Γράφει η Ξένια Γιαννάκου – Από την έντυπη έκδοση της καθημερινής ΑΜΑΡΥΣΙΑΣ Κηφισιά – Νέα Ερυθραία – Εκάλη, Διόνυσος 19/11/21
Και κάπως έτσι, έφτασε η ώρα να… μετρηθούμε. Ξεπερνώντας το αρχικό σοκ του «πότε πέρασαν κιόλας δέκα χρόνια», ξαναμπαίνουμε στη διαδικασία της απογραφής, υπό διαφορετικές όμως συνθήκες.
Ελέω -και- κορωνοϊού, το να μπορείς να απογραφείς μόνος σου από το σπίτι σου, αποτελεί προνόμιο που εκτιμάται ιδιαιτέρως και σε κρατά ασφαλή. Η διαδικασία είναι απλή, καθώς το μόνο που χρειάζεται να κάνεις είναι να παραλάβεις τον φάκελο με τον μοναδικό κωδικό που θα αφήσει ο απογραφέας στο σπίτι σου και μαζί με τους κωδικούς taxis σου, να απογράψεις την κατοικία σου και όλα τα μέλη του νοικοκυριού σου. Όσοι, για οποιονδήποτε λόγο δεν τα καταφέρουν, θα απογραφούν από τον απογραφέα της περιοχής τους με τη διαδικασία της προσωπικής συνέντευξης.
Μέχρι εδώ καλά. Ή μήπως όχι;
Γιατί, κυρίες και κύριοι, μετά τους αρνητές μάσκας και τους αρνητές εμβολίου, εμφανίστηκαν και οι αρνητές απογραφής.
«Προσοχή, γυρνάνε και λένε ότι κάνουν απογραφή, ενημερωμένοι πόσα διαμερίσματα έχει η οικοδομή, πόσα άτομα υπάρχουν. Καρατσεκάρισμα για ελέγχους ανεμβολίαστων, ώστε κατόπιν θα αποστέλλονται κοινωνικοί λειτουργοί, πιθανά δικηγόροι, αστυνομία. Μην αφήνετε κανέναν να μπει στην οικία σας και μη δίνετε καμία πληροφορία και προσωπικά σας δεδομένα».
Αυτό είναι ένα από τα μηνύματα που κυκλοφορούν στα social media και τα οποία καλούν τους πολίτες να μην «παρασυρθούν» και «απογραφούν» γιατί θα τους φακελώσει ο… Μπιλ Γκέιτς. Την ίδια ώρα, απογραφείς περιγράφουν περιστατικά -στην καλύτερη περίπτωση- αδιαφορίας και άρνησης και -στη χειρότερη- υβριστικής συμπεριφοράς, από ανθρώπους που για κάποιο λόγο πιστεύουν ότι κάποιος θέλει να τους εμβολιάσει ή να τους κλέψει το DNA και ευαίσθητα προσωπικά στοιχεία.
Τι κι αν η απογραφή συμβάλλει στη βελτίωση της ποιότητας ζωής όλων καθώς τα αποτελέσματά της αποτελούν οδηγό για την αποτελεσματική άσκηση οικονομικής και κοινωνικής πολιτικής, καθώς και βάση τεκμηρίωσης για μια σειρά από σημαντικές, εθνικά, χρήσεις;
Τι κι αν Δήμοι, όπως για παράδειγμα του Διονύσου, εξηγούν στους πολίτες ότι το να απογραφούν σε αυτούς «θα συμβάλει στην ανάπτυξή τους για την επόμενη δεκαετία» καθώς ο αριθμός των μόνιμων κατοίκων καθορίζει παραμέτρους όπως το ποσό της κρατικής επιχορήγησης που αυτοί λαμβάνουν για να χρηματοδοτήσουν τις βασικές τους δραστηριότητες;
Τι κι αν οι υπεύθυνοι επιμένουν ότι τα στοιχεία που συλλέγονται είναι εμπιστευτικά και δεν συλλέγονται επ’ ουδενί ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα;
Για κάποιους, η παροχή δεδομένων για στατιστικούς λόγους έχει συνδεθεί με το εμβόλιο ή με απόπειρα «φακελώματος» λόγω πανδημίας.
Ο παραλογισμός στο απόγειό του; Προφανώς! Αλλά αν μπορούσα να μπω για λίγο στο μυαλό ενός αρνητή απογραφής θα ήθελα να μάθω, γιατί μπορεί να ενδιαφέρεται ο Μπιλ Γκέιτς για το ποιος μένει πού ή πόσα άτομα έχει ένα νοικοκυριό στην Κηφισιά, στον Διόνυσο, στη Μονεμβασιά, στις Φέρες Έβρου ή στη Γωνιά Ρεθύμνης;