Γράφει ο Τάσος Μεργιάννης – Από την έντυπη έκδοση της Καθημερινής Αμαρυσίας – φύλλο Πεντέλης – Μελισσίων – Βριλησσίων – 04/03
Στις 26 Φεβρουαρίου συμπληρώθηκε ένας χρόνος από την ανακοίνωση του πρώτου κρούσματος κορωνοϊού στη χώρα μας, ενώ στις 23 Μαρτίου κλείνει ένας χρόνος από την έναρξη του πρώτου πανελλαδικού lockdown. Μέχρι την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές στην χώρα μας είχαν καταγραφεί 6.534 θάνατοι, ενώ τα συνολικά κρούσματα ήταν περισσότερα από 192.000.
Τι μάθαμε όλο αυτόν τον χρόνο; Υπάρχουν πράγματα που άλλαξαν προς το καλύτερο στις ζωές μας παρά τον ζόφο και την αβεβαιότητα που προκαλεί μια φονική πανδημία χωρίς ημερομηνία λήξης;
Προσπαθώντας να σταχυολογήσουμε τα σημαντικότερα εξ’ αυτών, δεν μπορούμε παρά να σταθούμε στην αύξηση των διαθέσιμων κλινών ΜΕΘ από 556 που ήταν πριν την πανδημία σε 1.322 που είναι ο αντίστοιχος αριθμός σήμερα σε όλη την επικράτεια. Η πανδημία μπορεί να αποκάλυψε τις αδυναμίες του Εθνικού Συστήματος Υγείας ( ελλείψεις σε υποδομές, νοσηλευτικό και παραϊατρικό προσωπικό) όμως παράλληλα ανέδειξε τον σημαίνοντας ρόλο του στην Κοινωνία και μας έκανε να καταλάβουμε ότι πρέπει να αποτελεί το θεμέλιο λίγο του οικοδομήματος της Υγείας.
Ας κρατήσουμε και 2-3 θετικά βήματα που έγιναν σε επίπεδο Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Κάποιοι Δήμοι έκαναν το πρώτο βήμα για το πέρασμα στην «νέα ψηφιακή εποχή» όπως ευαγγελίζονταν προεκλογικά (αλλά είναι αμφίβολο εάν θα το έκαναν πραγματικότητα χωρίς την παρούσα συγκυρία) με τις περισσότερες συνεδριάσεις των δημοτικών συμβουλίων να πραγματοποιούνται μέσω τηλεδιάσκεψης και να μεταδίδονται ζωντανά μέσω του συστήματος Webex. Ένα μικρό βήμα για την Αυτοδιοίκηση, ένα μεγάλο βήμα για την Ψηφιακή Αλλαγή.
Υπήρξαν Δήμοι που ενίσχυσαν την Κοινωνική τους Πολιτική, εφαρμόζοντας το Πρόγραμμα «Βοήθεια στο Σπίτι». Ένα Πρόγραμμα κοινωνικής προστασίας που έχει στόχο την παροχή οργανωμένης και συστηματικής φροντίδας σε ηλικιωμένους , άτομα με αναπηρίες και ευπαθείς ομάδες και το οποίο βρίσκει την τέλεια εφαρμογή του στον Δήμο Βριλησσίων, καθώς στην ουσία εδώ και ένα χρόνο το Πρόγραμμα έχει μετατραπεί σε «Βοήθεια για όλους»
Παρ΄ όλα αυτά, η επόμενη ημέρα για τους ΟΤΑ φαντάζει δύσκολη. Σύμφωνα με την έκθεση «EU annual regional and local» , οι Περιφέρειες και οι Δήμοι της Ε.Ε. σε ποσοστό πάνω από 90% αναμένουν μείωση των εσόδων τους, με τον οικονομικό αντίκτυπο του Covid-19 να δείχνει σοβαρός σε ολόκληρη την Γηραιά Ήπειρο.
Ένας ακόμα λόγος για τον οποίο η οικονομική αυτοτέλεια των ΟΤΑ που μπορεί να πραγματοποιηθεί με την μεταφορά δημόσιων πόρων (πχ. ΕΝΦΙΑ) στα ταμεία των Δήμων φαντάζει η μόνη λύση. Και μπορεί να πρόκειται για «σχέδιο επί χάρτου» που ακόμα βρίσκεται σε φάση εσωτερικής διαβούλευσης, σε περίπτωση όμως που γίνει Νόμος του Κράτους, άραγε οι τοπικοί άρχοντες θα είναι σε θέση να σηκώσουν αυτό το βάρος στους ώμους τους;
Θα δούμε ποτέ την Τοπική Αυτοδιοίκηση να αποδεικνύεται εν τοις πράγμασι σε κεντρικό πυλώνα ανάπτυξης του κράτους; Να ένα ωραίο ερώτημα που έφερε η θλιβερή επέτειος του εορτασμού του ενός έτους πανδημίας…