Με τον ερχομό του Μαΐου ξεκίνησε και επίσημα η αντιπυρική περίοδος στη χώρα μας. Η Περιφέρεια Αττικής εξέδωσε ανακοίνωση με οδηγίες για το πώς πρέπει να συμπεριφερθούμε το επόμενο εξάμηνο, όσο δηλαδή διαρκεί η περίοδος, ώστε να προσέξουμε και να προστατέψουμε τα δάση μας, που κάθε χρόνο, όλο και λιγοστεύουν.
«Οι δασικές πυρκαγιές που εκδηλώνονται κάθε χρόνο στη χώρα μας οφείλονται κατά μεγάλο μέρος στην ανθρώπινη αμέλεια» αναφέρει στις εναρκτήριες γραμμές της η ανακοίνωση και δεν θα μπορούσε να βρει κάποιον να το αμφισβητήσει. Είναι ξεκάθαρο πως το ανθρώπινο χέρι – ακούσια ή εκούσια – είναι αυτό που τις περισσότερες φορές ευθύνεται για την εκδήλωση μιας πυρκαγιάς, πριν η ίδια η φύση αναλάβει στη συνέχεια και αποφασίσει με ποιον τρόπο αυτή θα συνεχίσει.
Προφανώς και οφείλουμε είμαστε απολύτως προσεκτικοί στις δραστηριότητές μας, ιδιαίτερα κατά τους καλοκαιρινούς μήνες, καθώς έχει αποδειχθεί πολλάκις πως μια απλή, στιγμιαία αμέλεια, μπορεί να αποβεί μοιραία. Απαιτείται ενημέρωση, πρόληψη, προστασία και, φυσικά, έγκαιρα αντανακλαστικά για την άμεση και έγκαιρη αντιμετώπισή της, εάν δεν αποτραπεί η εκδήλωσή της.
Αυτό είναι το δικό μας χρέος ως πολίτες και κανείς δεν πρέπει να αμελεί το δικό μας μέρος της «συμφωνίας». Κάθε συμφωνία, όμως, έχει δύο μέρη. Το καθένα οφείλει να εκπληρώνει το δικό του μερίδιο της ευθύνης. Και εδώ έρχεται η πλευρά της Πολιτείας. Γιατί, παρά τις όποιες προσπάθειες των πολιτών, ακόμα και με τα λάθη και τις αστοχίες τους, η Πολιτεία εδώ και χρόνια έχει αποδειχθεί ελαχιστότατη αναφορικά με την ικανότητά της να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις.
Να διευκρινίσουμε κάτι για να μην υπάρξουν παρεξηγήσεις. Η Πολιτεία έχει αποδειχθεί έτσι, όχι οι Πυροσβέστες και οι δυνάμεις Πολιτικής Προστασίας, που κάθε καλοκαίρι αφήνουν τα κορμιά τους στη μάχη. Η Πολιτεία είναι η κεφαλή, είναι εκείνη που έχει το μηχανισμό, τη δικαιοδοσία, τον «κουμπαρά» για να οργανώσει έτσι το σύστημα που θα φέρει τη μεγαλύτερη αποδοτικότητα.
Είναι πολύ σωστό να υπενθυμίζονται στους πολίτες οι κίνδυνοι από τα λάθη και τις παραλείψεις. Όμως, μπορεί να είναι πάντα μια βολική δικαιολογία ότι για όλα φταίνε οι άλλοι, για να αποκρύπτονται οι διαχρονικές ευθύνες μιας Πολιτείας που ούτε φέτος έχει κάνει το ελάχιστο για να ενισχύσει το μηχανισμό Πολιτικής Προστασίας με προσωπικό και μηχανήματα, ώστε να ανταποκριθεί στις αυξημένες ανάγκες ενός ακόμα καλοκαιριού.
Η κοινωνία έχει κουραστεί. Έχει κουραστεί να πρέπει μόνο εκείνη να φροντίζει για τα πάντα και, όταν έρχεται η κρίσιμη ώρα, το «κεφάλι» να σφυρίζει αδιάφορα. Είναι βέβαιο ότι, στην συντριπτική τους πλειονότητα, οι πολίτες θα φροντίσουν να έχουν τα οικόπεδά τους καθαρά, θα αποφύγουν τις επικίνδυνες δραστηριότητες στο μέτρο του δυνατού και της στοιχειώδους λογικής και θα έχουν τα ραντάρ τους ανοικτά για να ειδοποιήσουν σε περίπτωση εκδήλωσης κάποιας πυρκαγιάς.
Ο κρατικός μηχανισμός, άραγε, θα μπορέσει να ανταποκριθεί και φέτος, εφόσον κανένα από τα προηγούμενα καταστροφικά καλοκαίρια δεν έγιναν παθήματα που μετατράπηκαν σε μαθήματα; Δεν ξέρω αν μια σειρά από αξύριστα πηγούνια για μερικές μέρες και ορισμένες φθηνές δικαιολογίες που θα τα ρίχνουν όλα στη φύση, τους ανέμους και το κακό μας το ριζικό θα είναι για πολύ καιρό ακόμα αποδεκτά. Το «οι περιουσίες ξαναγίνονται» το ξεστομίζουν ξεδιάντροπα εκείνοι που βλέπουν τις δικές τους να μεγαλώνουν στις πλάτες όλων των υπολοίπων. Για τους περισσότερους, κάθε τούβλο, κάθε ρίζα που έχει φυτευτεί, είναι κομμάτι της ψυχής τους.
Εμείς θα φροντίσουμε να εκπληρώσουμε το δικό μας κομμάτι της συμφωνίας. Αυτοί που πρέπει, άραγε;
