Editorial – Γράφει ο Γιάννης Μπεθάνης
H δεκαετής «ανακωχή» στο βουνό της Πεντέλης φαίνεται ότι τελείωσε. Ίσως είναι τυχαίο ότι χρονικά συνέπεσε με την ασυνήθιστη συχνότητα υπουργικών επισκέψεων στις πλαγιές του από τον Σεπτέμβριο και μετά, ωστόσο αυτό το ίδιο χρονικό διάστημα έχουν γίνει και ακουστεί πολλά. Την ανησυχία για τον σχεδιασμό εγκατάστασης αιολικού πάρκου με ανεμογεννήτριες, η οποία προς το παρόν βρίσκεται στο στάδιο του σεναρίου, ίσως και χάρη στην κινητοποίηση της τοπικής κοινωνίας, διαδέχθηκε η περιπέτεια με τον Σταθμό Μεταφόρτωσης Απορριμμάτων (ΣΜΑ) και τη λειτουργία του στην περιοχή του κοιμητηρίου Μελισσίων, δημιουργώντας σοβαρούς κλυδωνισμούς στον Δήμο Πεντέλης, με κόντρες, αποχωρήσεις και διαρκείς διαμάχες. Και τώρα, προκύπτει η επαναλειτουργία λατομείου ή και λατομείων στα όρια του Δήμου Διονύσου.
Θα περίμενε κανείς ότι η μεγάλη ζημιά που έχει πάθει το βουνό από τις συνεχείς μεγάλες πυρκαγιές θα αποτελούσε από μόνη της το ισχυρότερο ανάχωμα σε κάθε είδους σχεδιασμό για ανάπτυξη άλλων δραστηριοτήτων που μπορούν να μεταβάλουν προς το (ακόμη) χειρότερο την περιβαλλοντική ισορροπία του. Όπως φαίνεται, όμως, αυτό δεν είναι αρκετό. Μπορεί οι υπουργικές εξαγγελίες περί σεβασμού στο περιβάλλον του Πεντελικού και δράσεων ανάδειξης και προστασίας του να έγιναν, αλλά προς το παρόν παραμένουν εξαγγελίες. Αντιθέτως, τόσο στο θέμα του αιολικού πάρκου, όσο και στον ΣΜΑ και τώρα στο λατομείο, έχουμε χειροπιαστά σχέδια, προτάσεις, αλλά και αποφάσεις που δημιουργούν προϋποθέσεις παρεμβάσεων στην περιοχή.
Μέχρι στιγμής, τα αντανακλαστικά της τοπικής κοινωνίας έχουν λειτουργήσει εξαιρετικά, όπως άλλωστε και στο μεγάλο θέμα του φωτοβολταϊκού πάρκου πριν από μια δεκαετία, τότε που οι έντονες και συντονισμένες αντιδράσεις οδήγησαν στην αποτροπή του σχεδίου και στην «ανακωχή» που αναφέραμε στην αρχή. Το ίδιο συμβαίνει και τώρα, ειδικά στην περίπτωση του Δήμου Διονύσου, όπου τα αντανακλαστικά ήταν άμεσα και οδήγησαν σε τρεις προσφυγές κατά της απόφασης της Αποκεντρωμένης Διοίκησης, αλλά και σε ομοφωνία όλων των πλευρών του Δημοτικού Συμβουλίου. Αλλά και ο ΣΠΑΠ συμμετέχει ενεργά σε αυτή την αντίδραση, ανταποκρινόμενος πλήρως στον ρόλο του φύλακα του βουνού που διαδραματίζει εδώ και δεκαετίες, προτείνοντας ακόμη και κινητοποιήσεις.
Την ίδια στιγμή, ο Δήμος Πεντέλης προσπαθεί να ξεπεράσει τα εσωτερικά του πολιτικά προβλήματα και να διατυπώσει ξεκάθαρα τη δική του άποψη για το θέμα, ωστόσο υπάρχει ένα μεγάλο βαρίδι που αποτελεί και όπλο άσκησης αντιπολίτευσης κατά της διοίκησης: Όσο η προσέγγισή της είναι διαφορετική στο θέμα του Σταθμού Μεταφόρτωσης, πολύ δύσκολα μπορεί να πείσει για την περιβαλλοντική της ευαισθησία στο θέμα του λατομείου.
Το θέμα είναι σοβαρό και θα το παρακολουθούμε, όπως και όλα όσα έχουν προκύψει κατά καιρούς στο Πεντελικό. Το οποίο από καιρού εις καιρόν μπαίνει στη βιτρίνα και δεν ξέρουμε για πόσο καιρό θα αντέχει σε «Κερκόπορτες», ειδικά αν η τοπική κοινωνία δεν είναι συμπαγής και απολύτως ξεκάθαρη ως προς την προστασία του.
