Editorial – Γράφει ο Γιάννης Μπεθάνης
Το «καμπανάκι» για το μεγάλο νέο κύμα οικοδόμησης επιχειρηματικών χώρων και ό,τι αυτό συνεπάγεται για το μέλλον του ήδη επιβαρυμένου πολεοδομικά Αμαρουσίου το χτυπήσαμε πριν από δύο εβδομάδες, με πρωτοσέλιδο ρεπορτάζ και αφιέρωμα στη real estate υπερδραστηριότητα που σημειώνεται ξανά στην πόλη μετά από αρκετά χρόνια. Στο ίδιο ρεπορτάζ αναφέραμε ότι είναι αξιοσημείωτη η παντελής αδράνεια σε επίπεδο Δήμου και Δημοτικού Συμβουλίου μπροστά σε αυτή την κατάσταση, καθώς δεν είχε γίνει η παραμικρή συζήτηση για το πώς το Μαρούσι θα την αντιμετωπίσει, πώς θα πορευτεί πολεοδομικά και αν μπορεί να έχει αντισταθμιστικά οφέλη που θα απορροφήσουν όσο γίνεται τη νέα επιβάρυνση, οικοδομική, κυκλοφοριακή, περιβαλλοντική.
Όπως φαίνεται, το «καμπανάκι» αφύπνισε τη δημοτική Αρχή, αλλά και τις παρατάξεις της μειοψηφίας. Όπως μπορείτε να διαβάσετε στο εκτενέστατο ρεπορτάζ μας, το Δημοτικό Συμβούλιο, αν και με μια περίεργα διαμορφωμένη πλειοψηφία, ενέκρινε την εισήγηση της Επιτροπής Ποιότητας Ζωής για να σταλεί αίτημα προς το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας για αναστολή έκδοσης οικοδομικών αδειών στα εκτός σχεδίου οικόπεδα για ένα χρόνο, μέχρις ότου επανακαθοριστεί η πολεδομική προσέγγιση του Δήμου προς αυτές τις περιοχές, με έμφαση στην «πονεμένη» ιστορία της Ζώνης Οικιστικού Ελέγχου στην περιοχή Σισμανογλείου. Ο λόγος; Να προστατευτούν αυτές οι περιοχές από την αυξανόμενη επιχειρηματική δραστηριότητα στην περιοχή.
Όμως η κουβέντα στο Δημοτικό Συμβούλιο (κι έξω από αυτό), επεκτάθηκε και στο φλέγον ζήτημα της αναθεώρησης του Τοπικού Πολεοδομικού Σχεδίου (πρώην «Γενικού»), καθώς, ω του θαύματος, μετά από μήνες αδράνειας, διαπιστώθηκε η ανάγκη αναθεώρησής του, προσαρμοσμένου σε όσα δραματικά συνέβησαν στην πόλη από το 1997, όταν και είχε ψηφιστεί το ισχύον, καθώς η πόλη χτίζεται ξανά σε εκτεταμένο στάδιο και εντατικά.
Προξενούν, ωστόσο, ιδιαίτερη εντύπωση και ερωτηματικά δύο ζητήματα, αντιφατικά μεταξύ τους κιόλας, που προέρχονται από τα λεγόμενα των δύο καθ’ ύλην αρμοδίων, του δημάρχου Θεόδωρου Αμπατζόγλου και του αντιδημάρχου Πολεοδομίας Κώστα Ρώτα, κατά τη συνεδρίαση.
Ο αντιδήμαρχος υποστήριξε ότι η εν γένει πολεοδομική αναθεώρηση για την πόλη αποτελούσε και αποτελεί προτεραιότητα της τρέχουσας διοίκησης, ωστόσο αυτή τη θέση την εξέφρασε εν έτει… 2022. Δηλαδή τρία χρόνια μετά την εκλογή της και ένα χρόνο πριν τις ερχόμενες δημοτικές εκλογές! Τρία χρόνια γιατί δεν έγινε κάτι; Χρόνος υπήρχε άπλετος, πόσω μάλλον όταν η πανδημία, σε συνέχεια της οικονομικής κρίσης, είχε «παγώσει» το real estate σε μεγάλο βαθμό, δίνοντας «τράτο» να ξεκινήσει η επαναχάραξη πολεδομικής στρατηγικής με ευνοϊκότερους όρους και προϋποθέσεις για την πόλη. Πώς θα πειστούν οι πολίτες ότι ο αντιδήμαρχος δεν έκανε απλώς μια προεκλογική υπόσχεση;
Και αυτό το τελευταίο συνδέεται, αλλά ταυτόχρονα έρχεται και σε αντίφαση με την έντονη τοποθέτηση του δημάρχου λίγο μετά, ο οποίος αναφερόμενος στην αναθεώρηση του Τοπικού Πολεοδομικού Σχεδίου και την πρόταξή του έναντι των σημειακών εκτός σχεδίου αναστολών έκδοσης αδειών που πρότεινε η μειοψηφία, υποστήριξε ότι πρόκειται για μια πολύ χρονοβόρα διαδικασία για να ολοκληρωθεί, την ώρα που πρέπει τουλάχιστον να προστατευτούν οι γειτονιές από τις εκτός σχεδίου επιχειρηματικές επενδύσεις.
Και εύλογα αναρωτιέται κανείς: Τελικά ο Δήμος Αμαρουσίου τη θέλει ή δεν τη θέλει την αναθεώρηση του πολεοδομικού σχεδίου του; Μπορεί να γίνει βραχυπρόθεσμα ή χρειάζεται πολύ χρόνο; Αν ισχύει το πρώτο, γιατί δεν ξεκινάει άμεσα η διαδικασία κι αν ισχύει το δεύτερο, πότε, τελικά, θα είναι η κατάλληλη στιγμή να ανοίξει το θέμα;
Μένει να δούμε αν για πολλοστή φορά την τελευταία 25ετία θα είναι πολύ αργά για το Μαρούσι και τους κατοίκους του…
