Ντροπή, Οδύνη, Θυμός… Άλλο θέμα είχα προγραμματίσει για σήμερα φίλοι συνοδοιπόροι στην ΑΝΤάΡΑ της ψυχής και του νου, αλλά την Κυριακή το βράδυ, ο Σταύρος Θεοδωράκης στο MEGA, μου άλλαξε αποφάσεις και βεβαίως θέμα.
ΠεριΓράφει η Θέμις Μαυραντή
Οι «Πρωταγωνιστές» -σε επανάληψη- προέβαλλαν στις οθόνες της ιδιωτίας των κατοίκων αυτής της χώρας, το δράμα των εξαρτημένων παιδιών της Ελλάδας, από τις παραισθησιογόνες ουσίες.
Μας έδειξε Ασθενείς που έχουν κάνει Αίτηση εδώ και 3, 5,6,7!!!! Χρόνια να μπουν στο «Πρόγραμμα Μεθαδόνης», έχουν…εγγραφεί στην ΕΠΑΙΣΧΥΝΤΗ «Λίστα» -καλά την είπε κάποιος- του Σίντλερ και περιμένουν…
Στο μεταξύ, καταπίνουν ό,τι κυκλοφορεί σε χάπι, και δηλητηριάζονται με ουσίες που δεν τις βάζει ο νους μας, γιατί δεν μας έτυχε να πέσουμε στο δόκανο των εμπόρων του Θανάτου.
Δεν έτυχε σ’ εμάς, δεν έτυχε στα παιδιά μας.
Κι εδώ, κάνουμε ένα τραγικό λάθος: Δεν θεωρούμε ΟΛΑ τα παιδιά του κόσμου ΔΙΚΑ μας. Λάθος, που σήμερα κοστίζει πανάκριβα στην κοινωνία αυτής της χώρας, ενώ αύριο θα της καταλογιστεί ως χρέος, μαζί με όλα τα υπόλοιπα υποθηκευμένα της υπάρχοντα.
Τούτο όμως το χρέος δεν θα αφορά στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Αυτό εδώ, πρέπει να αποδοθεί στο «ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΤΑΜΕΙΟ ΖΩΗΣ» και τέτοιο Ταμείο ΔΕΝ υπάρχει!!!
ΟΔΥΝΗ!
Στεκόταν μπροστά τους, τους κοίταζε κατάματα, τους μιλούσε απλά, φιλικά, σαν να έκανε το πιο φυσικό πράγμα στον κόσμο.
Είδε τη Μαρία να ρουφάει καπνό –εκεί μπροστά στην κάμερα– από μία περίεργη «πίπα» και τα παιδιά γύρω να την οδηγούν: Κράτει Μαρία, κράτει…
Τους έβλεπε να τρυπιούνται όπου έβρισκαν φλέβα. Τους ρωτούσε διακριτικά για τη ζωή τους, άκουγε να μιλάνε για την τραγωδία τους η οποία αυτόματα μετουσιωνόταν σε Καταγγελία-Ανάθεμα που ερχόταν απειλητικά κατά πάνω μας, δίχως να εξαιρεί ΚΑΝΕΝΑΝ!
Τα συναισθήματα για όποιον τα διαθέτει ακόμα για τον έξω κόσμο, ήταν: ΝΤΡΟΠΗ, ΟΔΥΝΗ, ΘΥΜΟΣ. Μέσα δε από την οθόνη, μια τραγική πραγματικότητα απαιτούσε: Ξεστραβωθείτε Έλληνες, ελληναράδες, ελλλαδίτες, νοικοκυραίοι, χριστιανοί και λοιποί Μοιραίοι αυτής της χώρας. Ξυπνήστε! Αυτό το ΕΓΚΛΗΜΑ, διαρκεί χρόνια και χρονάκια, χωρίς να χαλάει η ζαχαρένια σας.
Το παραλαμβάνει η μία κυβέρνηση μετά την άλλη, σε μια ΕΠΑΙΣΧΥΝΤΗ σκυταλοδρομία «μασκαράδων», που παριστάνουν τους αθλητές στο στίβο της… «κοινωνικής προσφοράς»…
Ένα Απίστευτο Δράμα, μια Εθνική Τραγωδία, «παίζεται» ολόκληρες δεκαετίες σε όλη την Ελλάδα – την ηπειρωτική και τη νησιωτική– απ’ άκρη σ’ άκρη! Οι κυβερνώντες όμως αυτήν την χιλιοπροδομένη, καταληστευμένη, κοσμορεζιλεμένη Ελλάδα –τακίμι με το «λαό» που τους αναλογεί– έχουν άλλες φαγούρες.
