Πως θα μπορούσαν να κάνουν ένα τέτοιο παράλογο τρικ;
Το παιχνίδι του Σάμερς και των τραπεζιτών ήταν να προσθέσουν στη Συμφωνία Χρηματοοικονομικών Υπηρεσιών (ή FSA), μια δυσνόητη και καλοήθη προσθήκη στις διεθνείς εμπορικές συμφωνίες που ελέγχονται από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου.
Έως ότου οι τραπεζίτες αρχίσουν να παίζουν το παιχνίδι τους, οι συμφωνίες του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου θα ασχολούνταν απλά με εμπόριο αγαθών, δηλαδή με τα αυτοκίνητα και τις μπανάνες.
Οι νέοι κανόνες που δημιουργήθηκαν από τον Σάμερς και τους τραπεζίτες θα εξανάγκαζαν όλα τα έθνη να δεχθούν να εμπορεύονται τα τοξικά περιουσιακά τους στοιχεία, όπως τα χρηματοοικονομικά παράγωγα.
Και μέχρις ότου οι τραπεζίτες σχεδιάσουν εκ νέου τη Συμφωνία Χρηματοοικονομικών Υπηρεσιών (ή FSA), κάθε έθνος, θα έλεγχε και θα ναύλωνε τις τράπεζες εντός των συνόρων του. Οι νέοι όροι του παιχνιδιού υποχρέωναν κάθε έθνος να ανοίξει τις αγορές του στη Citibank, στη JP Morgan και στα «προϊόντα» των παραγώγων τους.
Ετσι, όλα τα 156 έθνη στο πλαίσιο του ΠΟΕ θα έπρεπε να συνθλίψουν τις δικές τους υπηρεσίες Glass-Steagall μεταξύ των εμπορικών τραπεζών, των αποταμιεύσεων και των επενδυτικών τραπεζών που ασχολούνταν με παράγωγα.
Η επινόηση να γίνει ο ΠΟΕ ο πολιορκητικός κριός των τραπεζιτών, αποδόθηκε στον Γκάιντνερ ο οποίος αναγορεύθηκε σε πρέσβης στον ΠΟΕ.
Οι τραπεζίτες τρελαίνονται
Γιατί για οποιονδήποτε λόγο ένα έθνος θα συμφωνούσε να επιτρέψει ρεσάλτο στο τραπεζικό του σύστημα το οποίο να καταλάβουν οικονομικοί πειρατές όπως η JP Morgan;
Η απάντηση στην περίπτωση του Εκουαδόρ ήσαν οι μπανάνες, καθώς το Εκουαδόρ είναι μια πραγματικά μπανανία. Το κίτρινο φρούτο αποτελεί πηγή ζωής και θανάτου του σκληρού συναλλάγματος. Εάν αρνείτο να υπογράψει τον καινούργιο ΠΟΕ, το Εκουαδόρ θα τάιζε τις μπανάνες του στις μαϊμούδες και θα κατέληγε στην πτώχευση. Έτσι το Εκουαδόρ υπέγραψε.
Έτσι κάθε έθνος εκβιάστηκε να υπογράψει.
Όλα τα έθνη εκτός από ένα.
Ο νέος πρόεδρος της Βραζιλίας Ινιάτσιο Λούλα ντα Σίλβα αρνήθηκε.
Σε αντίποινα, απειλήθηκε η χώρα του από τον επίτροπο Εμπορίου της ΕΕ, Πέτερ Μέντελσον, με ένα εικονικό εμπάργκο των προϊόντων της, κάτι που αναφέρεται σε εμπιστευτικό μνημόνιο που απέκτησα.
Ωστόσο, μόνο η σθεναρή άρνηση του Λούλα ανταμείφθηκε από τα Δυτικά έθνη, με μια οικονομία που επιβίωσε και άκμασε κατά την διάρκεια της τραπεζικής κρίσης του 2007-9.
Η Κίνα υπέγραψε μεν αλλά πήρε την ανταμοιβή της. Άνοιξε μια ρωγμή στον τραπεζικό της τομέα για την πρόσβαση και τον έλεγχο των εξαρτημάτων αυτοκινήτων στις ΗΠΑ και σε άλλες αγορές. (Ουσιαστικά δυο εκατομμύρια αμερικανικές θέσεις εργασίας μετακινήθηκαν στην Κίνα).
Ο νέος ΠΟΕ σήκωσε το καπάκι του κουτιού της Πανδώρας στο εμπόριο των παγκόσμιων παραγώγων. Ανάμεσα στις περιβόητες συναλλαγές που νομιμοποιήθηκαν: Η Goldman Sachs (όπου ο γραμματέας του Θησαυροφυλακίου Ρούμπιν ήταν συμπρόεδρος) επεξεργάσθηκε μια μυστική ανταλλαγή ευρωπαϊκών παραγώγων με την Ελλάδα η οποία τελικώς κατέστρεψε αυτό το έθνος.
