Στις 20 Απριλίου του 2010, μια από τις μεγαλύτερες καταστροφές που έχει προκαλέσει ο άνθρωπος, συνέβη στην πλατφόρμα άντλησης πετρελαίου Deepwater Horizon στον Κόλπο του Μεξικό. Τη μέρα εκείνη, το Deepwater Horizon, μια προηγμένης τεχνολογίας πλατφόρμα άντλησης πετρελαίου, που ανήκε στην ελβετική εταιρεία Transocean και είχε μισθωθεί από την British Petroleum, έκανε γεώτρηση στο πηγάδι Macondo, όταν συνάντησαν θύλακες μεθανίου που προκάλεσαν τεράστια πίεση στους σωλήνες και, τελικά, πολλαπλές εκρήξεις. Όλα τα συστήματα ασφαλείας και αποτροπής ατυχημάτων απέτυχαν να περιορίσουν την έκρηξη, η οποία σκότωσε 11 εργάτες και τραυμάτισε δεκάδες άλλους, ορισμένους πολύ σοβαρά.
Μετά από δύο μέρες τεράστιας πυρκαγιάς, τα απομεινάρια του Deepwater Horizon βυθίστηκαν στον ωκεανό, αφήνοντας πίσω τους το πηγάδι Macondo να ξερνάει εκτός ελέγχου τόνους πετρελαίου – σύμφωνα με εκτιμήσεις, περίπου 4,9 εκατομμύρια βαρέλια πετρελαίου απελευθερώθηκαν στον ωκεανό. Μετά από αρκετές προσπάθειες, τελικά το πηγάδι ανακηρύχτηκε ανενεργό στις 21 Σεπτεμβρίου 2010. Η BP κρίθηκε ένοχη για τους χειρισμούς της και κλήθηκε να πληρώσει αποζημίωση – μαμούθ, τη μεγαλύτερη στα χρονικά – όμως, οι συνέπειες για το περιβάλλον παραμένουν ανυπολόγιστες.
Μια καταστροφή που προκάλεσε η ανθρώπινη απληστία και το ανήθικο κυνήγι του κέρδους τεράστιων επιχειρήσεων. Μια καταστροφή που έφερε 126 ανθρώπους αντιμέτωπους με μια -κυριολεκτικά- πύρινη κόλαση στα μέσα του ωκεανού. Μια καταστροφή που προκάλεσε τη μεγαλύτερη διαρροή πετρελαίου στην ιστορία και μια τεράστια οικολογική καταστροφή, τις συνέπειες της οποίας θα βιώσουν γενιές και γενιές. Το «Deepwater Horizon» είναι πλέον συνώνυμο όλων των παραπάνω, μετά τα γεγονότα της 20ης Απριλίου, που όλος ο πλανήτης παρακολούθησε παγωμένος για 87 ολόκληρες μέρες.
Μια ταινία φόρος τιμής
Η ιστορία αυτή ενέπνευσε τον σκηνοθέτη Πίτερ Μπεργκ («Μόνος Επιζών»), να κάνει μια ταινία, ένα φόρο τιμής στους γενναίους άνδρες και γυναίκες, ο ηρωισμός των οποίων έμελλε να σώσει πολλά μέλη του πληρώματος και ν’ αλλάξει τις ζωές όλων, για πάντα. Για τον Μπεργκ, το κίνητρο για να αναλάβει τη σκηνοθεσία ήταν η ίδια η ιστορία των εργατών της πλατφόρμας, που παραμένει σε μεγάλο βαθμό άγνωστη, παρά τη μεγάλη δημοσιότητα της καταστροφής.
«Με ελκύουν οι ιστορίες ανθρώπινου κουράγιου», λέει ο Αμερικανός σκηνοθέτης, «οι ιστορίες για το πώς το ανθρώπινο πνεύμα μπορεί να τα καταφέρει απέναντι σε όποια πρόκληση – και αυτά τα στοιχεία είναι η καρδιά της ιστορίας της ταινίας αυτής. Οι άνδρες και οι γυναίκες που ήταν στην πλατφόρμα ήταν ιδιαίτερα ικανοί και έξυπνοι, κι έκαναν ό,τι μπορούσαν για να αποτρέψουν την καταστροφή και έπειτα να σώσουν τους συναδέλφους τους. Είναι σημαντικό να μην ξεχάσουμε τον ηρωισμό τους, δίπλα στη δικαίως μεγάλη προσοχή που δίνουμε στην οικολογική καταστροφή».
