• Χωροθέτηση:
Μια ματιά στο χάρτη φανερώνει, γιατί έχουν επιλεγεί οι Θέσεις. Μειώνεται σημαντικά η διαδρομή που πρέπει να κάνουν τα απορριμματοφόρα από τα σημεία συλλογής των απορριμμάτων στις πόλεις μέχρι τα σημεία επεξεργασίας.
Είναι παράλογο, εκατοντάδες απορριμματοφόρα να διασχίζουν καθημερινά την Αττική από το Λαύριο, για παράδειγμα, μέχρι τα Λιόσια. Η περιβαλλοντική επιβάρυνση στο διηνεκές είναι τεράστια αλλά και η οικονομική επιβάρυνση των δημοτών για καύσιμα, ελαστικά και ανταλλακτικά είναι μεγάλη και συνεχής.
• Ανίχνευση των ζητημάτων:
Πόσο αξιόπιστες και ασφαλείς είναι οι μελέτες αξιολόγησης των τεχνολογιών που διενεργήθηκαν στο παρελθόν από τον ΕΣΔΚΝΑ και τελικά το μοντέλο που προτείνεται προς εφαρμογή από τον υπάρχοντα ΠΕΣΔΑ;
Οι αντιδράσεις που υπάρχουν έχουν πραγματικά λόγο ή μήπως τελικά είναι πρόφαση ότι ο ΠΕΣΔΑ δεν καλύπτει, για να περιχαρακωθούμε και να κρυφθούμε ο καθένας πίσω από το ιδιοτελές συμφέρον; Μπορούμε να έχουμε καλύτερο ΠΕΣΔΑ; Δεν θα περιέχει αυτός ο καλύτερος ο ‘‘τέλειος’’ ΠΕΣΔΑ κάποια τουλάχιστον σημεία ίδια με τον σημερινό;
Αυτά είναι βέβαιο ότι μπορούμε να τα προχωρήσουμε εδώ και τώρα. Ή μήπως τελικά θα έπρεπε να έχει ξεκινήσει η εφαρμογή του εδώ και χρόνια, ώστε να μη φτάσουμε εδώ που είμαστε σήμερα;
Επίσης θα ήθελα να συμπληρώσω ότι σε κάθε καλοπροαίρετο πολίτη και σε μένα προσωπικά είναι πολύ δύσκολο να φανταστώ ότι, όλα όσα σχεδιάστηκαν τόσα χρόνια είναι λάθος.
Όπως είπα και προηγουμένως, θεωρώ ότι τα έργα για την κατασκευή ΧΥΤ και μάλιστα με όλες τις υποδομές μηχανικής επεξεργασίας που απαιτούνται από την ΕΚ 31/2003 και την ΕΚ 98/2008, δηλαδή εργοστάσια κομποστοποίησης, μηχανικής επεξεργασίας για την ανάκτηση των ανακυκλώσιμων υλικών από τα σύμμικτα σκουπίδια από τον πράσινο κάδο είναι προαπαιτούμενα από το νόμο.
Απαγορεύεται πλέον η τελική διάθεση των απορριμμάτων, χωρίς να έχουμε ανακτήσει πρώτα τα χρήσιμα υλικά και χωρίς να έχει εκτραπεί το οργανικό σκουπίδι. Άρα, δεν μπορώ να θεωρήσω ότι οι κάτοικοι οποιασδήποτε περιοχής στην Αττική δεν ανακυκλώνουν, δεν θέλουν να κατασκευάσουν μονάδα κομποστοποίησης και δε θέλουν να συμμετέχουν στη λύση του τεράστιου προβλήματος.
Στη σημερινή σύσκεψη θα συζητήσουμε σε δύο άξονες:
1. Τους τρόπους για την αύξηση της πρόληψης – επαναχρησιμοποίησης – ανακύκλωσης.
Οι ευρωπαϊκές οδηγίες, το εθνικό μας δίκαιο αλλά και ο ίδιος ο Περιφερειακός Σχεδιασμός θέτουν σε πρώτη προτεραιότητα (με τη γνωστή ¨πυραμίδα¨) κατά σειρά την πρόληψη, την επαναχρησιμοποίηση και την ανακύκλωση, μια προτεραιότητα που αναφέρθηκε από όλους τους ομιλητές της πρώτης Ημερίδας στις 2 Μαρτίου.
Ως Περιφέρεια Αττικής εντάξαμε, όπως ήδη προανέφερα, στον Προϋπολογισμό του 2011 ποσό ενός εκατομμυρίου ευρώ, με σκοπό την ενίσχυση της ανακύκλωσης των απορριμμάτων, και επιθυμούμε να αναλάβουμε σχετικές πρωτοβουλίες. Αυτονόητο είναι ότι στην προσπάθεια αυτή θα συνεργαστούμε με την Αυτοδιοίκηση Α’ βαθμού, καθώς και με κάθε θεσμό και φορέα που μπορεί να συμβάλλει.
2. Τη συζήτηση των πλεονεκτημάτων και μειονεκτημάτων κάθε μεθόδου επεξεργασίας.
Μέχρι σήμερα η Αυτοδιοίκηση Α΄ βαθμού, η οποία είχε την αρμοδιότητα της διαχείρισης των απορριμμάτων έχει κάνει αρκετές προσπάθειες, για να προσεγγίσει το θέμα των τεχνολογιών. Ενδεικτικά αναφέρω τη μελέτη της ΚΕΔΚΕ του 2006 αλλά και τη μελέτη των τεχνολογιών του ΕΣΔΚΝΑ του 2008.
Στη συζήτησή μας παρακαλούμε για τις απόψεις σας σε ό,τι αφορά τα συγκριτικά πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα κάθε μεθόδου, όσον αφορά στο κόστος, τη φιλικότητα προς το περιβάλλον, τη βιωσιμότητα, τις υποδομές.
Με σοβαρότητα, με προτάσεις και επιχειρήματα, με ειλικρινή διάλογο με την τοπική κοινωνία, με όλους τους πολίτες, επιθυμούμε και θα συμβάλουμε σε μια εποικοδομητική προσπάθεια, για να λυθεί το πρόβλημα που έχει ανακύψει. Η προσπάθειά μας έχει ουσιαστικό χαρακτήρα, αφού τυπικά την αρμοδιότητα θα την έχουμε μετά την 1η Ιουλίου. Όμως δεν πρέπει να χαθεί πλέον ούτε μία ώρα».
