Να δώσουμε ορισμένες παραμέτρους για το θέμα της Αργεντινής, που ειρήσθω εν παρόδω αξίζουν εύσημα στην κυβέρνηση της ηρωίδας Κίρσνερ και στον μαχητή υπουργό των Οικονομικών που δεν λύγισε μπροστά στους γύπες της διεθνούς τοκογλυφίας που είναι το «κλαμπ του Παρισιού». Η Αργεντινή έκανε στάση πληρωμών και αναγνώρισε το χρέος ως απεχθές. Μετά από πολυετή αγώνα πλήρωσε μόνο το 10% του συνολικού χρέους! Η Ελλάδα με τους εθελόδουλους συνεργάτες του οικονομικού Ράιχ, που καμώνονται ότι κυβερνούν, έσπευσαν να αναγνωρίσουν όλο το χρέος. Το οποίο θα πέσει στις πλάτες και των δισέγγονων μας!
Η ανεργία της Αργεντινής μέσα στην κρίση έφτασε έως 25% (το 2013 μειώθηκε στο 7,2%). Στην Ελλάδα σήμερα είναι στο 28% και συνεχίζει. Στην Αργεντινή οι μισθοί των δημοσίων υπαλλήλων μειώθηκαν έως 13%. Στην Ελλάδα των εθνοσωτήριων συγκυβερνήσεων μειώθηκαν οι μισθοί έως 50%. Επίσης, στην Αργεντινή το κόστος ζωής μειώθηκε απίστευτα, έγινε η πιο φθηνή χώρα του ημισφαιρίου, ενώ η Ελλάδα είναι η πλέον ακριβή χώρα της Ευρώπης.
Ένα εξίσου σοβαρό στοιχείο είναι η ύφεση. Στην Αργεντινή η ύφεση είχε διάρκεια 4 χρόνια (1999-2002), ενώ στην Ελλάδα κλείνουμε αισίως τα 6 χρόνια και όπως αναφέρουν τα κιτάπια έως το 2020 έχουμε ακόμη δρόμο. Τώρα όσο για την οικονομία, η Ελλάδα βρίσκεται στις τελευταίες θέσεις της Ευρώπης σε αντίθεση με την Αργεντινή, που είναι μετά τη Βραζιλία και τη Βενεζουέλα στην κορυφή των οικονομιών του νοτίου ημισφαιρίου.
Εντύπωση, ωστόσο, προκαλεί το γεγονός ότι κανένα από τα συστημικά ΜΜΕ δεν αναφέρθηκε εκτενώς στο ζήτημα της Αργεντινής. Στα αυτιά μας ηχεί ακόμη η παρόλα του πρωθυπουργεύοντος Σαμαρά: Δεν θα γίνουμε σαν την Αργεντινή!
Ως πότε όμως;
Γ. Σπαθόπουλος