Στο Εκουαδόρ, όπου ο τραπεζικός τομέας του απορυθμίστηκε και δυναμιτίστηκε, ξέσπασαν διαδηλώσεις. Η Αργεντινή χρειάσθηκε να πουλήσει τις εταιρείες πετρελαίου της (στους Ισπανούς) και το σύστημα ύδρευσής της (στην Enron) ενώ οι δάσκαλοί της έψαχναν για τροφή στους σκουπιδοτενεκέδες.
Κατόπιν οι Τραπεζίτες αγρίεψαν στην Ευρωζώνη και βούτηξαν με το κεφάλι στις λίμνες των παραγώγων χωρίς να ξέρουν να κολυμπάνε και τώρα η ήπειρος πουλιέται σε μικρά φθηνά κομμάτια στη Γερμανία.
Βεβαίως, δεν ήταν μόνο οι απειλές που πούλησαν την Δημοσιονομική Αρχή Συμπεριφοράς FSA (Η FCA ρυθμίζει τον κλάδο των χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών. Στόχος της είναι η προστασία των καταναλωτών, η διασφάλιση της βιομηχανίας να παραμένει σταθερή και να προωθεί τον υγιή ανταγωνισμό μεταξύ των φορέων παροχής χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών) αλλά επίσης και ο πειρασμός.
Άλλωστε κάθε κακό ξεκινά από μια δαγκωματιά ενός μήλου που προσφέρεται από ένα φίδι. Το μήλο εδώ είναι οι αστραφτεροί σωροί χρήματος που βρίσκονται κρυμμένοι στο FSA και είναι στην διάθεση των τοπικών ελίτ. Το φίδι ονομάζεται Λάρρυ.
Όλο το κακό και ο πόνος πηγάζουν από ένα μόνο μνημόνιο;
Φυσικά όχι. Το κακό είναι το ίδιο το Παιχνίδι, με τον τρόπο που παίζεται από την ομάδα των τραπεζιτών. Το μνημόνιο μόνο αποκάλυψε το παιχνίδι τους για το τελειωτικό χτύπημα.
Το μνημόνιο όμως αποκαλύπτει και πολλά για τον Σάμερς και τον Ομπάμα.
Ενώ δισεκατομμύρια θλιμμένες ψυχές ακόμα υποφέρουν από την παγκόσμια τραπεζική καταστροφή, οι Ρούμπιν και Σάμερς δεν δυστύχησαν. Η απορρύθμιση από τον Ρούμπιν των τραπεζών επέτρεψε την δημιουργία ενός οικονομικού τερατουργήματος που αποκαλείται «Citigroup». Μέσα σε εβδομάδες αφού έφυγε από το αξίωμά του, ο Ρούμπιν, ονομάσθηκε διευθυντής και μετά πρόεδρος της Citigroup, η οποία πτώχευσε αφού αποζημίωσε τον Ρούμπιν με ένα συνολικό ποσό της τάξης των 126 εκατ. δολαρίων.
Αργότερα ο Ρούμπιν ανέλαβε άλλη θέση, ως βασικός χρηματοδότης της εκστρατείας ενός νεαρού Γερουσιαστή, του Ομπάμα…
Ελάχιστες μόνο ημέρες μετά την εκλογή του ως προέδρου, ο Ομπάμα με την επιμονή του Ρούμπιν, έδωσε στον Σάμερς τη θέση ως «Τσάρου της Οικονομίας» και ανέδειξε τον Γκάιντνερ ως υπασπιστή του, δηλαδή Γραμματέα του Υπουργείου Οικονομικών.
Το 2010, ο Σάμερς παρέδωσε τον αυτοκρατορικό του μανδύα για να γυρίσει ως «σύμβουλος» στη Citibank και σε άλλες οντότητες της απορρύθμισης των τραπεζών, οι οποίες ανέβασαν το κασέ του σε 31 εκατομμύρια δολάρια από την αρχή του μνημονίου, του «τελικού παιχνιδιού».
Το γεγονός ότι ο Ομπάμα κατ’ εντολή του Ρόμπερτ Ρούμπιν θα επέλεγε τον Σάμερς ως διοικητή του Federal Reserve Board σημαίνει ότι δυστυχώς ακόμα βρισκόμαστε πολύ μακριά από το τέλος του παιχνιδιού.
Μαρία Μαρκοπούλου