Editorial – Γράφει ο Γιάννης Μπεθάνης – Από την έντυπη έκδοση της εβδομαδιαίας Αμαρυσίας – 3/12/2022
Για τρίτη φορά μέσα σε λίγες ημέρες, η δημοσιογραφική ομάδα της ΑΜΑΡΥΣΙΑΣ δέχθηκε από αιρετούς δύο διαφορετικών Δήμων των βορείων προαστίων την απαίτηση «κατεβάστε το!», για είδηση που αναρτήθηκε στην ιστοσελίδα μας amarysia.gr.
Επαναλαμβάνω: Για είδηση. Όχι για κάποιο άρθρο άποψης ή κάποιο «παραπολιτικό». Κι επειδή οι ειδήσεις δεν άρεσαν στους συγκεκριμένους αυτοδιοικητικούς παράγοντες, επειδή προφανώς θεώρησαν ότι τους πλήττουν πολιτικά, η πρώτη τους αντίδραση ήταν αυτή: «Κατεβάστε το».
Φυσικά, καμία είδηση δεν «κατεβαίνει». Η ΑΜΑΡΥΣΙΑ στέκεται στο ύψος των περιστάσεων κοντά έξι δεκαετίες συναπτές. Μάλλον συνιστά εγχώριο ρεκόρ, αν κάποιοι δεν το έχουν εμπεδώσει. Και αυτό το κατόρθωμα, διότι κατόρθωμα είναι όταν έχεις επιβιώσει από χουντικές λογοκρισίες, μνημονιακούς κραδασμούς, πανδημικούς περιορισμούς και όλα αυτά τα τρελά που ζούμε εσχάτως, οφείλεται σε έναν και μόνον παράγοντα: στην είδηση. Στον σεβασμό της ενημέρωσης. Στην αγνόηση παρασκηνιακών και παραπολιτικών δημοσιευμάτων ή συνθηκών που μπορεί να ιντριγκάρουν, να φέρνουν αναγνώστες ή «κλικ», αλλά δεν συνάδουν με το αξιακό δημοσιογραφικό σύστημα που ο εκδότης Χρήστος Ζαγκλής, παραλαμβάνοντας τη σκυτάλη από τον αείμνηστο πατέρα του και ιδρυτή της ΑΜΑΡΥΣΙΑΣ Ανδρέα, έχει αποφασίσει να ακολουθεί. Πέρα από κομματικές ή αυτοδιοικητικές «γραμμές» ή άλλου είδους σκοπιμότητες και επηρεασμούς. Πάντα και πρώτα, με σεβασμό στην είδηση.
Το γεγονός αυτό αρνούνται να καταλάβουν κάποιοι, οι οποίοι έχουν εκλεγεί με την ψήφο των πολιτών για να καθοδηγούν τις τύχες των πόλεών τους και πρέπει να είναι προετοιμασμένοι και για κακές ειδήσεις και αυστηρή κριτική. Όχι μόνο «μπράβο» και χτύπημα στην πλάτη ότι «όλα έχουν καλώς». Διότι δεν έχουν πάντα. Προβλήματα καλούνται να διαχειριστούν. Επιτυχώς ή ανεπιτυχώς. Συμβαίνει.
Και πάμε και στη δεύτερη «πληγή» των σύγχρονων καιρών που αποδεικνύει την έλλειψη σεβασμού προς τη λειτουργία του Τύπου: Τα social media. Η επίσημη ενημέρωση από πολλούς Δήμους και αιρετούς διοικούντες ή αντιπολιτευόμενους, τείνει να γίνει συλλεκτικό είδος. Πολλοί νομίζουν ότι με μια ανάρτηση στα social media, επικοινωνούν επαρκώς το έργο ή τις θέσεις τους. Και μιλάμε για αναρτήσεις που γράφονται με αρκετή δόση αργκό ή ακόμη και αγοραίου ύφους σε ακραίες περιπτώσεις, τις οποίες οι αιρετοί έχουν την απαίτηση να τις παρακολουθούμε και να τις αναπαράγουμε. Και το αστείο του πράγματος; Ενώ δεν στέλνουν επίσημα τα νέα τους στα ΜΜΕ μέσω γραφείων Τύπου ή το κάνουν σποραδικά, την ίδια ώρα έχουν την απαίτηση από την ΑΜΑΡΥΣΙΑ ή άλλα ΜΜΕ είτε να «παίζονται» αυτά που θέλουν είτε να «κατεβαίνουν» όσα τους ενοχλούν!
Και ρωτάμε εμείς που στεκόμαστε μπροστά σε όλον αυτόν τον παραλογισμό, προσπαθώντας να είμαστε συνεπείς προς τους αναγνώστες μας: Έτσι θα πάμε κύριοι στις ερχόμενες εκλογές; Κι αφού αυτές ολοκληρωθούν, έτσι θα βαδίζουμε για τα επόμενα 5 χρόνια; Με αναρτήσεις στα προφίλ και απαιτήσεις τύπου «κατεβάστε το»;
Είμαι από εκείνους που δεν τους αρέσει καθόλου η φράση «τέταρτη εξουσία» για τον Τύπο. Την απεχθάνομαι. Όμως το επάγγελμα ενέχει μέσα του το λειτούργημα της έγκυρης ενημέρωσης (το «έγκαιρης» στις εποχές του φτηνού click bait έχει χάσει πια τη σημασία του), μακριά ή σε πείσμα «πιέσεων», «φωνών» και απαιτήσεων στα όρια της αντιδημοκρατικότητας. Κι όταν τέτοια παρεμβατική νοοτροπία κυριαρχεί από τις «χαμηλότερες» πολιτικές βαθμίδες, όσο και να θεωρεί ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης ως «αηδίες» (κατά πρόσφατη δήλωσή του) τα περί 108ης θέσης της χώρας στην ανεξαρτησία του Τύπου, το πρόβλημα δεν είναι μόνο η δημοσίευση και η πολυφωνία. Είναι κυρίως η νοοτροπία χειραγώγησης που έχει επικρατήσει στο πολιτικό σκηνικό ως προς τον ρόλο του Τύπου. Αυτό είναι το πρόβλημα. Και πολύ φοβόμαστε ότι ελάχιστοι θέλουν ή επιδιώκουν την εξυγίανση αυτής της σχέσης.
