Με επιστολή της η Ελένη Παπαστελιάτου, κάτοικος Δήμου Λυκόβρυσης-Πεύκης, μοιράζεται δημόσια τις ανησυχίες της για μία ενδεχόμενη πυρκαγιά από «εμπρησμό» στα περιαστικά δάση του Δήμου. Αφορμή, η πρόσφατη θλιβερή επέτειος της συμπλήρωσης ενός έτους από τον περυσινό εμπρησμό στο δάδος Κάσδαγλη. Ακολουθεί η επιστολή:
Έχει παρέλθει ένας χρόνος από το απόγευμα της 15ης Ιουλίου 2013, όταν πυρκαγιά εκδηλώθηκε στο δάσος Κάσδαγλη. Η εστία της φωτιάς είχε γίνει αμέσως αντιληπτή από κατοίκους, οι οποίοι με ίδια μέσα κατέσβησαν την φωτιά εν τη γενέσει της και την περιόρισαν πριν γίνει απειλητική για το περιβάλλον. Η φωτιά πρώτα περιορίστηκε και μετά κατασβέστηκε πριν την άφιξη της πυροσβεστικής υπηρεσίας.
Αξίζει να θυμηθούμε ότι την ημέρα του εμπρησμού, ο Δήμος Λυκόβρυσης-Πεύκης δεν διέθετε ομάδα δασοπροστασίας. Την επόμενη ημέρα, από τις 16 Ιουλίου 2013 ομάδες περιπολίας του Δήμου εμφανίστηκαν, επιτηρούσαν τα δάση, και περιπολούσαν με οχήματα με δυνατότητες κατάσβεσης.
Ένα χρόνο μετά, τίποτα δεν έχει αλλάξει προς το καλύτερο σε σχέση με πέρυσι. Τουναντίον η κατάσταση έχει επιδεινωθεί. Όπως και πέρσι έχει γίνει καθαρισμός της αποξηραμένης βλάστησης. Ακόμα όμως δεν υπάρχουν περιπολίες και ο Αύγουστος έρχεται σε λίγες ημέρες.
Δεν συμφωνούμε ότι οι περιπολίες με εξοπλισμένα οχήματα δρουν αποτρεπτικά σε ενδεχόμενο εμπρησμού ή και οποιαδήποτε άλλης φθοράς του οικοσυστήματος; Δεν μαθαίνουμε από τα λάθη μας; Σε περίπτωση εμπρησμού μέγιστη σημασία έχει ο χρόνος απόκρισης και αρχικής καταστολής της απειλής. Αν το θέμα στελέχωσης ομάδας Δασοπροστασίας είναι οικονομικό, τότε:
Για πότε προγραμματίζεται η λειτουργία ομάδας δασοπροστασίας και για πόσο διάστημα;
Έχει γίνει πρόσκληση για τη στελέχωση εθελοντικής ομάδας;
Μήπως περιμένουμε μια ακόμα κακόβουλη ενέργεια για να αφυπνιστούμε;
Σας ευχαριστώ για τη φιλοξενία. Με υπομονή και με περισσότερη αγωνία,
Ελένη Παπαστελιάτου,
κάτοικος Δήμου Λυκόβρυσης-Πεύκης
