Γράφει ο Γιάννης Μπεθάνης – Από την έντυπη έκδοση της εβδομαδιαίας Αμαρυσίας – 28/06/2025
Μπορεί η ΑΜΑΡΥΣΙΑ διαχρονικά να καταγράφει τα διαρκώς διογκούµενα προβλήµατα στο κυκλοφοριακό στη Βόρεια Αθήνα και ειδικά στις περιοχές που διασχίζει η Λεωφόρος Κηφισιάς, ωστόσο εσχάτως το θέµα απασχολεί και τα αθηναϊκά µεγάλα ΜΜΕ, µε σχετικά ρεπορτάζ που ανακαλύπτουν την αφόρητη κατάσταση που επικρατεί πολλές ώρες της ηµέρας, ειδικά µε επίκεντρο το «δαχτυλίδι», οδηγώντας πρόσφατα τον δήµαρχο Αµαρουσίου Θεόδωρο Αµπατζόγλου να θέσει το ζήτηµα ως «πρώτης γραµµής» στον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης Κωστή Χατζηδάκη, στην εκδήλωση που πραγµατοποιήθηκε στο δηµαρχείο για την Παγκόσµια Ηµέρα Περιβάλλοντος.
Την τελευταία πενταετία η πόλη ζει ένα δεύτερο «τσουνάµι» πολεοδόµησης στο υπερτοπικό κέντρο της. Νέα τεράστια γραφεία εταιρειών προστέθηκαν στο ήδη «φορτωµένο» αστικό τοπίο ή βρίσκονται υπό κατασκευή, τα γραφεία του ΤΕΕ απέναντι από το Ιατρικό Κέντρο προχωρούν µε ταχύτατους ρυθµούς, ενώ όλα δείχνουν ότι ξεκινά η αντίστροφη µέτρηση και για την κατασκευή καζίνο και ξενοδοχείου στο κτήµα ∆ηλαβέρη.
Όλα αυτά (σε συνδυασµό µε τουλάχιστον 4 µεγάλα εµπορικά κέντρα, δύο υπουργεία και 3 µεγάλα νοσοκοµεία που προϋπάρχουν), συµβαίνουν µε αµετάβλητους τους οδικούς άξονες που οδηγούν στο υπερτοπικό Μαρούσι. Τα αντισταθµιστικά οφέλη που έχει λάβει ο ∆ήµος ούτως ή άλλως είναι από υποτυπώδη ως ανύπαρκτα όλα αυτά τα χρόνια και δεν προβλέπεται και κάτι παραπάνω στο µέλλον – µε εξαίρεση την αύξηση των δηµοτικών τελών.
Μέσα σε όλα αυτά, η κατάσταση φέρνει επιπλέον επιβάρυνση σε γειτονιές της πόλης, µε τον Άγιο Θωµά, τον Παράδεισο και το Ψαλίδι να δέχονται πλέον πολύ περισσότερα αυτοκίνητα στους στενούς δρόµους τους που ψάχνουν να παρκάρουν, µε αποτέλεσµα ακόµη και η κάποτε άνετη στάθµευση σε αυτές τις περιοχές να γίνεται δύσκολη υπόθεση.
Την ίδια στιγµή, η Αττική Οδός εξετάζει µέτρα αποφόρτισης της κίνησης στο τµήµα Μεταµόρφωση – ∆ουκίσσης Πλακεντίας καθώς η κατάσταση έχει φτάσει στο «αµήν», µε ουρές χιλιοµέτρων και τεράστιες καθυστερήσεις.
Με την έτι περαιτέρω µετατόπιση χιλιάδων θέσεων εργασίας προς τα βόρεια (κάτι ανάλογο αρχίζει να ζει και ο Νότιος Τοµέας του Λεκανοπεδίου σιγά – σιγά), οι λύσεις φαίνονται περιορισµένες. Μόνο τεράστια έργα όπως υπογειοποιήσεις κεντρικών οδικών αξόνων και φυσικά η επέκταση των µέσων σταθερής τροχιάς µπορούν να δώσουν κάποιες ουσιαστικές λύσεις στο πρόβληµα. Κι αν οι υπογειοποιήσεις είναι υπερφιλόδοξες και απαιτούν µεγάλες παρεµβάσεις που αυτή τη στιγµή φαίνονται ανεδαφικές, το πρόβληµα έγκειται περισσότερο στην επέκταση του µετρό. Η Γραµµή 4 βρίσκεται υπό εξέλιξη αλλά στο πρώτο κοµµάτι της, ωστόσο ακόµη και εκεί εµφανίζονται προβλήµατα, διαµάχες και καθυστερήσεις, µε συνέπεια το σενάριο του 2028 να αρχίζει να µετατίθεται προς το 2030. Κι αυτό, όπως καταλαβαίνει κανείς, θα πάει ακόµη πιο µακριά την επέκταση της γραµµής προς τη βόρεια πλευρά.
Τι αποµένει; Ένας ΗΣΑΠ µε συρµούς που βγάζουν προβλήµατα και µε την ανανέωση του στόλου περιορισµένη, οι σταθµοί µετρό της περιοχής -µε αραιωµένα δροµολόγια κιόλας- και τα λεωφορεία του ΟΑΣΑ που όµως κι αυτά µπλέκονται στην κυκλοφορία των κεντρικών οδικών αξόνων, ενώ εντός των προαστίων αποτελούν είδος προς… αναζήτηση.
Ως εκ τούτου, αντί το 2025 να υπάρχουν οι δυνατότητες ώστε το αυτοκίνητο να παραµένει παρκαρισµένο, οι δρόµοι «πήζουν». Κι όχι µόνο στις ώρες αιχµής. Και οι λύσεις µάλλον θα αργήσουν, απαιτώντας από όλους µας, τι άλλο; Υποµονή και βλέπουµε…
