«Εγώ είμαι υπέρ του διαλόγου, του συνεχούς διαλόγου, κάτω απ’ τις οποιεσδήποτε συνθήκες». Περίμενα να ακούσω να την ρωτάνε τι γίνεται με τους συμπατριώτες μας των ακριτικών μας, νησιών, που ζουν αυτόν τον εφιάλτη καθημερινά. Η ερώτηση όμως δεν έγινε. Φαίνεται πως οι δημοσιογράφοι ενστερνίσθηκαν τη γαλατική ευγένεια που διέπει την εθνική πολιτική, η οποία έχει υιοθετήσει το «σφάξε με αγά μου ν’ αγιάσω». Κάποια στιγμή την ρώτησαν τι θα γίνει με την πρόσκληση του «φιλέλληνα» ΥΠΕΞ της Τουρκίας Νταβούτογλου, κι αν θα την αποδεχθεί πηγαίνοντας στην Τουρκία. Η απάντηση ήταν πως την έχει ήδη αποδεχθεί, χωρίς τον προσδιορισμό χρόνου, που θα τον αναλάβουν οι διπλωμάτες! (Ευτυχώς που τους θυμήθηκε ότι υπάρχουν). Ελπίζω, επειδή είμαι αισιόδοξος τύπος, πως έπειτα απ’ το αγκυροβόλι της τουρκικής ακάτου στη νησίδα της Ρω που έπειτα από ώρες την πήραν είδηση οι αρμόδιοι της Άμυνας και πήγαν να την ξεπαρκάρουν και την μετέπειτα αξίωση της Τουρκίας για έρευνες μέσα στα χωρικά μας ύδατα για πετρέλαιο, μάλλον θα πρέπει η ΥΠΕΞ να στερήσει των περιποιήσεων της μεγάλης συμμάχου της Αμερικής, της προσφιλούς τους Τουρκίας.
Η οποία Αμερική ανέλαβε τον ρόλο που κάποτε είχε η Μεγάλη Βρετανία, ο βραχίονας των Η.Π.Α. στην ανατολή γενικώς. Είδατε τι έγινε στην Κίνα, μόλις ζήτησε αυτή και η Ινδία νέο νόμισμα, καταργώντας το δολάριο; Οι Τουρκαλάδες, παρέα με τους Αμερικανούς, βάλανε το χεράκι τους και ξεσηκώθηκαν οι Ουιγούροι (μουσουλμάνοι μιας επαρχίας της Κίνας) και έγινε χαμός. Βεβαίως οι Κινέζοι δεν είναι χάπατα σαν εμάς και καθάρισαν την κατάσταση και καλά κάνανε!
Άκουσα άλλο ένα κουφό, που είχε σχέση με τη σύναξη του ΟΑΣΕ στην Κέρκυρα! Η ΥΠΕΞ είπε πως είχε επιτυχία. Όχι για την Ελλάδα, αλλά για τους Αμερικανούς. Διότι η προσγείωση των Σκοπιανών ως «Μακεδονία» στο ελληνικό έδαφος, έδειξε πως κάτι πρέπει να τρέχει και βεβαίως πάντα εις βάρος μας. Σε λίγες μέρες η Ε.Ε. απάλλαξε της βίζας τα Σκόπια, για τις μετακινήσεις των κατοίκων της στην Ευρωπαϊκή Ένωση!
❍ ❍ ❍
Άφησα πολλά, ασχολίαστα, απολύτως ενδιαφέροντα, γιατί αισθάνθηκα την ανάγκη να απαντήσω στην αναφορά του συνδυασμού της διοίκησης, στο κείμενο διαμαρτυρίας, για δημοσίευμα συναδέλφου, το οποίο κακώς θεωρήθηκε ως προσωπική επίθεση.
Σε μια παράγραφο διάβασα το «Κύριοι της ΑΜΑΡΥΣΙΑΣ δεν είμαστε όλοι ίδιοι» Αλλοίμονο αν ήμασταν όλοι ίδιοι, θα πλήτταμε αφόρητα. Όμως το «Κύριοι της ΑΜΑΡΥΣΙΑΣ» περιέλαβε κι εμένα, διότι είμαι 40 χρόνια στην εφημερίδα. Μπήκα λοιπόν στον πειρασμό να σταθώ σ’ αυτήν την παράγραφο που αφορά στο ποιοι υποτιμούν τη νοημοσύνη των πολιτών. Θεωρώ πως αυτοί που γράφουν υπαινισσόμενοι ανορθόδοξες συμπεριφορές των δημοσιογράφων, θα πρέπει να προσέχουν πολύ. Επανέρχομαι στα όσα γράφει η παράγραφος. Λέει λοιπόν πως: «υποτιμούν τη νοημοσύνη των πολιτών, ορισμένοι λειτουργοί του Τύπου, που θέτουν τη γραφίδα τους, κατά καιρούς στην υπηρεσία αυτών που τους πληρώνουν καλύτερα». Αυτό το κατέγραψα διότι προσωπικά το θεώρησα ως γκάφα του γράφοντος, αλλά χάρηκα διότι ανάμεσα στις λέξεις είδα αυτοκριτική!
Πράγματι ισχύει. Οι θεραπαινίδες του παρελθόντος δεν απεκδύονται το ρόλο τους. Τον παίζουν το ίδιο καλά και σήμερα. Ακριβώς γι’ αυτούς που πληρώνουν καλύτερα.
❍ ❍ ❍
Στο Συμβούλιο της 16ης Ιουλίου είχαμε και παραλιακές εμφανίσεις. Μια χυμώδης ύπαρξη, σίγουρα υπάλληλος του Δήμου, παρά πάσαν έννοια σεβασμού προς τον Δήμο και τους Δημότες που παρακολουθούσαν το Δημοτικό Συμβούλιο, εμφανίστηκε με σορτς. Θέλω να πιστεύω πως έπαθε αντικατοπτρισμό, νομίζοντας πως βρισκόταν «παρά θιν’ αλός» που λέγανε οι αρχαίοι. Αυτά προς γνώση των καθ’ ύλην αρμοδίων.
Χαριτίνη Ρασιά