Δεν ξέρω ρε παιδιά, αλλά για την κατάστασή μας πρέπει να βρεθεί ένα «νεκροκρέβατο» σαν της Χιονάτης, κι έτσι ξαπλωμένοι πάνω του, να σκοντάψει κατά τη μεταφορά πριν το θάψιμο, μπας και ταρακουνηθούμε και «ξεράσουμε το μήλο» που μας ταΐζουνε τόσα χρόνια. Πρέπει να γίνει κάτι μ’ άλλα λόγια, και να «ξαναζωντανέψουμε», αλλά, ως Έλληνες Πολίτες αυτή τη φορά.
Για να «ξυπνήσουμε» οικιοθελώς δεν το βλέπω.
Χρόνια τώρα παλεύουνε τα παιδιά με τα σπρέι στα χέρια να μας προειδοποιούν με τεράστια μαύρα γράμματα στους τοίχους: «Ξυπνήστε ρεεε. Σας Κλέβουνε, δεν σας χαϊδεύουν» και δεν το μπόρεσαν!…
Μας Κλέβουν τα Παιδιά μας. Μας Κλέβουν την Ομορφιά, τη Χαρά, το Αύριο. Μας Κλέβουν τη ΖΩΗ την ίδια κι αυτό γιατί ΚΑΤΑΝΤΗΣΑΜΕ να ζούμε από τη μέση και κάτω: Εκεί που βρίσκονται Οι τσέπες, Το στομάχι, Τα όργανα του sex. Και ένας κουτσουρεμένος άνθρωπος, μπορεί να Ανέχεται, να Καταδέχεται και να Αποδέχεται όλων των λογιών τα Εγκλήματα, αρκεί να μπορεί να βρίζει, να σχολιάζει, να διαμαρτύρεται γενικώς.
ΘΥΜΟΣ!!!
Δεν είχα δει πριν την συγκεκριμένη εκπομπή του Σταύρου Θεοδωράκη. Του δημοσιογράφου με τη δωρική δομή στην παρουσίαση των θεμάτων του, που έχει αναδείξει «στεγνά», «ωμά», τα πιο καυτά κοινωνικά προβλήματα: Πορνεία, Ναρκωτικά, Φυλακές, και άλλες τέτοιες… ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΕΣ που αφορούν σε Ανθρώπινες ζωές!
– Από πότε είσαι στα ναρκωτικά; Ήταν η ερώτηση σε ένα παλικάρι γύρω στα 20-25. Εξ άλλου όλα αυτά τα παιδιά με τα οποία ήρθε –σε φανερή– επαφή, άντε να έφταναν μέχρι τα 35 τους χρόνια.
– Από ΠΕΝΤΕ ΧΡΟΝΩΝ!!!! (σ.σ. Ναι όπως το ακούτε!)
Από 5 χρονών ζω μέσα στα ναρκωτικά με γονείς στην πρέζα, που τους έβλεπα να κάνουν χρήση και δεν καταλάβαινα…
Μαζί με το γάλα του λοιπόν αυτό το μωρό, γεύτηκε και τα «Δώρα» όλου του σάπιου, αδιάφορου, ξεχαρβαλωμένου ΕΠΙΤΗΔΕΣ, κοινωνικοπολιτικού μας συστήματος.
– Εσύ πώς είσαι; Ρωτάει τον Παναγιώτη. Είμαι χάλια, ντρέπομαι αλλά διέξοδο δεν έχω. Κάποτε καθάρισα για τριάμιση χρόνια μέσα στον Κορυδαλλό. Βγήκα καθαρός, έπιασα μια καλή δουλειά σε υπολογιστές, κι όταν κλήθηκα στο Δικαστήριο για το υπόλοιπο της ποινής μου, ενώ πήγα όλα τα χαρτιά πως ήμουν καθαρός, πως δούλευα κλπ, με έστειλαν άλλους τρεις μήνες στις φυλακές της Πάτρας που είναι για ναρκομανείς. Εκεί μέσα ξέρεις τι γίνεται. Κυκλοφορούν τα πάντα. Βρίσκεις ό,τι θέλεις. Είπα να δοκιμάσω μία, η μία έφερε την άλλη και αυτό ήταν…
Κι εκεί μπροστά μας, αυτό το παλικάρι έβαλε την κοπελιά του να του περάσει τη δόση του σε φλέβα του λαιμού!…
Ήταν κι αυτή εξαρτημένη, αλλά είχε μπει στο Πρόγραμμα της μεθαδόνης και «ΣΩΘΗΚΕ» όπως είπε. Αυτό ακριβώς, είπαν ΟΛΟΙ όσοι είναι στο Πρόγραμμα, κι αυτό φάνηκε, διότι βοηθημένοι από τον ΟΚΑΝΑ, είτε δουλεύουν είτε όχι, ζουν Ανθρώπινα!
Θέλει να ελαττώσει τη δοσολογία του υποκατάστατου σταδιακά, αλλά η τραγωδία που βιώνει δεν την βοηθάει για κάτι τέτοιο.