Η βάση για το σενάριο ήταν το άρθρο των New York Times με τίτλο «Deepwater Horizon’s Final Hours» των Ντέιβιντ Μπάρστοου, Ντέιβιντ Ροντ και Στέφανι Σολ, οι οποίοι πήραν συνέντευξη από 21 επιζήσαντες και εξασφάλισαν γραπτές μαρτυρίες από δεκάδες άλλους σχετικούς με το περιστατικό.
Οι σεναριογράφοι Μάθιου Μάικλ Κάρναχαν και Μάθιου Σαντ, που άρχισαν να γράφουν το σενάριο, βρέθηκαν αντιμέτωποι με μια μεγάλη πρόκληση: να αναδείξουν τις προσωπικές ιστορίες των εργατών της πλατφόρμας και να πουν τι πραγματικά συνέβη τις δραματικές εκείνες ώρες, κάτι όχι και τόσο εύκολο, αφού ακόμη και σήμερα υπάρχουν αντικρουόμενοι ισχυρισμοί για το θέμα. Έτσι, ο Κάρναχαν συνέχισε την έρευνα και πήρε και τις δικές του συνεντεύξεις, επικεντρώνοντας το ενδιαφέρον του στον ανθρώπινο παράγοντα και θεωρώντας μεγαλύτερη ευθύνη όλων να αναπαραστήσει ακριβώς πώς ήταν να είσαι στην πλατφόρμα όταν συνέβη το μοιραίο.
Το αποτέλεσμα ήταν, μια συγκλονιστική ταινία με απίστευτα ειδικά εφέ, με πρωταγωνιστή τον Μαρκ Ουόλμπεργκ, ο οποίος ανέλαβε το ρόλο του Μάικ Ουίλιαμς, ενός αφοσιωμένου οικογενειάρχη, που ήταν επικεφαλής των τεχνικών των ηλεκτρονικών συστημάτων του Deepwater Horizon.
Η ταινία προβάλλεται ήδη στους κινηματογράφους σε διανομή από την ODEON
Deepwater Horizon
Στις 20 Απριλίου του 2010, μια από τις μεγαλύτερες καταστροφές που έχει προκαλέσει ο άνθρωπος, συνέβη στην πλατφόρμα άντλησης πετρελαίου Deepwater Horizon στον Κόλπο του Μεξικό. Τη μέρα εκείνη, το Deepwater Horizon, μια προηγμένης τεχνολογίας πλατφόρμα άντλησης πετρελαίου, που ανήκε στην ελβετική εταιρεία Transocean και είχε μισθωθεί από την British Petroleum, έκανε γεώτρηση στο πηγάδι Macondo, όταν συνάντησαν θύλακες μεθανίου που προκάλεσαν τεράστια πίεση στους σωλήνες και, τελικά, πολλαπλές εκρήξεις. Όλα τα συστήματα ασφαλείας και αποτροπής ατυχημάτων απέτυχαν να περιορίσουν την έκρηξη, η οποία σκότωσε 11 εργάτες και τραυμάτισε δεκάδες άλλους, ορισμένους πολύ σοβαρά.
Μετά από δύο μέρες τεράστιας πυρκαγιάς, τα απομεινάρια του Deepwater Horizon βυθίστηκαν στον ωκεανό, αφήνοντας πίσω τους το πηγάδι Macondo να ξερνάει εκτός ελέγχου τόνους πετρελαίου – σύμφωνα με εκτιμήσεις, περίπου 4,9 εκατομμύρια βαρέλια πετρελαίου απελευθερώθηκαν στον ωκεανό. Μετά από αρκετές προσπάθειες, τελικά το πηγάδι ανακηρύχτηκε ανενεργό στις 21 Σεπτεμβρίου 2010. Η BP κρίθηκε ένοχη για τους χειρισμούς της και κλήθηκε να πληρώσει αποζημίωση – μαμούθ, τη μεγαλύτερη στα χρονικά – όμως, οι συνέπειες για το περιβάλλον παραμένουν ανυπολόγιστες.
Μια καταστροφή που προκάλεσε η ανθρώπινη απληστία και το ανήθικο κυνήγι του κέρδους τεράστιων επιχειρήσεων. Μια καταστροφή που έφερε 126 ανθρώπους αντιμέτωπους με μια -κυριολεκτικά- πύρινη κόλαση στα μέσα του ωκεανού. Μια καταστροφή που προκάλεσε τη μεγαλύτερη διαρροή πετρελαίου στην ιστορία και μια τεράστια οικολογική καταστροφή, τις συνέπειες της οποίας θα βιώσουν γενιές και γενιές. Το «Deepwater Horizon» είναι πλέον συνώνυμο όλων των παραπάνω, μετά τα γεγονότα της 20ης Απριλίου, που όλος ο πλανήτης παρακολούθησε παγωμένος για 87 ολόκληρες μέρες.
