτάκι «Β.Π.» Για τις φτωχότερες τάξεις και όσους δεν άνηκαν καν σε αυτές μέχρι πρότινος, οι ανάγκες από το 2010 έχουν υπερπολλαπλασιαστεί. Έκτοτε, το κράτος, σε αυτό τον ευαίσθητο τομέα όπως και σε τόσους ακόμη, έριξε το μπαλάκι στους δήμους, αφού ταυτόχρονα μείωνε την «κάνουλα» χρηματοδότησης και προσωπικού στους ΟΤΑ.
Η κατάσταση για τις δημοτικές υπηρεσίες και τους ασθενέστερους πολίτες δεν άλλαξε κατά πολύ ούτε μετά το 2015 και όπως φαίνεται απέχει πολύ και το 2020 από ό,τι περιγράφεται από ορισμένους ως «ανάκαμψη». Ενδεικτικά είναι τα στοιχεία που δημοσιοποίησε πριν από λίγες μέρες το Κοινωνικό Φαρμακείο του Δήμου Χαλανδρίου, όπου, όπως ομολογεί η δομή, παραμένει σταθερά υψηλός ο αριθμός των πολιτών που εξυπηρετούνται. Συγκεκριμένα, τον περασμένο Ιανουάριο καλύφθηκαν οι ανάγκες 348 ανθρώπων με τη χορήγηση 487 τεμαχίων φαρμάκων και 335 φαρμακευτικού υλικού. Από το 2017, έχουν καταγραφεί συνολικά 9.456 (!) επισκέψεις και έχουν διανεμηθεί 22.078 φαρμακευτικά τεμάχια και παραφαρμακευτικά σκευάσματα.
Τέτοια είναι (και εδώ) η κρατική ανυπαρξία που το κοινωνικό φαρμακείο λειτουργεί χάρη σε ΕΣΠΑ, εδώ και μια τριετία περίπου, στο πλαίσιο του επιχειρησιακού προγράμματος της Περιφέρειας «Αττική 2014-2020», με τη συνεργασία του Γενικού Φιλόπτωχου Ταμείου της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών. Στη δομή του Δήμου Χαλανδρίου διανέμονται ελληνικά γενόσημα φάρμακα που μάλιστα, αποτελούν δωρεά της Πανελλήνιας Ένωσης Φαρμακοβιομηχανίας, καθώς και υγειονομικό υλικό.
Ο Δήμος, που υποστηρίζει όλα τα σχετικά προγράμματα με οικονομικούς πόρους, δημοτικούς χώρους και υπαλλήλους, συνεχίζει να «τρέχει» και το κοινωνικό παντοπωλείο. Σε συνεργασία με τον μη κυβερνητικό οργανισμό ΕΠΑΨΥ (Εταιρεία Περιφερειακής Ανάπτυξης και Ψυχικής Υγείας), εξυπηρετεί 1.240 ψυχές που δεν μπορούν να καλύψουν ανάγκες σε βασικά αγαθά. Πίσω από τους αριθμούς κρύβονται 470 οικογένειες με 378 ανήλικα παιδιά. Η παροχή του συσσιτίου επίσης καλά κρατεί, προσφέροντας ζεστά γεύματα σε 100 ωφελούμενους ημερησίως, ενώ χαρακτηριστικά μόνο το 2018 μοιράστηκαν 21.900 μερίδες φαγητού.
Πληρώνοντας αποφάσεις του παρελθόντος, ωστόσο, το Χαλάνδρι δεν έχει ενταχθεί στο πρόγραμμα «Βοήθεια στο Σπίτι» που προσφέρει αρωγή στην τρίτη ηλικία -ιδίως σε άτομα με αναπηρίες, ενώ σε 270 Δήμους ανά την Ελλάδα υλοποιείται με κρατικούς πόρους εδώ και 15 χρόνια. Μάλιστα, η θετική εξέλιξη της μονιμοποίησης των εργαζομένων της υπηρεσίας αφορούσε μόνο όσες περιοχές βρίσκονται ήδη στο πρόγραμμα. Για τις υπόλοιπες δεν προβλέπεται επέκταση, διότι οι δεσμεύσεις (του μνημονίου που βγήκαμε) απαγορεύουν επιπλέον πόρους και προσωπικό. Ίσως, σε αυτή τη χώρα το πιο απαραίτητο πρόγραμμα είναι το… βοήθεια στην αναλγησία.
