Η μαγική και απρόβλεπτη κάλπη σε περίμενε και φέτος το Νοέμβρη. Εσύ, βυθισμένος στην ανασφάλεια και το φόβο που καθημερινά εκπέμπουν οι κρατούντες και τα ΜΜΕ, σαν ένας καλός πολίτης, τίμησες το δοβλέτι με την ψήφο σου.
Είναι, σου λέει, δημοκρατικό δικαίωμα του πολίτη να εκλέγει «ο ίδιος» τους ταγούς της πολιτικής ζωής του τόπου του.
Είτε το έκανες, είτε όχι, η διαφορά για σένα θα αργήσει, αν ποτέ φανεί.
Δεν συμβαίνει όμως το ίδιο για χιλιάδες υποψήφιους ανά την επικράτεια, που άδραξαν την ευκαιρία να αναστήσουν το δικό μας Καλλικράτη. Ο δόλιος Καποδίστριας έτσι και αλλιώς δολοφονήθηκε, κυριολεκτικά και μεταφορικά, με χιλιάδες δημάρχους, αντιδημάρχους που όργωναν πολιτείες και χωριά για το καλό σου, φυσικά. Εσύ ο απλός ψηφοφόρος μονολογείς ότι οι καιροί άλλαξαν, απλά νοσταλγείς την εποχή που ζούσες με τα δανεικά. Ξεγελάς τον εαυτό σου ότι θα τους τιμωρήσεις στην κάλπη, σε ένα δοκιμασμένο παιχνίδι που έφτιαξαν άλλοι για σένα, πριν από σένα.
Κάθε προ-εκλογική περίοδος μοιάζει με μπρα ντε φερ, ένα θυσιαστήριο ψυχών για όσους τίμιους, ηθικούς και ικανούς μάς απέμειναν. Το παιχνίδι είναι, λίγο πολύ, σικέ.
Υπέρμετρες φιλοδοξίες, αβάσταχτες λυκοφιλίες και κοινωνικές απρέπειες δεν λείπουν από τη διαδικασία.
Για να εξασφαλιστεί καλύτερα το αποτέλεσμα, δηλαδή η κατάκτηση αξιωμάτων, πολλοί μετέρχονται δοκιμασμένα τεχνάσματα συστήνοντας ανίερες συμμαχίες, υπόγειες συναλλαγές και τα παρόμοια. Έτσι πετυχαίνεται ο βιασμός προσωπικοτήτων και η νόθευση συνειδήσεων.
Ο τόπος μας διαθέτει φωτισμένους με μορφωτικό επίπεδο και ικανότητα ανθρώπους, οι οποίοι όμως κρατούν αποστάσεις ασφαλείας από την πολιτική και το σύστημα.
Με αυτόν τον τρόπο βρίσκει γόνιμο έδαφος ο αριβισμός, όπου κάποιοι ανεπάγγελτοι, χωρίς σοβαρή αξιολόγηση για την επάρκειά τους, όχι σπάνια κατακτούν θώκους στην αυτοδιοίκηση και την πολιτική. Για να το πετύχουν αυτό, αναλώνουν μεγάλο κομμάτι του χρόνου τους περιφερόμενοι στα κανάλια της τηλεόρασης και τις πλατείες.
Δεν παραλείπουν να τυπώσουν πανάκριβα φυλλάδια για να μας παρουσιάσουν την αφεντιά τους. Αποτέλεσμα; Μέσα σε αυτό το χωνευτήρι προσωπικοτήτων με μεγάλες αποκλίσεις γνώσεων, ιδεών και κομματικής ιδεολογίας, ασφαλώς και εκλέγονται αξιόλογοι και ικανοί άνθρωποι, αλλά, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι από κακή πληροφόρηση και άγνοια του εκλογικού σώματος, εκλέγονται και πολλές μετριότητες. Τούτο διότι ελάχιστοι ψηφοφόροι μπαίνουν στον κόπο να ρωτήσουν, να διαβάσουν βιογραφικά, να μάθουν τέλος πάντων ποιον ψηφίζουν και γιατί. Από ότι λένε οι ειδικοί, το πολιτισμικό επίπεδο και άρα το κριτήριο της εκλογικής βάσης, σε σχέση με άλλες χώρες, οι Έλληνες, όχι σπάνια, ψηφίζουν με το θυμικό, όχι τη γνώση. Σε αυτά έρχεται να προστεθεί η άθλια χειραγώγηση της κοινής γνώμης από κομματικές και προσωπικές σκοπιμότητες. Για αυτό πολλοί υποψήφιοι δοκιμάζουν την έκπληξη της ζωής τους με το απρόβλεπτο αποτέλεσμα της κάλπης, ενώ κάποιοι, άλλοι, εκπλήσσονται, πώς έγινε και εκλέχτηκαν.
Με τη γενικευμένη απαξίωση των πολιτικών μας, εκείνο που πρέπει να προβληματίσει σοβαρά τους κρατούντες και χρήζει βαθιάς ανάλυσης, είναι η πολύ μεγάλη αποχή από τις κάλπες. Η αποχή αυτή δεν μπορεί να ερμηνευτεί με τους ίδιους όρους όπως π.χ. συμβαίνει στις Η.Π.Α. Στη χώρα μας ίσως να είναι μια βραδυφλεγής βόμβα για την κοινωνική γαλήνη.
Τέλος ας θυμηθούμε τη ρήση του George B. Shaw που είπε: «Δημοκρατία είναι το πολίτευμα που μας εξασφαλίζει ότι δεν πρόκειται να κυβερνηθούμε από άτομα καλύτερα από εκείνα που μας αξίζουν…».
Είναι χαρακτηριστικό, ένας μαθητής του Λυκείου εξετάζεται στα γραπτά και προφορικά να περάσει στην άλλη τάξη.
Ένας υποψήφιος για την τοπική αυτοδιοίκηση, αρκεί το όνομά του στο ψηφοδέλτιο και μια καλή φωτογραφία στο βιογραφικό το οποίο συντάσσει ο ίδιος.
Σε άλλες χώρες, οι υποψήφιοι, για δημόσιες θέσεις, πέρα από τα τυπικά προσόντα που διασταυρώνονται, χρειάζεται συστατική επιστολή δυο-τριών έγκριτων πολιτών της περιοχής στην οποία θα είναι υποψήφιοι.
Όπως ένα φάρμακο σε υπερβολική δόση μπορεί να βλάψει την υγεία, το ίδιο μπορεί να συμβεί με την πολλή και άκριτη δημοκρατία στο δημόσιο βίο.
Γιώργος Σταυράκης
