Στη δεκαετία του 1980, γνώρισα τον Ευάγγελο Ανδρέου στο εργαστήρι του αείμνηστου ζωγράφου Γιώργου Μούγιου. Είχαμε γίνει φίλοι μεταξύ μας αλλά και τα αγαπημένα παιδιά του ζωγράφου.
Ο Ευάγγελος Ανδρέου σήμερα ζει και εργάζεται στην Παιανία τη γεννέτειρά του. Προεδρεύει στο «Ευρωπαϊκό Κέντρο Τέχνης», είναι δημοσιογράφος, συγγραφέας και εκδότης. Έχει εκδόσει πολλά βιβλία, αυτή την φορά θα ασχοληθούμε με ένα από τα είδη του, τα Λευκώματα.
Επιμέλεια:
Βαγγέλης Θεμ. Λαμπρινίδης
Σήμερα, ο ζωγράφος «Γιάννης Σκαρλάτος» και ακολουθεί ο ζωγράφος «Γιώργος Μούγιος».
Θα αναφερθούμε πρώτα στο ζωγράφο «Γιάννη Σκαρλάτο». Επισκόπηση στη ζωγραφική του πορεία και στον άνθρωπο.
Ο Γιάννης Σκαρλάτος ήταν γεννημένος στους Αγίους Θεοδώρους, στην Ίμβρο. Ο πατέρας του τον προόριζε για έμπορο, αλλά αυτός από παιδί ασχολήθηκε με τη ζωγραφική και τελικά τον κέρδισε η τέχνη. Δάσκαλοί του οι Νικόλαος Λύτρας, Σπύρος Βικάτος και ο Γερανιώτης. Εργάστηκε κοντά στον καθηγητή Γιώργο Ιακωβίδη. Στα τελειώματα, ο καλλιτέχνης παρακολούθησε το μάθημα της Ανατομίας κοντά στον καθηγητή Αποστολάκη, στο πανεπιστήμιο της Αθήνας.
Από τα σπουδαστικά του χρόνια ο Σκαρλάτος άρχισε να διαμορφώνει τον αψύ και μαζί ευγενικό, τον ίσο μα και τον ατιθάσευτο χαρακτήρα του. Μ΄αυτή την ιδιοσυγκρασία θα πορευτεί στον αντίξοο καλλιτεχνικό του δρόμο για να δικαιώσει τις επιδιώξεις του. Και θα περάσει ανάμεσα στο ανθρώπινο φθόνο και στη μικρότητα ανέγγιχτος, ευθυτενής, τυπικός πάντοτε, ένας καθαρός και ειλικρινής άνθρωπος, ακαταπόνητος εργάτης και εραστής των ιδεωδών της χειροτεχνημένης πλαστικής ομορφιάς.
Στα εργαστήρια της σχολής είχε την τύχη να εργαστεί κοντά στον Γιώργο Ιακωβίδη. Κάτω από τις προτροπές του, εξιχνίασε τα μυστικά του πορτραίτου. Αγάπησε τόσο βαθειά αυτόν τον δάσκαλο, που τον θεωρεί κάτι πιότερο και από πατέρα του.
Σε μια ομαδική έκθεση (1932) που μετέχει κι ο Φώτος Γιοφύλλης, να τι θυμήθηκε, το 1976 μετά από αυτή την έκθεση:
Με τον ζωγράφο Γιάννη Σκαρλάτο μάς συνδέει παλιά φιλία και συνεργασία. Πριν γίνει ακόμα γνωστός εργαζόταν μαζί μου στην εφημερίδα «Ελεύθερος Άνθρωπος» του Αθάνατου. Στην έκθεση εκείνη συνέβη και το εξής παράδοξο:
Εκεί είχαν καλέσει τον τότε δήμαρχο Αθηναίων Σπύρο Μερκούρη και άλλες εκλεκτές προσωπικότητες εκείνου του καιρού. Κι ενώ ο Δήμαρχος αγόρασε σκίτσα του προσκαλέσαντος αξίας μόνο 1000 δρχ. ταυτόχρονα αγόρασε πίνακες του Σκαρλάτου αξίας 20.000 δρχ. Χαλάλι του…
Διηγείται η Ξανθούλα Σκαρλάτου ένα περιστατικό. Το Στρατοδικείο καταδίκασε μία ομάδα πολιτών σε θάνατο, αιτία «παράνομος τύπος».