Άλλο ένα έγκλημα εργοδοτικής αδιαφορίας συντελέστηκε στις 14 Σεπτεμβρίου. Αυτή τη φορά στον Δήμο μας. Έτσι το σύνολο νεκρών σε εργατικά ατυχήματα μόνο το 2009 έχει ανέλθει σε 200 εργαζόμενους με στοιχεία ΓΣΕΕ ξεπερνώντας κάθε προηγούμενο.
Του Πέτρου Κονταρίνη
Στη συγκεκριμένη περίπτωση για ένα έργο που πριν μερικά χρόνια έπρεπε να πραγματοποιηθεί από την ΕΥΔΑΠ από ειδικευμένο μόνιμο προσωπικό με την επίβλεψη του Δήμου Κηφισιάς το έργο ανέλαβε κάποιος εργολάβος που με μοναδικό γνώμονα προφανώς το κέρδος έβαλε τους δύο άτυχους εργάτες προέλευσης Ινδίας – Νεπάλ ανειδίκευτους και χωρίς μέτρα προστασίας για τη συγκεκριμένη επικίνδυνη εργασία με το γνωστό τραγικό αποτέλεσμα.
Από τους εμπλεκόμενους άλλοι πρέπει να είναι ευχαριστημένοι. Οι κυβερνητικές πολιτικές με κάλυμμα τις μεταρρυθμίσεις σήμερα και τον εκσυγχρονισμό χθες, έχουν καταφέρει να εκποιήσουν τις δημόσιες υπηρεσίες στο ιδιωτικό κεφάλαιο που θέλουν να εξυπηρετούν [ νεοφιλελευθερισμός].
Το ίδιο οι εργολάβοι μικροί ή μεγάλοι ,που αναλαμβάνουν τομείς που μέχρι προχτές ήταν στην αποκλειστική αρμοδιότητα του κράτους μέσα σε αυτή και η ύδρευση αποχέτευση, μόνο που το κάνουν με μοναδικό κίνητρο το κέρδος, πράγμα που προϋποθέτει ανασφάλιστη εργασία εξοντωτικά ωράρια χωρίς μέτρα ασφάλειας και κακοπληρωμένα μεροκάματα. Τις περισσότερες φορές θύματα είναι εξαθλιωμένοι μετανάστες που χρησιμοποιούνται από τις τρέχουσες πολιτικές για την παραπέρα υποβάθμιση των μεροκάματων και τη διάλυση των εργασιακών σχέσεων.
Αλλά και οι Δήμοι και οι άλλοι φορείς εφαρμόζοντας κατά γράμμα τους νόμους για την συνεργασία δημόσιου και ιδιωτικού τομέα αναθέτουν με μικρότερο κόστος τα έργα.
Θαυμάστε συμπολίτες την κοινωνία στην οποία μας οδήγησαν οι θιασώτες του φιλελευθερισμού, γκρεμίζοντας και ξεπουλώντας ό,τι δημιούργησαν σαν κρατική ισχυρή υπόσταση και κοινωνικό σύστημα, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής και ο Ανδρέας Παπανδρέου με την αποφασιστική συμβολή του αριστερού εργατικού κινήματος.
Αν θέλουμε αυτή η αχαλίνωτη προσπάθεια κερδοφορίας για λίγους και ημέτερους να σταματήσει ώστε να μην παραδώσουμε στα παιδιά μας μια κοινωνία χειρότερη από αυτή που κληρονομήσαμε εμείς, στις 4 Οκτωβρίου έχουμε μία ακόμα ευκαιρία. Ας μην πάει χαμένη.
