Όταν πλησιάζει η Πρωτοχρονιά και ο καινούργιος χρόνος είναι έτοιμος με απλωμένο το χέρι να μας χτυπήσει την πόρτα, η καρδιά ξαναζωντανεύει όλες τις αναζητήσεις μας που δεν καρποφόρησαν τη χρονιά που απομακρύνεται βιαστικά. Γεμάτη νιογέννητες ελπίδες και προσδοκίες, στρώνει ένα νέο τραπέζι συγκίνησης και αναμονής, ότι φέτος όλα θα κυλήσουν καλύτερα και απογοητευμένοι από το χθες, ας μην προτάσσουμε πάντα το αδύνατο και το απραγματοποίητο, αλλά ας πλουτίσουμε αυτή τη χρονιά με αληθινή πίστη, ότι θα έρθει και κάτι καλύτερο και παρήγορο, που η ψυχή μας θα το ονομάσει «θαύμα».
Αυτή η Πρωτοχρονιά που ζήσαμε φέτος ήταν αλλιώτικη. Τη φαντάστηκα σαν ένα παράξενο και άγνωστο –μέχρι σήμερα- δέντρο, που από τον δυνατό κορμό του φύτρωναν δύο ανόμοια κλαδιά. Από τα ένα κλαδί ξεπετάγονταν χιλιάδες πολύχρωμα πυροτεχνήματα που σχημάτιζαν όμορφα σχέδια και φώτιζαν τον ουρανό κάνοντας τη νύχτα να μοιάζει με λαμπερή ημέρα, ενώ χαρούμενες γιορταστικές φωνές, ευχές, τραγούδια και χειροκροτήματα, συνόδευσαν στην ουράνια πορεία τους αυτούς τους πολύχρωμους ήλιους που αργά – αργά έσβηναν και στη θέση τους έρχονταν άλλοι ακόμα πιο εντυπωσιακοί και πρωτότυποι.
Από το άλλο κλαδί κατέβαιναν συνέχεια ομάδες ανδρών με ειδικές στολές και αλεξίσφαιρα γιλέκα, σκυθρωποί, βαριά οπλισμένοι και με το δάχτυλο έτοιμο στη σκανδάλη, για να αντιμετωπίσουν τους τρομοκράτες, που σύμφωνα με επιβεβαιωμένες πληροφορίες των Μυστικών Υπηρεσιών, κυκλοφορούσαν ήσυχα και αόρατα ανάμεσα στο συγκεκριμένο πλήθος χιλιάδων αθώων ανθρώπων στις πλατείες και γύρω από τους, ξεχωριστής ομορφιάς και τέχνης, χώρους των μεγαλουπόλεων στις χώρες της Ευρώπης, της Αμερικής, της Ρωσίας και άλλων πολλών που γιόρταζαν την Πρωτοχρονιά.
Γιόρταζαν και χαίρονταν, αλλά ήταν φανερό ότι η θέα των χιλιάδων οπλισμένων ανδρών που παρακολουθούσε και περιφρουρούσε τον χώρο, πάγωνε την ψυχή όλων με άγριο φόβο, μήπως δίπλα τους πανηγύριζε κι ένας τρομοκράτης προετοιμασμένος να μετατραπεί σε μια φωτιά θανάτου, που θα έκαιγε μαζί του και άλλους πολλούς αθώους ανθρώπους, νέους, ηλικιωμένους και παιδιά, χωρίς καμία διάκριση και αναστολή. Ακόμα το αιματοκύλισμα στη Γαλλία, που βύθισε σε ανείπωτο πένθος και πόνο αυτή τη χώρα, ύστερα από την ανελέητη επίθεση των τρομοκρατών, ήταν ακόμα μια ολοζώντανη εικόνα φρίκης για όλους. Έτσι φέτος έγινε η αλλαγή του χρόνου και καλωσορίσαμε το 2016 κάτω από δρακόντεια μέτρα ασφαλείας. Στη Νέα Υόρκη, ένα εκατομμύριο άνθρωποι νίκησε τον φόβο τρομοκρατών και θαύμασε πολλούς τόνους πυροτεχνημάτων, που τους χάρισε ένα φαντασμαγορικό θέαμα. Στη Βαυαρία, οι πληροφορίες που έφτασαν στις Αρχές για επικείμενο χτύπημα, ανάγκασαν τη χώρα να θέσει σε συναγερμό το Μόναχο και να κλείσει δύο σιδηροδρομικούς σταθμούς. Ρεβεγιόν φόβου έκανε και το Παρίσι, με το δάχτυλο στη σκανδάλη. Στη Μόσχα, στη σκιά της τρομοκρατικής απειλής, ακυρώθηκαν πολλές εκδηλώσεις και έκλεισαν και την Κόκκινη Πλατεία… Όμως η υποδοχή του νέου χρόνου ήταν ένα πρωτοφανές υπερθέαμα. Στο Λονδίνο 12.000 πυροτεχνήματα μέσα σε 12 λεπτά εντυπωσίασαν το πλήθος, ενώ στο Σύνδεϋ επτά τόνοι πυροτεχνημάτων έσβησαν το μαύρο του ουρανού, χωρίς όμως να καταφέρουν να σβήσουν και το φόβο των εκατομμυρίων ανθρώπων που λαχταρούσαν ελεύθεροι και χαρούμενοι να γιορτάσουν την Πρωτοχρονιά.
