Από τη στήλη ΕΠΕΑ ΠΤΕΡΟΕΝΤΑ – Γράφει ο Άγγελος Πολύδωρος
«Μεγάλη αναταραχή, θαυμάσια κατάσταση». Το είπε πρώτος ο Μάο, τότε που είχε θεοποιηθεί στην Κίνα και μου το θύμισε η πρώην υπουργός του ΣΥΡΙΖΑ κ. Αχτσιόγλου (με μεταπτυχιακό και διδακτορική διατριβή στο Εργατικό Δίκαιο) που σε διαδικτυακή εκδήλωση με θέμα «Η Ευρώπη μετά την πανδημία: Κοινωνία, Εργασία, Δικαιώματα» είπε: «Η κανονικότητα στην πραγματικότητα ποτέ δεν είναι ευκαιρία για την Αριστερά» και συνέχισε ανακατεύοντας τον «ατομικισμό» (ως εγωκεντρική θεωρία) με την «ατομική ευθύνη» (ως συμπεριφορά απέναντι στο κοινωνικό σύνολο): «Η κανονικότητα οδηγεί στον ατομικισμό, γι’ αυτό η κυβέρνηση επενδύει πάρα πολύ στην ατομική ευθύνη όλο αυτό τον καιρό. Η ατομικότητα βοηθά περισσότερο την πολιτική και τελικά βοηθά την άκρα δεξιά στο αφήγημά της». Τι να πρωτο-θαυμάσω; Τη λατρεία της αντικανονικότητας ή το ανακάτεμα του ατομισμού με την κοινωνική ευθύνη;
Τους έφταιξε και η δήλωση του κ. Πατέλη (με διδακτορικό στα οικονομικά) συμβούλου του πρωθυπουργού, για τους κατόχους διδακτορικού. Τι είπε ο άνθρωπος; Ότι «για τις πιο πολλές δουλειές που μπορεί να κάνει κάποιος μετά τις σπουδές του, όχι απλώς δεν είναι απαραίτητο το διδακτορικό, αλλά είναι και αρνητικό. Εγώ δηλαδή δεν θα προσλάμβανα κάποιον με διδακτορικό αν μου έκανε αίτηση, γιατί δείχνει ότι πιθανώς να είναι κάποιος άνθρωπος οοποίος δεν έχει απαραιτήτως όρεξη για δουλειά. Το διδακτορικό απαιτεί μια αφοσίωση, αν θες να το κάνεις καλά, 4, 5, 6 χρόνια, στην πιο παραγωγική σου ηλικία, οπότε είναι κάτι το οποίο ουσιαστικά καθυστερεί την καριέρα σου». Αυτή ήταν η δήλωσή του και πέσανε να τον φάνε, παρόλο που -δυστυχώς- η σύγχρονη οικονομία, εκεί μας έχει οδηγήσει. Και βρήκα το ρεπορτάζ της «Εφημερίδας των Συντακτών» της 11/6/2017 με τίτλο «Τυλίγουν σουβλάκια με τα πτυχία τους».
Ο σουβλατζής που είχε «σπαταλήσει» την παραγωγική του ηλικία στα μεταπτυχιακά, τύλιγε τα σουβλάκια με τις φωτοτυπίες των πτυχίων του και έμμεσα συμβούλευε τους νεαρούς πελάτες: «Αφήστε τα πτυχία και τα διδακτορικά και μπείτε νωρίτερα στην παραγωγή, γιατί αυτό που ενδιαφέρει τη χώρα μας είναι να δουλέψει η οικονομία». Και έχω ξαναγράψει για τα περιορισμένα περιθώρια της παραγωγικότητας της χώρας μας…
Το σφάλμα του κ. Πατέλη, ήταν ότι χαρακτήρισε «ίσως τεμπέληδες» τους κατόχους διδακτορικού πριν τους προσλάβει και διαπιστώσει την αξία τους. Ας πρόσεχε. Προσωπικά, όταν εργαζόμουν στην κοινωνική ασφάλιση, είχα βιώσει τον διορισμό δύο κατόχων διδακτορικού σε θέσεις για απόφοιτους λυκείου. Δήλωναν δε τα πτυχία τους στα «πρόσθετα προσόντα» μαζί με την «άριστη γνώση της Αγγλικής και της Γαλλικής γλώσσας».