Μια ταινία φόρος τιμής
Η ιστορία αυτή ενέπνευσε τον σκηνοθέτη Πίτερ Μπεργκ («Μόνος Επιζών»), να κάνει μια ταινία, ένα φόρο τιμής στους γενναίους άνδρες και γυναίκες, ο ηρωισμός των οποίων έμελλε να σώσει πολλά μέλη του πληρώματος και ν’ αλλάξει τις ζωές όλων, για πάντα. Για τον Μπεργκ, το κίνητρο για να αναλάβει τη σκηνοθεσία ήταν η ίδια η ιστορία των εργατών της πλατφόρμας, που παραμένει σε μεγάλο βαθμό άγνωστη, παρά τη μεγάλη δημοσιότητα της καταστροφής.
«Με ελκύουν οι ιστορίες ανθρώπινου κουράγιου», λέει ο Αμερικανός σκηνοθέτης, «οι ιστορίες για το πώς το ανθρώπινο πνεύμα μπορεί να τα καταφέρει απέναντι σε όποια πρόκληση – και αυτά τα στοιχεία είναι η καρδιά της ιστορίας της ταινίας αυτής. Οι άνδρες και οι γυναίκες που ήταν στην πλατφόρμα ήταν ιδιαίτερα ικανοί και έξυπνοι, κι έκαναν ό,τι μπορούσαν για να αποτρέψουν την καταστροφή και έπειτα να σώσουν τους συναδέλφους τους. Είναι σημαντικό να μην ξεχάσουμε τον ηρωισμό τους, δίπλα στη δικαίως μεγάλη προσοχή που δίνουμε στην οικολογική καταστροφή».
Η βάση για το σενάριο ήταν το άρθρο των New York Times με τίτλο «Deepwater Horizon’s Final Hours» των Ντέιβιντ Μπάρστοου, Ντέιβιντ Ροντ και Στέφανι Σολ, οι οποίοι πήραν συνέντευξη από 21 επιζήσαντες και εξασφάλισαν γραπτές μαρτυρίες από δεκάδες άλλους σχετικούς με το περιστατικό.
Οι σεναριογράφοι Μάθιου Μάικλ Κάρναχαν και Μάθιου Σαντ, που άρχισαν να γράφουν το σενάριο, βρέθηκαν αντιμέτωποι με μια μεγάλη πρόκληση: να αναδείξουν τις προσωπικές ιστορίες των εργατών της πλατφόρμας και να πουν τι πραγματικά συνέβη τις δραματικές εκείνες ώρες, κάτι όχι και τόσο εύκολο, αφού ακόμη και σήμερα υπάρχουν αντικρουόμενοι ισχυρισμοί για το θέμα. Έτσι, ο Κάρναχαν συνέχισε την έρευνα και πήρε και τις δικές του συνεντεύξεις, επικεντρώνοντας το ενδιαφέρον του στον ανθρώπινο παράγοντα και θεωρώντας μεγαλύτερη ευθύνη όλων να αναπαραστήσει ακριβώς πώς ήταν να είσαι στην πλατφόρμα όταν συνέβη το μοιραίο.
Το αποτέλεσμα ήταν, μια συγκλονιστική ταινία με απίστευτα ειδικά εφέ, με πρωταγωνιστή τον Μαρκ Ουόλμπεργκ, ο οποίος ανέλαβε το ρόλο του Μάικ Ουίλιαμς, ενός αφοσιωμένου οικογενειάρχη, που ήταν επικεφαλής των τεχνικών των ηλεκτρονικών συστημάτων του Deepwater Horizon.
INFO
Σκηνοθεσία:
Πίτερ Μπεργκ
Παίζουν:
Μαρκ Ουόλμπεργκ
Κέιτ Χάντσον
Ντίλαν Ο’ Μπράιεν
Κερτ Ράσελ
Τζίνα Ροντρίγκεζ
Τζον Μάλκοβιτς
Φωτογραφία:
Ενρίκε Τσέντιακ
Μοντάζ:
Γκάμπριελ Φλέμινγκ
Κόλμπι Πάρκερ Τζ.
Τrailer:
http://bit.ly/2bDjoSt
Η ταινία προβάλλεται ήδη στους κινηματογράφους σε διανομή από την ODEON
