Από τη στήλη ΕΠΕΑ ΠΤΕΡΟΕΝΤΑ | Γράφει ο Άγγελος Πολύδωρος
Στήνομαι όπως κάθε Τρίτη πρωί μπροστά στην οθόνη του υπολογιστή μου να γράψω για τη στήλη και αρχίζουν από την κάτω δεξιά γωνία της οθόνης να μου βγαίνουν παραθυράκια ειδοποιήσεων ότι κάποιος έχει γράψει στο χρονολόγιό μου. Έχω τα γενέθλιά μου και φυσικά το μαρτυριάρικο facebook, έχει προηγουμένως ενημερώσει τους φίλους μου και τους προτρέπει να μου ευχηθούν. Πολύ ωραίο.
Γράφω και διακόπτω για να τους ευχαριστήσω έναν-έναν ξεχωριστά. Δεν μου αρέσει το μαζικό ευχαριστήριο. Μπορεί το facebook να μας έχει «μαζικοκοποιήσει» μέσα από τους αλγόριθμους και από τα φίλτρα που θέτει (για το καλό μας, βέβαια), αλλά εγώ προσπαθώ να είμαι εναντίον κάθε τέτοιου είδους ενέργειας και εκτιμώ το γεγονός ότι κάποιοι αφιερώνουν λίγο χρόνο για να ευχηθούν.
Άλλωστε πρέπει να ξελαμπικάρω σήμερα, διότι χθες το βράδυ παρακολούθησα live τη «μάχη των μαχών» στη Βουλή. «Σιγά τα ωά» δηλαδή, όπως λέγαμε παλιά στο στρατό, που το θυμήθηκα επειδή μιλούσαν για το γνωστό θέμα της πώλησης βλημάτων στη Σαουδική Αραβία («Σουηδική Αραβία» όπως την αποκαλούσε –Θεός ‘σχωρέσ’ τον- κάποιος δημοτικός σύμβουλος στο Μαρούσι). Σιγά τα ωά, λοιπόν.
Αφού έχετε ακούσει από τους ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, ότι η ανάπτυξη ξεκίνησε, πώς κάνετε έτσι; Ανάπτυξη σημαίνει βιομηχανίες, θέσεις εργασίας, αύξηση εισφορών κλπ μην επαναλαμβάνω. Βιομηχανία πυρομαχικών έχουμε, σφαίρες και βλήματα κατασκευάζουμε. Πού θα τα πουλήσουμε, αν όχι σε θέατρα πολέμου;
Θα μου πεις το πρόβλημα ήταν ο «μεσάζων». Διότι στις νορμάλ καταστάσεις η αγοραπωλησία δεν θα γινόταν μέσω τρίτων, αλλά government to government, όπως λέει και ο πρωθυπουργός τώρα που έχει μάθει καλά τα Αγγλικά και ξεκίνησε και Γαλλικά (άντε και πιάνο, αργότερα.) Εδώ όμως δεν έχουμε νορμάλ κατάσταση. Διότι αν ήταν νορμάλ η κατάσταση, μια σοσιαλιστική κυβέρνηση που έχει ξεκινήσει ως φιλειρηνική αντιπολίτευση («έξω οι βάσεις του θανάτου» και άλλα γλαφυρά), δεν θα πουλούσε όπλα για να σκοτώνονται μάλιστα και άμαχοι. Θα παραιτούσε τον υπουργό και θα καταδίκαζε τον μεσάζοντα. Αν ήταν νορμάλ.
Γι’ αυτό και χάρηκα όταν τελειώνοντας την παρακολούθηση της «μάχης των μαχών» άκουσα τον κ. Κουτσούμπα από το ΚΚΕ να λέει πως η συζήτηση ήταν «άλλα λόγια ν’ αγαπιόμαστε». Τρεις και μισή λέξεις και έχει συνοψίσει την κατάσταση, αφού δεν περιμένει από τον κ. Τσίπρα να αφήσει ακάλυπτο τον κ. Καμμένο.
Όλα τα άλλα, ήταν «μάχη με άσφαιρα». Ή με paintballs αν θέλεις, για να ξεχωρίζουμε τους πρώην ροζέ του ΣΥΡΙΖΑ που ανακατεύτηκαν με τους βαθυγάλαζους των ΑΝΕΛ και απόκτησαν ένα απροσδιόριστο χρώμα (που ούτε η κυρία Μιραράκη με τα χαλιά, θα μπορούσε να το προφέρει), από τους ορίτζιναλ γαλάζιους.
Ελπίζω του χρόνου στα γενέθλιά μου να είμαστε πραγματικά καλά και να έχει λυθεί και αυτό το θέμα.
