Και ενώ η συντηρητική πολιτική σ’ ένα κλειστό σύστημα ανοχής και συνενοχής, όπως αναλύθηκε παραπάνω διαιωνίζεται για δεκαετίες, ο ΣΥΡΙΖΑ, σύμφωνα με την υπόθεσή μας, καταλαμβάνει την εξουσία στις αρχές του επόμενου έτους και κουμάντο πλέον στην Τράπεζα της Ελλάδος δεν κάνει ο Σαμαράς και ο Στουρνάρας, αλλά ο Τσίπρας και το ζεύγος Τσακαλώτου – Gibson. Και εδώ αρχίζουν γι’ αυτούς τα δύσκολα, γιατί βρίσκονται μπροστά στο σταυροδρόμι της «αρετής» και της «κακίας» και είναι υποχρεωμένοι να επιλέξουν δρόμο και κατεύθυνση. Αν επιλέξουν το δρόμο της «κακίας» – συντήρησης θα κινηθούν στα ίδια γνωστά μέρη, που κινήθηκαν και όλοι οι προηγούμενοι. Θα αναζητήσουν δηλαδή και αυτοί για την κάλυψη των θέσεων εξουσίας της Τράπεζας τους δικούς τους ανθρώπους, τα δικά τους «alter ego», μέσω πελατειακών – ναρκισσιστικών σχέσεων αλληλεξάρτησης στις παρέες των γνωστών τους από το Κόμμα, από το Κολλέγιο Αθηνών, την Αθηναϊκή Λέσχη, τη Μασονική Στοά, το London School of Economics, την Οξφόρδη και πάει λέγοντας (από αδιαφανή, κλειστά κυκλώματα βολέματος ημετέρων στην Ελλάδα, άλλο τίποτα). Και έτσι το σύστημα θα αναπαραχθεί ίδιο και απαράλλαχτο, μόνο που αυτή τη φορά θα έχει ροζ απόχρωση και δεν θα έχει βέβαια καμιά σχέση με τις ιδέες και τα ιδανικά της Αριστεράς. Αν όμως επιλέξουν το δρόμο της «αρετής» – προόδου, είναι υποχρεωμένοι, ως πρώτη απαραίτητη προϋπόθεση, να εγκαταλείψουν τη θεωρία της ιδιαιτερότητας της Τράπεζας της Ελλάδος, γιατί Αριστερά ισότητας – δικαιοσύνης και ιδιαιτερότητα – ιδιαίτερα προνόμια – ανισότητα, είναι εξ ορισμού έννοιες ασύμβατες. Η δεύτερη βασική προϋπόθεση μιας Αριστερής πολιτικής άσκησης του management είναι η καθιέρωση απρόσωπων αντικειμενικών κριτηρίων και διαδικασιών σε αντικατάσταση των εμπρόσωπων δεσμών και των πελατειακών – ναρκισσιστικών σχέσεων αλληλεξάρτησης. Το κόψιμο δηλαδή του ομφάλιου λώρου των κέντρων εξουσίας μεταξύ τους και των τελευταίων με τους υπαλλήλους της Τράπεζας. Πιο συγκεκριμένα, μια Αριστερή πολιτική θα μπορούσε να περιλαμβάνει και τα ακόλουθα κριτήρια:
• Θεσμοθέτηση και εφαρμογή οργανογράμματος σε όλα τα επίπεδα (και της Διοίκησης, των συμβούλων – αριθμός και ειδικότητες αυτών κ.τ.λ.) και κανονισμού εργασίας (βαθμολογίου κ.τ.λ.) με πρότυπο – σημείο αναφοράς τα αντίστοιχα Κεντρικής Τράπεζας ανεπτυγμένης χώρας μέλους της ΟΝΕ.
• Επιλογή του Διοικητή, των Υποδιοικητών, των Συμβούλων Διοίκησης της Τράπεζας μέσω διεθνούς διαγωνισμού, κατά το πρότυπο των Συμβουλίων Διοίκησης των Πανεπιστημίων.
• Αξιολόγηση και επιλογή των στελεχών των ανώτερων ιεραρχικών βαθμίδων της Τράπεζας από εξωτερικό αξιόπιστο εξειδικευμένο Οργανισμό Δημοσίου ή Ιδιωτικού Δικαίου.
Θα μπορέσει άραγε ο Τσίπρας και το ζεύγος Τσακαλώτου – Gibson να αρθούν πάνω από την ίδια τη φύση τους και την ιστορία; Θα μπορέσουν να πάνε κόντρα στη μεγαλοαστική καταγωγή τους και σ’ ένα πανίσχυρο συνονθύλευμα που αλληλοσυμπλέκονται ο ομαδικός άνθρωπος και ο εθνικός μας χαρακτήρας, το στάδιο εξέλιξης της χώρας, τα τέκνα υπαλλήλων και ο νεορθόδοξος Σαββόπουλος («κάνουν οι Έλληνες κυκλώματα κι ιστορία οι παρέες…»);
Δύσκολο, πολύ δύσκολο…
Δημήτρης Σουλιώτης
